عصر دلفان

معرفی مختصری از تبارشناسی اولادها در دره شهر
@asredelfan


الف. #موقعیت جغرافیایی روستا

روستای چمژاب با تعداد 254 خانوار وبا جمعیتی بالغ بر 1018نفر درشمال شرقی شهرستان دره شهر ودرجوار رودخانه پربرکت سیمره واقع شده است.وجه تسمیه روستای #چمژاب برگرفته از دو واژه #چم به معنای زمین پست و #ژاو مخفف (#میژاو)یعنی مکانی که اب را می مکد ،گرفته شده است.به عبارت بهتر درواقع اسم اولیه روستا (چم میژاو)بوده ولی بخاطر سهولت درتلفظ ان به چمژاو کنونی نامگذاری شده است.
گرچه درزمینه تاریخ وقدمت روستا سند مکتوب ومعتبری در دست نیست، اما اثار تاریخی موجود درروستا مبرهن این واقعیت است که قدمت روستا با شهر تاریخی دره شهر پیوند ناگسستنی وعمیقی دارد.

ب.#تبارشناسی مردم روستا
مردم روستای چمژاب، سوای چند خانواری که از طوایف ترک، شیراوند و غیاثوند در آن سکنی گزیده اند، مابقی اصالتا اولاد و از نظر تبارشناسی انشعابی از طایفه #کرمعلی واقع دردهستان خاوه شمالی از شهر دلفان استان لرستان می باشند که حدود 150سال پیش به منطقه سیمره کنونی عزیمت نموده اند.
طایفه کرمعلی خاوه بنا به اسناد معتبر از فرزندان احمد بالو( باله وندها) می باشد که بعد ازچند پشت منتسب به سنباد یکی ازنوادگان بهرام گور می باشد(نیاز به منبع، ادمین).
درواقع اولادها ازفرزندان تشمال شاه حسین یکی از تیره های طایفه کرمعلی هستند که بخشی از آنان در چمژاب کنونی وتعدادی دیگر درجواردیگر تیره های کرمعلی بنام های باباحسین ،سلطان حسین،عبدالحسین وغلامحسین که اکثر انان جز تشمال ها وخوانین خاوه ونوراباد می باشند زندگی می کنند.
بسیاری از افرادطایفه کرمعلی درطول تاریخ خود ازفرماندهان وحکمرانان قهار منطقه لرستان بوده اند بطوری که می توان از افرادی بنام مهرعلی خان کرمعلی حاکم سرطرحان ودلفان ،اسدالله خان سالاری، بساط‌خان تیموری و مهرعلی خان سلطان پناهی وحسینعلی خان کرمعلی نام برد...
@asredelfan
گرچه شغل اکثر مردم #خاوه دامداری وکشاورزی بوده است و درزمستان ها بخاطر برودت هوا ویافتن چراگاه ها به مناطق هلیلان و رومشگان ییلاق و قشلاق نموده انداماهمزمان با بقدرت رسیدن مهرعلی خان کرمعلی بر مناطق سرطرحان، کوهدشت و دلفان جمعی از تیره های طایفه کرمعلی(اولاد ها) که شغل آنان‌ دامداری بوده به منطقه سیمره کوچ نموده ودرکوهپایه های کوه #بلمینه و #مله ودرجوار رودخانه سیمره ( زمین های روبروی چمکلان،چم نمشت وچمژاب) استقرار پیدا کرده وبا تملک اراضی مشروحه بصورت دائمی دران سکنی گزیده وبه کار دامداری وکشاورزی مبادرت می نمایند.امابا به پایان رسیدن عمر مهرعلی خان کرمعلی وافول حکومت او درمناطق رومشگان وسرطرحان تعدادی از خانوارها اقدام به ترک منطقه ومراجعت به خاوه نموده و تعدادی نیز بخاطرمناسب بودن اب وهوای منطقه، فراوانی زمین های زراعی و وفورنعمت آب با کلک به منطقه دره شهر گسیل و در زمین های دیور (قبرستان کنونی چمژاب) مستقر می شوند. و بعدا بتدریج با عزیمت به سرگچله(چمژاب علیا)، کرفکو(چمراب وسطی) و چالکه(چمراب سفلی)
اقدام به زندگی یکجانشینی می نمایند.
فی الحال براساس شواهد موجود، ترکیب قومیتی مردم روستا شامل چهار باوه(بابا) به نام های #صفی، #نورعلی، #ملکه و ملک ممه( #ملک_محمد) هستند که الحمدلله قرین یک قرن است که بصورت متحد منسجم باصلح وصفا وصمیمیت درکنار همدیگر مشغول گذران زندگی هستند.

