ارسالی
گرامی باد ۲۵ نوامبر، روز جهانی مبارزه برای ممنوعیت خشونت بر زنان!خشونت بر
زنان در جهان و بهویژه در ایران و کشورهایی چون افغانستان که ساختار نظام آن بر مبنای دین و حذف سیستماتیک دیگری بنا شده و قوانینشان بر مبنای تبعیض و مرد - پدرسالاری و
خشونت بر
زنان تدوین شده، به شدت محکوم است و این ساختارهای تبعیضآمیز باید برچیده شوند.
خشونت و تبعیض مضاعف بر
زنان در ایران سابقهای بس طولانی دارد و به شکل ساختاری و در لایههای مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خودش را نشان میدهد، از
خشونت خانگی و زنکشی و تحقیر و تبعیض بر
زنان در خانهها گرفته تا
خشونت و تبعیض و حقیر شمردن
زنان توسط حاکمیت در محیطهای کار و عرصههای اجتماعی
با دستمزد پایینتر و عدم استخدام
زنان و همچنین در خیابانها و در زندانها از تجاوز و سنگسار و اعدام
زنان به دلیل مبارزات فردی و جمعیشان
علیه مردسالاری و نظام زن ستیز گرفته تا مسمومیت دختران دانش آموز در مدرسهها و خودکشی دادن
زنان در زندانها و در خانهها.
⚡️در جمهوری اسلامی ایران
زنان یعنی نیمی از جمعیت کشور، جزو اولین گروههای
خشونت دیده بودهاند و حاکمیت اسلامی
با تحمیل حجاب اجباری و کنترل بدن
زنان و تأکید بر مفاهیمی ناشی از آپارتاید جنسی – جنسیتی چون؛ ناموس، غیرت، عفت، حیا، مالکیت مرد بر زن، حاکمیت ارتجاعی خود را
با برتری دادن به مردان به ویژه مسلمان و شیعه و حقیر شمردن
زنان، بنا نهاد و دردناکتر اینکه
زنان مردسالار نیز در این ساختار سراسر تبعیض و تحقیر شریک قافله شدند. هنوز سه هفته از آغاز حکومتشان نگذشته بود که رهبرشان دستور داد حجاب باید اجباری شود و مزدورانشان و مردان همراه،
با تیغزنی و اسیدپاشی و تعرض به
زنان، دستور را اجرا کردند. هرچند
زنان مبارز بلافاصله در ۱۷ اسفند (۸ مارس)
علیه این تبعیض شوریدند و به خیابانها ریختند و
با مبارزهی مستمر مانع اجرای این ساختار تبعیض آمیز برای مدتی شدند، ولی حاکمیت اسلامی ارتجاعی ایران عاقبت کار خود را به انجام رساند.
⚡️در یک سال گذشته پس از کشته شدن ژینا (مهسا) امینی نیز این مبارزات شجاعانه به قیامی همهگیر
با شعار «زن، زندگی، آزادی» تبدیل شده و پژواک صدای غرورآفرین آن در سراسر جهان پیچیده و حمایتهای گستردهای را به همراه داشته است.
زنان مبارز ایران در طی این سالها، به ویژه پس از قیام ژینا مصممتر از گذشته دریافتهاند که برای رهایی از یوغ بردگی و
خشونت و تبعیض و تعرض به زندگیشان، باید خودشان آستینها را آشکارا و عملی بالا بزنند و طیفهای مختلفی از انسانهای برابریطلب، بهویژه جوانان و نوجوانان، رهایی خودشان را در شعار «زن، زندگی، آزادی» دیده و شجاعانه و مصمم به خیابانها آمده و لرزه بر اندام حاکمیت مرتجع ایران انداختهاند و این
مبارزه همچنان مصمم و پیگیر به اشکالی دیگر توسط
زنان* شجاع ما و
با حمایت دیگر جنبشها و حتی حمایت جامعه و خانوادهها ادامه دارد و فضایی متفاوت و شگفتانگیز را در ایران ایجاد کرده است. همانگونه که کارگران و زحمتکشان دریافتهاند برای رهایی از استثمار و تبعیض باید خودشان آستینها را بالا بزنند و
با همراهی سایر جنبشهای مستقل و مردمی
مبارزه کنند تا بتوانند از یوغ بردگی و تبعیض و نابرابریهای اجتماعی خلاص شوند و هر
روز شاهد گسترش مبارزات پیگیر کارگران، کارمندان، معلمان، بازنشستگان، پرستاران، اساتید، هنرمندان، روزنامهنگاران، نویسندگان و سایر زحمتکشان و پیوستگی و همبستگی این جنبشها
با همدیگر در ایران هستیم.
ما مادران پارک لاله ایران که خود زن هستیم و خشونت و تعرض به زندگی زنان را چه بهعنوان عضوی از این گروه، چه بهعنوان خانوادهای دادخواه، چه بهعنوان فعالانی از جنبش زنان، چه بهعنوان یک زن در زندگی شخصی و اجتماعی خود تجربه کرده و سالها برای رفع این خشونتها و تبعیضها و تحقیرها در ایران و خارج از کشور مبارزه کرده و جنگیدهایم، ۲۵ نوامبر (چهارم آذر) روز جهانی مبارزه برای ممنوعیت خشونت بر زنان را گرامی میداریم و به تمامی زنان مقاوم و مبارز و دادخواه در ایران و جهان شادباش میگوییم. صدای اعتراض ما زنان علیه آزادی کشی و هر گونه تبعیض، نابرابری اجتماعی، بیعدالتی و حجاب اجباری بلند است و این چرخهی آزادی کشی، سرکوب، قساوت، بازداشت، شکنجه، اعدام، تبعیض، بیعدالتی و زن ستیزی در ایران و جهان را به شدت محکوم میکنیم. ما زنان مبارز و مستقل، اعتقاد عمیق داریم که این زنجیرها را باید خودمان همراه با سایر جنبشهای مستقل و مردمی پاره کنیم و به هرگونه خشونت، تبعیض، تحقیر، تجاوز و زن ستیزی پایان دهیم و به رهایی، آزادی، برابری و دنیایی عادلانه و انسانی دست یابیم.#بیانیه مادران پارک لاله ایران
#روز_جهانی_مبارزه_با_خشونت_علیه_زنان👇http://www.mpliran.net/2023/11/blog-post_25.html?m=1@zan_j