آبادی
#گل_زرد #علیرضاسلیمانی:
سعدی(ره) در حکایت ارزشمند خود می گوید :
هرچه از روزگار ان بگذرد یاد انرا به نکوهی بریم
گلزرد روستای کوچکی است در پنج کیلومتر غرب دره شهر واز چهار جهت توسط ابادیهای
دشت اباد ..اسلام اباد ..هواسعلی.. ویاراباد
قراردارد مردمان این ابادی در گذشته به علت
قرابت سببی ونسبی واینکه سالهای متمادی نیاکانشان در کنار هم قرار داشته ودر ارتباط
بوده اند .در کنار هم سکنی گزیده اند این ابادی
از کم نظیر ترین روستاهای است که مردمانش هنوز باوجود مهاجرت جوانان به علت شغل ،
وفوت بزرگان خوب همدیگر را پیدا می کنند.
وابراز محبت میکنند .وکاملا در کنار هم هستند
ود ر ابتدا حدود ۱۳ خانوار بوده اند که مشغول
فعالیت کشاورزی ودامداری بودند. تلاش و داشتن
برنامه در کار کشاورزی و توجه به درس مشق فرزندان در گذشته در مقایسه با سایر روستاها خیلی متمایز وبرای همه مهم بود. مردمان این ابادی همگی از ایلات سلسله ودلفان وزبان انها لکی است . دراین روستا در گذشته وحال موضوع
سواد اموزی قابل اهمیت واز رشته های مختلف
وتحصیلات متفاوت وجود داشته و دارد ومختصرا عرض می کنم در این ابادی ۱۱ دکتر
۱۷مهندس ۲۵ فرهنگی، یک خلبان، چهار افسر نظامی و هشت کارمند باسابقه وبازنشسته با تحصیلات خوب وجود دارد
هرچنداکنون ۹۰درصد خارج از روستا هستند اما در ایام تعطیلا ت باشور شوق
مراجعه می کنند .والبته مقصد بنده در اینجا ه ،
معرفی وبیان موضوع د یگری است وزیادورود پیدا نمی کنم. بلکه با این مقدمه میخوام یادی بکنم از زنده یاد مرحوم
#سهراب_یاری که در همین روزها به سوی سرای باقی
هجرت کردندوبرای همیشه جهان فانی رابدرود گفتند .. .
سهراب از فرزندان همان ابادی( گلزرد) واز
اولین تحصیلکردگان خوبی بود که در سالها ی ۱۳۴۷
به شهرهای دور دست مثل کرمانشاه وپلدختر و
بروجرد میرفتند وبه سختی بدنبال تحصیل بود و درخاطرات کودکیم بیاد دارم اواز
رشیدترین و باشعورترین جوانان ان ابادی بود ند
که خود روزگاری پرشور ونشاط داشت .دران ابادی دران روزگار دونفر اهل قلم وبا سواد بودند .مرحوم مشهدی موسی
یاری پدر مرحوم
سهراب و مرحوم یحیی سلیمانی عموی حقیر که اغلب مکاتبات روستا توسط اندو بزرگوار انجام میشد بطوری که حقیر هم یاد دارم ومرحوم
سهراب وبارها خاطرات خود را میگفت در سال ۱۳۵۰ از
دانشسرای کشاورزی بروجرد فارغ تحصیل شد وبعد
طی سپاهی دانش بلافاصله به اموزش و پررورش دره شهر
ملحق شد ویکی ازنیروهای فعال اموزش پرورش
شهرستان دره شهر گردید وامورات اموزش را
که قسمت اعظم کار اموزشی است انجام ، ومدیریت میکردند در ان شرایط حقیر دانش اموز بودم و در بازدیدهای مدارس مرتبا ایشان را میدیدم اودر جوانی بسیار رشید ومهربان واهل ادب بود وعلا وه بر مدرک عالی کشاورزی همراه برادر م
نورمحمد سلیمانی موفق به اخذ دیپلم در رشته ادبی ازخرم اباد قبل از انقلاب اسلامی نیز گردید
وبعدها هم در مراکز اموزش ارتقاع پیدا کردند
بخوبی یاد دارم هنوز در روستای ما (گلزرد)کسی وسیله نقلیه شخصی نداشت که ابتدا ایشان
ماشین اریا شاهین ابی رنگ سوار میشدند ومابچه های روستا را سوار می نمودند و به همه خدمت می کرد واقعا بدور از غلو ان مرحوم درمیان برادران خود واهل ابا دی ممتاز وحسن اخلاق ومحبت،
وخیر خواهی شان ، وخوش کلامی ،و ونداشتن غرور ،.وارتباط دوستانه با همه از خصوصیات بارزش بود وهمیشه با متانعت وخنده روی وبدون
ریا جویای احوال همگی بود . ولی اجل به او مهلت نداد که باز هم بیشتر از محبتهای برادرانه
اش لذت ببریم وهمیشه تلاش برای معاش را درحد اقناع برای خود داشتن الحمدالله اکنون فرزندان خوبی هم دارند
ودرکنار مردم زندگی می کنند .انچه بیش از هرچیز ازارم میدهد خاطرات مراسم عروسی
ایشان در سال حدود ۵۴ بود که ما بچه های روستا تاچند روز شاد خرم بودیم وبه سبک قدیم اجرا شد وحضور دوستانش دران روزگار هم بیاد ماندنی بود واکنون نگرانی معلمان و همکاران قدیمی گذشته ان مرحوم در روز تشییع بودکه همه در ماتم
این معلم پیش کسوت وبا وقار وروشنفکر دلتنگ بودند در پایان پیام تسلیت همه فرهنگیان
این دیار را ومردم بزرگوار دره شهر را به خانواده
محترم ایشون وهمه دوستان بزرگوارش عرض
می کنم واز خدای توانا غفران الهی را برای ان مرد بزرگ مسئلت دارم . والحق مردم دره شهر هم
در مراسم تشییع وتدفین پاسخی خوب به حسن خلق
ومردم دار بودن ، وعدم تملق به مادیات ودنیای فانی
به ان مرحوم داشتن وبا حضور خود اثبات نمودند
هنوز رادمردی ادامه دارد وصف مردان خردمند وشجاع ِ ایلیاتی هنوز منسجم است .
https://t.me/joinchat/AAAAAD4zXAUV4wBRYrDOxw