ادامه دارد.


@asredelfan

#مله_ورزانه_یا_راه_خاوه

🔹یکی از موضوعاتی که در کتاب کهن دیار گیان (صفحه ۲۶۰) در فصل مشاغل مردم آمده، راه خاوه است که در زمان های گذشته قبل از اینکه جاده ها ایجاد شوند، مردم از راههای مالرو و مسیرهای کوهستانی برای داد و ستد رفت و آمد میکردند:

🔹یکی از این راهها راه خاوه بود به طول ۱۷ فرسخ، که مردم گیان با پای پیاده یا سوار براسب و الاغ باعبور از کوههای پرپیچ و خم و دره ها، به روستاهای لرستان از جمله: کرم‌اله، پیرمراد، علیا، یوسفی، چاواری، ده کبود، پاقلعه، ذلیوا و ایرانشاهی میرسیدند.

🔹گیرشمن در کتاب کاوش های تپه مینویسد : در واقع، از انجا که دور زدن کوهها و رسیدن به لرستان روزها طول میکشید، مسیر بین نهاوند و این استان، به طور مستقیم، کوتاهتر است و ما میتوانستیم هر روز روستائیان را ببینیم که از سمت شما به سمت این دشت می آمدند و از طریق گردنه ورازانه به لرستان میرفتند ( صفحه ۴۶۰).

🔹در ان عصر معاوضه کالا به کالا مرسوم بود و مردم محصولاتی مانند انگور، به، خربزه، سیب زمینی، کشمش، ترب و ...را درون کیسه هایی به نام هور ریخته و راهی لرستان میشدند؛ در مقابل از لرستان محصولاتی مانند گندم، جو، نخود، لپه کوهی، شلتوک، زغال و تریاک می آورند.
این رفت و برگشت تاحدود ۴ روز به طول می انجامید.

🔹در مسیر راه خاوه راهزنانی وجود داشت که معبورین را تلکه می کردند و هرکدام خلقیات متفاوتی داشتند برخی از آنها گاهی بی انصافی را از حد گذرانیده و تمام اموال عابران را به یغما می بردند. اما یکی از کسانی که افراد بسیاری در اختیار داشت و بر مناطق کوهستانی مسلط بود، در داشتن انصاف شهرت داشت و همیشه مراعات حال مردم را می کرد چنانچه اگر کسی مالش توسط دزدان او به یغما میرفت، با مراجعه شخص مالباخته به او و پرداخت مبلغی جزئی، مالش به دستش می رسید...

🔹نویسندگانی مانند خانم فریا استارگ و سرآنلودویلسون و سرهنری راولینسون از راه خاوه عبور کرده اند و مشاهدات خود را از سفر به گیان و لرستان در کتابهایشان به چاپ رسانده اند.
به طور کلی در مطلب راه خاوه، غارت و دزدی، قاچاق تریاک، اسامی تسیارها، پاسگاه ورازانه، وجه تسمیه و پیشینه تاریخی این راه باستانی آمده است.



@asredelfan

تصویر متحرک ماهواره ای قبل و بعد از #زلزله_سرپل_ذهاب که #زمین_لغزش #مله_کبود را به خوبی نشان می دهد
@asredelfan