اندیشیدن تنها راه نجات

چرا ستاره‌ی #متوشالح ۷۰۰ میلیون سال از جهان پیر‌تر است؟

این ستاره عجیب که بر اساس محاسبات تلسکوپ فضایی هابل در فاصله حدود ۱۹۰ سال نوری از ما قرار دارد، از سال ۱۹۱۲ برای بشر شناخته شده است.

دانشمندان از سال‌ها پیش تاکنون با یک معمای سردرگم‌کننده در کیهان‌شناسی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. آن هم این است که سن ستاره‌ای به نام اچ‌دی ۱۴۰۲۸۳ (HD 140283) مشهور به ستاره متوشالح (Methuselah) ظاهرا بیش از عمر جهان ما است.

نظریه‌ها و مدل‌های کیهان‌شناسی کنونی قدمت گیتی ما را حدود ۱۳.۷ میلیارد سال تخمین می‌‌زنند اما در این بین، چیزی وجود دارد که با واقعیت جور نیست و کیهان‌شناسان را حیرت‌زده کرده است.

وب‌سایت bigthink با انتشار مقاله‌ای در این زمینه می‌‌نویسد محاسبات دانشمندان نشان می‌دهد که ستاره متوشالح ۱۴.۵ میلیارد سال عمر دارد و این ظاهرا به معنی آن است که این ستاره پیش از پیدایش گیتی وجود داشته و از این رو قدمت آن ۷۰۰ میلیون سال از عمر جهان ما بیشتر است. اما به راستی چنین چیزی چگونه ممکن است؟

پیش از این، رابرت ماتیوس ، فیزیک‌دان بریتانیایی، گفته بود اگر عمر ستاره متوشالح از عمر جهان بیشتر باشد، دو حالت وجود دارد. یا محاسبات کنونی ما از عمر گیتی اشتباه است یا همه چیز زیر سر انرژی تاریک است و باید صبر کنیم و ببینیم چه پیش می‌آید.


اما آیا واقعا بر اساس عمر ستاره متوشالح می‌توان نتیجه گرفت که نظریه مهبانگ (بیگ‌بنگ) اشتباه از آب درآمده؟ پاسخ به این پرسش ساده است: خیر!


پیش از هر چیز نباید تصور کنیم ستاره متوشالح به‌تازگی کشف شده است. این ستاره عجیب که بر اساس محاسبات تلسکوپ فضایی هابل در فاصله حدود ۱۹۰ سال نوری از ما قرار دارد، از سال ۱۹۱۲ برای بشر شناخته شده است.
افزون بر این نباید فراموش کرد که تعیین سن دقیق متوشالح کار ساده‌ای نیست و از سال ۲۰۱۳ که این مسئله طرح شد تاکنون، مطالعات بسیاری در این خصوص منتشر شده است.  بررسی‌هایی از جمله مطالعه هاوارد باند از دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا که با بررسی داده‌های تلسکوپ فضایی هابل نشان می‌داد با در نظر گرفتن ملاحظات دقیق‌تر در سنجش سن متوشالح، می‌توان به این نتیجه رسید که عدد ۱۴.۵ میلیارد سال "فاقد قطعیت" است.

در واقع این عدد محاسبه‌شده ممکن است ۸۰۰ میلیون سال بیشتر یا کمتر باشد و به باور برخی دانشمندان، بررسی‌های بیشتر به احتمال زیاد نشان خواهند داد که سن ستاره متوشالح  کمتر از این است و با مدل بیگ بنگ و عمر محاسبه‌شده برای کیهان تضادی ندارد.

از دیگر سو، عمر محاسبه‌شده برای خود جهان هم عدد دقیقی نیست و بر اساس برخی محاسبات، حدود ۲۷ میلیون سال فقدان قطعیت دارد. به گفته کیهان‌شناسان، وجود خطاهای محاسباتی یا تخمین‌های نادقیق که به مرور و با بررسی‌های بیشتر تصحیح می‌شوند، در تاریخ علم، سابقه‌ای طولانی دارد.

در سال ۲۰۰۰، سن ستاره #متوشالح حدود ۱۶ میلیارد سال براورد شد و اینک تنها با گذشت دو دهه، دانشمندان این براورد را به ۱۴.۵ میلیارد سال کاهش داده‌اند.

افزون بر این، محاسبه عمر کیهان که با ثابت هابل ارتباط مستقیمی دارد، نیز با یک بحران محاسباتی پیچیده روبرو است. کیهان‌شناسان می‌گویند نرخ #انبساط_جهان در مدل استاندارد کیهان‌شناسی با داده‌های تجربی سازگاری دقیقی ندارد و این به چالشی در علم تبدیل شده است که اصطلاحا به آن « #تنش_هابل » می‌گویند.

زمانی که نرخ انبساط عالم با استفاده از کهکشان‌ها و ابرنواخترهای نزدیک (یعنی ستاره‌های در حال انفجار) اندازه‌گیری می‌شود، این میزان ۱۰ درصد بزرگ‌تر از زمانی است که با تابش زمینه کیهانی (CMB) تعیین می‌‌شود.

