دلخوش باش به باریکه نوری که از بین چین های پرده، روی تخت تابیده. به کتاب نیمهکارهی روی میز. به داغی فنجانت در هوای سرد. دلخوش باش به دو صندلی که هنوز روبهروی هماند. به تنظیم کردن زنگ ساعت برای صبح فردا. به دفترچهی کوچکی که رویاهایت را نگه میدارد. که معنیِ همین ریز ریزهای ساده، شاید "زندگی ادامه دارد" باشد🙂↔️💗
بعضی آدما چقدر قشنگن؛ همونایی که همیشه هواتو دارن، قضاوتت نمیکنن، موقع خنده بیشتر میخندوننت، موقع گریه اشکاتو پاک میکنن، همونایی که همیشه هستن ولی با بودنشون هیچ وقت اذیت نمیشی، به نظرم این آدما همون " آدمِ امن " زندگی هستن 🩵✨