☑️ ای که دستت میرسد، کاری بکن!
🖋 یادداشتی پیرامون حاشیه های اخیر موضوع انتخاب وزیر آموزش و پرورش
فعالان دانشجویی دانشگاههای زیرمجموعهی وزارتخانهی آموزش و پرورش در طول مدت فعالیت خود در این دانشگاهها بارها و بارها با این موضوع مواجه شدهاند که این دانشگاهها به مثابه فرزندخوانده برای وزارت علوم هستند و متاسفانه این کشاکش دائمی بین وزارت علوم و آموزش و پرورش صدمات بسیاری را به دانشگاههای زیرمجموعه آموزش و پرورش به عنوان قطب اصلی تولید و تربیت نیروی مولد و نسل جدید معلمان کشور وارد میکند.
از مشکلات مربوط به این موضوع که بگذریم با کمی دقت و تفکر پیرامون چالشهای چند سالهی اخیر وزارتخانهی آموزش و پرورش میتوان به این نکته رسید که با چنین حالتی در ابعاد بزرگتر مواجه هستیم و وزارت آموزش و پرورش مانند فرزندخواندهای میان دولت مردان و هیئت دولت سرگردان است.
در باب اهمیت این مجموعه و لزوم توجه به زیرساختها مطالب بسیاری گفته شده است و همگان از اهمیت یک مجموعهی آموزش و پرورش پویا و با صلابت آگاهی دارند ولی در عمل مشاهده میشود که این وزارتخانه آنطور که باید برای دولت مردان حائز اهمیت نیست و همت جدی برای سرعت بخشی به رونق این مجوعه وجود ندارد. گویا مسئولان، این مجموعه خطیر را به حیات خلوت مناسبات و روابط خود تبدیل کرده اند.
در سالهای اخیر شاهد تصدی افراد زیادی بر صندلی وزارت این مجموعه بودهایم به گونهای که در دولت تدبیر و امید چهار وزیر و سرپرست تاکنون فعالیت داشتهاند و همیشه هم گزینههای زیادی برای تصدی این وزارتخانه مطرح بوده و انتخاب وزیر آموزش و پرورش همیشه حاشیههای زیادی نیز به همراه داشته است.
این تعدد وزرا در حالی است که در دولتهای مهندس موسوی و مرحوم هاشمی و یا آقایان خاتمی و احمدینژاد نهایتا دو یا سه وزیر فعالیت داشتهاند و به نوعی میتوان گفت در بی ثباتترین دوران آموزش و پرورش پس از انقلاب
اسلامی به سر میبریم.
اگر چه تعدد وزرا ملاک مناسبی برای بررسی عملکرد وزارت آموزش و پروش نیست اما تغییرات متوالی اجازهی اجرای برنامهها و پیادهسازی طرحها را از هر فردی صلب میکند و افراد مسئول در دورهی کوتاه خود قادر به حل چالشهای بزرگ پیش رو نیستند و در مدت حضور خود به جای پرداختن به موضوعات کلان و حل مشکلات بزرگ و چالشهای عمیق صرفا به اداره کردن و رفع بدیهیات و گاها فراهمسازی موقعیت و امتیازات ویژه برای اطرافیان خود میپردازند.
با توجه به رو به پایان بودن دوره دوم دولت تدبیر و امید و عملکرد ضعیف این دولت در حوزه آموزش و پرورش و همچنین شروع سال تحصیلی جدید در ماههای آینده و لزوم ساماندهی به فعالیتهای وزارتخانه از هیئت محترم دولت انتظار میرود هر چه سریعتر نسبت به معرفی گزینه وزارت به مجلس شورای
اسلامی اقدام نمایند.
در ماههای اخیر شاهد سرپرستی جناب آقای حسینی در این مجموعه بودهایم و باتوجه به اینکه عموما سرپرست یک مجموعه قاطعیت و جسارت لازم برای اجرای برنامهها را همانند وزیر ندارد و به نوعی دست سرپرست باز نیست و نیز از طرفی فرصت چندانی برای اجرای طرحهای بزرگ و ساختاری وجود ندارد، با این وجود عملکرد سرپرست فعلی و اقدامات ایشان مثبت و در خور توجه ارزیابی میشود و این نشان از عزم جدی مجموعه ایشان و داشتن برنامه مشخص برای اصلاح و پیشرفت این مجموعه دارد.
دانشجویان تعهد خدمت دیگر به چندصداییِ وزارتخانه عادت کردهاند و هر ماه با احکام جدیدی از سوی این وزارتخانه مواجه میشوند و مشکلات پیرامون این معضل و حرف ها و قول های ضد و نقیض مسئولان در این اوضاع آشفته اقتصادی خاطر ایشان را مکدر کرده است و همگی منتظر تعیین تکلیف و ساماندهی به امور مربوطه از طریق معرفی وزیر و شروع فعالیت ایشان هستند.
حقوق و مزایای به دور از شأن معلمان و دانشجو معلمان همیشه مورد اعتراض بوده است و به تازگی نیز شاهد گرفتار شدن دانشجو معلمان به وعده وعیدهای پوچ و تهی هستیم که هر ماه به ماه بعد موکول میشود.
با توجه به کارنامه قابل قبول سرپرست فعلی و آشنایی کامل ایشان با بطن مجوعه و اقدامات و رایزنیهای ایشان در جهت رفع مشکلات افزایش حقوق
دانشجویان و معلمان و نیز دستور ممنوعیت طرح شکایت از اصحاب رسانه توسط مدیران آموزش و پرورش و اقدامات امیدوار کننده دیگر در مدت محدود سرپرستی امیدواریم ریاست محترم جمهور طی روزهای آینده نسبت به معرفی ایشان به مجلس اقدام نموده و در فرصت باقیماندهی پیش رو عوامل و تیم مدیریتی ایشان بتوانند با قطعیت و جدیت لازم و به دور از جریانات و بازی های سیاسی برنامهها و طرحهای تحول آموزش و پرورش را پیادهسازی و اجرا و نسبت به حل مشکلات و موانع اقدام نمایند.
#مجمع_اسلامی_دانشجویان #دانشگاه_تربیت_دبیر_شهید_رجایی_تهران#کانال_فرهنگیان_سلام@farhangian_sallam