واقعیت این است که ستاره‌شناسان برای رسیدن به درک بهتری از ثابت هابل از ابزارهای مختلفی استفاده کردند اما این اندازه‌گیری‌ها مدام به واگرایی بیشتر نتایج منجر شده است.
جالب این است که خود ادوین هابل در سال ۱۹۲۹، ثابت هابل را حدود ۵۰۰ کیلومتر در ثانیه در هر میلیون پارسک تخمین زده بود، اما بررسی‌های پیشرفته در زمان ما به‌خصوص محاسباتی که با ماهواره پلانک سازمان فضایی اروپا در سال ۲۰۱۳ انجام شد، این عدد را حدود هشت برابر کمتر یعنی ۶۷.۴ براورد کرد. مطالعات بعدی در سال ۲۰۱۹ با استفاده از عدسی‌های گرانشی و با بررسی ۷۴۰ ابرنواختر، این عدد را ۸۲ درآورد که از محاسبات اولیه‌ای که خود ادوین هابل انجام داده بود، کمتر است.

شاید از این رو است که تا پیش از این، #عمرجهان نزدیک به ۲۰ میلیارد سال تخمین زده می‌شد و بعدها چیزی بین ۱۴ تا ۱۶ میلیارد سال براورد شد و در ادامه به ۱۳.۸۲ و اینک به ۱۳.۷۷ میلیارد سال رسیده است.

این را هم نباید فراموش کنیم که برخی بررسی‌ها از جمله مطالعه‌ دانشمندان دانشگاه اتاوا در سال ۲۰۲۳ #عمر_جهان را ۲۶.۷ میلیارد سال تخمین زده بود که به بحث‌‌ها و نقدهای بسیاری درباره محاسبات کیهان‌شناسی دامن زد.

خاستگاه :
Bigthink




⚛ @AndisheKonim

این که بگیم سرررررعت انبساط جهان چقدره از نظر علم فیزیک درست نیست چون سرعت به تنهایی کمیت مناسبی برای سنجش میزان انبساط جهان نیست.

سرعت یک کمیت فیزیکی هست با یکای مخصوص به خودش مثل کیلومتر بر ساعت.

اما میزان انبساط جهان به طور دقیق با کمیت سرعت مشخص نمیشه.

میزان انبساط جهان در حقیقت یک نرخ هست و نه سرعت.

یکای این نرخ، سرعت دور شدن دو نقطه با فاصله مشخص در فضا رو بیان میکنه مثلا به ما میگه که دو نقطه که در فاصله 3,200,000 سال نوری از هم هستن با سرعت 67 کیلومتر بر ثانیه از هم دور میشن.

پس همونطور که مشخص هست در نرخ انبساط جهان علاوه بر یکای سرعت از یکای مسافت هم استفاده میشه که به صورت Km/s/Mpc یا کیلومتر بر ثانیه بر مگاپارسک بیان میشه‌. (مگاپارسِک معادل یک میلیون پارسِک یا به طور تقریبی 3,200,000 سال نوری هست)


پس بدانید و آگاه باشید که جهان با یک سرعت خاص انبساط پیدا نمیکنه بلکه با یک نرخ خاص انبساط پیدا میکنه.

#انبساط_جهان #انبساط_کیهان

⚛ @AndisheKonim

از وقتی که دانشمندان #انبساط_جهان را کشف کرده اند این سوال مطرح است که این انبساط داخل چه حجمی اتفاق می‌افتد؟
جواب کوتاه این است ! جهان بی لبه داخل چیز دیگری منبسط نمیشودبلکه فقط در حال انبساط است.

⚛ @AndisheKonim

کهکشان #راه_شیری فقط یکی از میلیاردها کهکشان شناخته شده در جهان ماست و تعداد کهکشان‌های آنسوی راه شیری از تعداد ستارگان آن بیشتر است! هر کهکشان مانند جزیره‌ای در جهان ماست که میلیاردها خورشید را درخود جای داده است.
زمانی که برای اولین بار #انبساط جهان کشف شد، بسیاری از مردم تصور می‌کردند راه شیری در مرکز انبساط جهان قرار دارد، و سایر کهکشان‌ها فقط، از #ما دور می‌شوند.
ولی اگر موجودات دیگری در سایر کهکشان‌ها باشد آنها هم کهکشان‌های دیگر را در حال دور شدن از خودشان می‌بینند و تصور می‌کنند #آنها در مرکز انبساط جهان قرار دارند.
درحقیقت انبساط جهان مرکز ندارد چرا که نقطه‌ای برای انفجار بیگ بنگ وجود ندارد تا بتوان مرکزی برای انبساط هستی تعریف کرد.
#مترجم: ادمین کانال

⚛ @AndisheKonim

دمای سیاره 55 Cencri e به قدری زیاد است که آهن در آن ذوب می‌شود. این سیاره سنگی به قدری به ستاره مادر نزدیک است که هر سال آن فقط 18 ساعت به طول می‌انجامد.




فاصله میان خورشید و زمین در زمان های مختلف سال تغییر میکند.علت آن این است که مسیر چرخش زمین به دور خورشید بیضوی شکل است و فاصله آن از 147تا152 میلیون کیلومتر متغییر است




#ماده_تاریک چه اثری روی مرزهای جهان ما گذاشته است؟
اگر جهان هیچ مادهٔ تاریکی نداشت، دورترین اجرام از زمان #بیگ‌بنگ در محدوده ۴۱.۴ میلیارد سال نوری قرار می‌گرفتند. ولی ماده تاریک با #انبساط جهان، این محدوده را به ۴۶ میلیارد سال افزایش داده است.
مادهٔ تاریک امواج الکترومغناطیسی از خود گسیل یا بازتاب نمی‌کند، به همین دلیل نمی‌توان مستقیماً آنرا دید اما از اثرات #گرانشی بر روی اجسام مرئی، مانند ستاره‌ها و کهکشان‌ها، می‌توان به وجود آن پی برد⚛