#داستان_کوتاهعام ماشالا و فروش زمینش
(با لهجه شیرین اراکی و متمایل به گویش نظم آبادی)
#قسمت_دومپيش خودم گفتم ولِشُن كن . نزيك گَردِنگاه كه رسيدُم ديدُم يكي از پسرام هِنوشَه كُنُن مي دوئه بيا نظم آباد به ُمو كه رسيد گفت آقا چِكا زميناتا فروختي سرت كلا هَشتَن . گفتم حالا بيا بريم شهر كار دارم . خلاصه راضيش كردم آمديم شهر دَم دروازه شرجرد بودم . ديدم پسر خالِزا كرامت بِشُم رسيد گفت مرد حسابي ماخاستي زميناتا بافروشي به خودم مي گفتي متري صد هزار تومن ازِت مي خريدم . بَرو پس بَگي مي دوني پونصد مليون مي شه . قَسَمِش دادم كه راس مي گي .قسم خورد يِهو يه دردي پيچيد تو قَدُم از قَدُم آمد تا پشت گردُنم . چُتِلي نِشتُم لَو جُو .ديه نمي تونستم از جام پاشُم دَسِما گرفت گفت پا شو ،پاشو بَرو زمينتا پس بَگي صُبا مي آم قولنامَش مي كنيم . لَك و لُوچِ اُوزن آمدم خونه . پاشدم رفتم بنگاه ديدم يه مرد قُچاقي اونجو نِشتَه .گفت مرد حسابي دو روز گذشته بايد بيست مليون حق پشيموني بدي . صداش بَرم خيلي آشنا بود گمونم همُون بود كه مي گفتن كارشناس منابع طبيعيه . مو كه يه خَر پير و يه خونه خِرابه بيشتر نداشتم . داشتم دِق ميكردم يه دردي پيچيده بود تو گُوئَم انگار يه جارو تَري كشيدن تختِ گُردَم . شو داشتم شام مي خوردم زنه اينقد قُر زد كه نزيك بود قي كنم .ماخاستم با چُمچَه بزنم تو كلّش بَجِلِقُونِمِش بِهَم و خُوشارِش بدم گوشه دُیوار و دو تا لَقَه بزنم تو گُردالش.يه هفشتا نالاق بِشِش باگوم. كه يِهو يِه دَردي پيچيد تو پيشونيم اِنگار داغ شدُم نِصمِ دِيمُم داغ شد با كَله رفتم تو كاسه اوگوشتَه !!! ديه حاليم نشد چِشماما واكردم ديدم تو بيمارستونم . هي ماخاستم خودُِما تِكون بَدُم نمي شد . به زنم كه زُل زُل مُنا مي پاييد گفُتم چِكا چيني !!! ديدم جَختي مي تُنُم حرف بزنم مِث اينكه ديمُم خُل شده بود . خودم صداما نشناختم . پسرام پشت در واساده بودن . دخترم از تِرون آمده بود . همه دورما گرفته بودن . دكتر آمد گفت سُِدَّه كرده بَبريتِش خونه يواش يواش خوب مي شه از دردم بدتر حرف دخترم بود كه مي گفت:
آقا صد دفه بِشِت ناگفتم حقِ عمّمَا بّدِه. اونا نِفرينت كردن تا چيني شدي .هي گفتي امسال ميدم سال ديه ميدم . آخه مال بواشُونا ندادي . از اينا بَتّر هر شو خُو مي نُم خُوارام با دَلالاي زِمين دونِشونا تاق هَشن با دِندُناي ريچ هِر هِر بِشُم مي خندن يَكشون يه چي مِثِ يواشِنِ تُك تيز گرفته دسِش هي ماخا بزنه تو پِوكَم . ماخام داد كنم نمي شَه .ماخام بَجُمم نمي شه . زنه كه اون طرف خونه خفديده داد مي كنه بِلا جُیبي بَگي باخفت دوباره خُو ديدي ؟
حالا چَن وقته ماخام برم مُسّترا گُوگِلَه مي كُنم . نِِصمِ لاشَم لَمس شده . چُلمِما نمي توُنم بَگيرم . لَبَرو كه ميفتُم رو نالي ديه نمي تونم خودما وَرگردُنُم . نمي دونم كي ميمرم راحت شُم
😄پایان
📘واژه های استفاده شده در قسمت اول :
انگله : آستین. کمر دره : نوعی سمندر تو کوهای این روست که پوست بسیار زبری دارد. کلا تیغینه : جوجه تیغی. ختل. : قلقلک. لنجاشا : لب و لچه شا. باغ نو - چال خرابا :نام دو مکان در روستا.
اوگج : میش پروار و چاق. انگیر. : انگور.
📕واژه های قسمت دوم :
قد : کمر. -جلقندن :در هم پیچیدن. - خوشار : فشار.
دیم : صورت. - دووار : دیوار. لقه : لگد. گرداله : گرده. چکا : چرا. لبرو : دمر. گوگله : چهار دست و پا راه رفتن. مسرا : مستراح توالت. پیکه : پهلو. بلاجبی : غیر عادی عقب مانده. یواشن. : چهار شاخی که با آن خرمن باد می دادند. ریچ : درشت دندانهای درشت و بی قواره. باموچه : مشت به سر کسی زدن
📚 #علی_حسینی📸 #سهیل_نادری🌍 #روستای_نظم_آباد@ArakiBass