گفتمان آب، توسعه و محیط زیست؛ صابر معصومی

ایران، برنده ی "موج مرده" غزه.

✍️صابر معصومی
کارشناس ارشد توسعه بین‌الملل

شاید اغراق نباشد اگر بگوییم که حتی بیش از غزه و اسرائیل، این روزها این نام ایران است که در دنیا بر سر زبانهاست.
خود من که هم اکنون در گوشه دورافتاده از دنیا (پاپوا گینه نو) هستم، یک نفر را ملاقات نکردم که ایران را نشناسد (از شهری و روستایی و راننده تاکسی و دیوانیان). نام غزه و اسرائیل، بعد از نام ایران گفته می شود نه قبلش!

مفسران بسیاری حرکت انتحاری حماس را که بدون شک به تحریک روسیه و چین بوده است، در مرتبه اولی به ضرر ایران و منافع منطقه ای و جهانی اش ارزیابی کرده اند.

اما من -ضمن اینکه با برخی از آن تفسیرها هم نظر هستم- با استنتاج هایی آنگونه نمی توانم موافق باشم.
در حقیقت با به خرج دادن کمی شجاعت، بهتر است بگویم من برنده این اوضاع (تا زمانی که حکومت ایران خود را در آتش معرکه نیاندازد) را "کشور ایران" می دانم.

حاج مرتضی راشد فیلم موج مرده را خاطرتان هست؟ با یاران وفادارش مخفیانه دسته جمع کرده بود که بزند به قلب ناو آمریکایی که ناگهان یک پدرآمرزیده عاقل سر راهش سبز می شود و جلوی این فاجعه را می گیرد (اگرچه در دوران هیجانی بیست سالگی، ما هرچه نفرین بود نثار آن "عاقل" کردیم!!)

امروز هم شرایط همان است. در کنار عوامل و لابی گران روس و چین، حکومت دارد زیر فشار بی‌امان گروه اندک سلحشوران صادق و گروه بزرگ شارلاتان ها مقاومت می کند تا از معرکه دور بماند، شرایط آرام شود و ایران هدف واقع نشود.

از همین روست که به نظرم تا همینجای کار ایران برنده است:
همین که تا اینجا، لابی های روسیه و چین نتوانسته اند خویشتنداری ایران را به چالش بکشند. اینکه براساس ظواهر امر، کار به دست حاج مرتضی های سلحشور و یا جواسیس خرس و اژدها نیست، و با همت "یقه سفیدها" ما داریم یک تمرین اساسی دیپلماسی فعال با اولویت منافع ایران می کنیم و حکومت دارد با هوشیاری و درایت و اجتناب از هیجان و عواطف مسأله را مدیریت می کند، خود یک موفقیت است.

این نشان می دهد که حکومت ما آنقدرها هم که برخی دوست دارند نشان دهند، خود را به سیم آخر نزده. بلکه علی رغم فشارهای بی امان مغرضان و نادانان، در عمق لایه های تصمیم گیری اش، یک خردمندی [برای بقا] نهفته است.

همین سیاست ورزی خردمندانه (حالا به هر دلیلی که باشد) در مورد "ناموسی ترین مسأله" اش، به ما نوید می دهد که این حکومت توان و ظرفیت اصلاح و تغییر را دارد و این آن روزنه امیدی است که اهل اصلاح باید به آن توجه کنند.

اگر شرایط به همین خوبی مدیریت شود، با گفت و گوهایی که برخی مفسران معتقدند در پشت پرده در جریان است، دیدن روزهای بهتر چندان هم ناممکن نخواهد بود.


کانال تلگرامی گفتمان آب، توسعه و محیط زیست

فیلم ارض_موعود:

🎥 داستان #فیلم از این قرار است: در منطقه‌ای در #آمریکا نفت کشف می‌شود. یک شرکت نفتی برای خرید زمینهای مردم، یک معامله‌گر خبره به منطقه می‌فرستد. برخی از مردم میخواهند زمینشان را بفروشند و برخی دیگر از فروش اجتناب می‌کنند و نهایتا قرار به رای‌گیری می‌شود. پس از مدتی سرو‌کله یک #فعال_محیط زیست پیدا می‌شود. او با نشان دادن تصاویری از #مزرعه خودش که بدلیل اکتشاف #نفت نابود شده، مردم را همراه می‌کند که برای حفظ #محیط_زیست و زندگی معمولیشان، زمینهایشان را نفروشند. اما معامله‌گر با بررسی عکسها و داستانهای او پی می‌برد که ادعای محیط زیستی اساسا دروغ بوده. النهایه، معلوم می‌شود که جناب فعال زیست محیطی از طرف شرکت نفتی استخدام شده تا با طرح ماجرای دروغین، اعتماد و امید مردم به فعالان زیست محیطی را از بین ببرد تاچاره‌ای نداشته باشند جز معامله با شرکت نفتی.

❓اینجا مقصر کیست؟ مردمِ زودباور؟ شرکت نفتی؟ معامله‌گرِ خبره اما ناکارآمد؟ فعال زیست‌محیطی تقلبی؟ سازمانهای راستین محیط‌زیستی؟

🖋 از من اگر بپرسید، مقصر اصلی این ماجرا #حکومت است. #حکمران به نیابت از مردم موظف است که حریم حیات جامعه را امن و پویا نگاه دارد. درحقیقت، جمهور، این وظیفه را نوشته و نانوشته در قالب صیانت از مرزها، #استقلال و تمامیت ارضی به حکومت واگذار کرده. مرزداری نیز صرفا در مقابله جغرافیایی با کشورهای متجاوز خلاصه نمی شود. وظیفه حکومت، وضع و اجرای قوانین و چارچوبهایی‌ست که جامعه را از گزند #سرمایه_داری، بیعدالتی، تخریب محیط‌زیست، دامهای امنیتی و ... مصون دارند.

🔸 حدود یک سال پیش نامه‌ای خطاب به "مقام مسئول #امنیت کشور" نگاشته بودم. در آن اشاره کردم که اگر از #فعالان_زیست_محیطی خطایی امنیتی سر زده‌است، چرا ارگانهای امنیتی مدعی، پیشگیری لازم را برای عدم وقوع، عدم نشت اطلاعات و آلوده نشدن چند جوان عاشق طبیعت به چنین مسائلی انجام نداده‌اند؟ چرا تصمیم خطا یا پرریسک این دستگاهها قابل قبول است، اما قصور یا تقصیر فعالان محیط زیست نه؟

🔹 خطا، چه عمدی یا سهوی، مقصر اصلی آن دستگاه امنیتی #سپاه و #وزارت_اطلاعات و یک دوجین ارگان امنیتی دیگر است. با ادعاهای گزاف "اشراف اطلاعاتی"، اگر محاکمه ای در کار است، این دو نهاد نیز بایستی تحت پیگرد و عتاب باشند. اینکه دیواری کوتاه‌تر از چند جوان دست از همه‌جا بریده پیدا نشود و باگناه و بیگناه قربانی بازیهای سیاسی #ایران و #آمریکا و #اسرائیل شوند، پذیرفته نیست. ما بدلیل این اهمال و بیعدالتی، به ادعاهای مطرح شده در مورد دوستانمان، اعتمادی نداریم.