وقتی نوشتن شوهر می‌شود با بچه‌ها که صحبت می‌کردم، گفتم من همیشه درگیرم با این حس عشق و نفرت به نوشتن. بچه‌ها گفتند: «نوشتن معشوق نیست، شوهره که هی ازش متنفر می‌شی.» همین رابطه‌ی عشق و نفرتی است که باعث دوام رابطه می‌شود. گاهی ازش بیزاری، اما باید تحملش کنی، مثل شوهر. نمی‌توانی ازش بگذری. وقتی دو نفر عاشق هم هستند، همه چیز گل و بلبل به نظر می‌رسد، اما نوشتن اینطور نیست. یعنی حس من به نوشتن همیشه عشق نیست. نه تنها نوشتن، نقاشی هم همینطور است. یک رابطه‌ی پیچیده از عشق و نفرت. اما مهم این است که با وجود نفرت هم باید ادامه بدهیم. برای نوشتن اینطور نیست که همیشه عاشقش باشی، ولی باید با او زندگی کنی. برای من، نوشتن نه تنها سختی دارد، بلکه حتا گاهی بیزار می‌شوم ازش. نه از خود نوشتن، بلکه از روند انتشارش. من باید روی نوشته‌ها فکر کنم، جملات را درست بچینم، غلط‌های نگارشی را تصحیح کنم، کم و زیاد کنم، و حتی بعضی جملات را حذف کنم چون شبیه همدیگه هستند. این فرایند گاهی خیلی جذاب است، گاهی آزاردهنده. ممکن است کسی بپرسد: «چرا ادامه می‌دی اگر ازش متنفری؟» جواب ساده است: «چون همانقدر که ازش متنفرم، بهش نیاز دارم، حتی زمانی که دلم نمی‌خاهد بیشتر ادامه بدهم، نمی‌توانم از آن دست بکشم.» گاهی اوقات می‌گویم من برای نوشتن ساخته نشدم، باز هم می‌بینم دارم می‌نویسم. قبلن نوشتن اینطور نبود، همیشه می‌چسبید و بعد جدا می‌شد. اما الان، از وقتی که کانال زدم و با نوشتن ازدواج کردم، نمی‌توانم ولش کنم. درست مثل زن و شوهری که بعد از دعوا دوباره با هم می‌خابند. این رابطه، رابطه‌ی فقط عشق یا نفرت نیست. رابطه‌ای از عشق و نفرت با هم است مثل ازدواج. نوشتن مثل یک ازدواج پر از فراز و نشیب است. عشق و نفرت، گریه و خنده، لذت و درد، همه با هم می‌آید. شاید ازش متنفر بشوی، ولی این نفرت هرگز باعث نمی‌شود که آن را ترک کنی. بلکه وقتی با نوشتن تنها می‌مانی، این نفرت کم‌کم به عشق تبدیل می‌شود. ازش متنفری، ولی وقتی می‌نشینی و باهاش حرف می‌زنی، این نفرت از بین نمی‌رود، ولی کم می‌شود و عقب می‌رود و چند روز بعد دوباره به جلو می‌آید. این رابطه همین است. هیچ وقت یکدست و بدون چالش نیست. برای من، نوشتن اینطور است. رابطه‌ای از عشق و نفرت که دوام می‌آورد. اگرچه گاهی به خودم می‌گویم که این مسیر را ادامه ندهم، ولی می‌دانم که نمی‌توانم. نوشتن را دوست دارم، حتی وقتی ازش متنفرم. همانطور که در هر رابطه‌ای، عشق و نفرت در کنار هم وجود دارند، نوشتن هم همینطور است. بدون آن نمی‌توانم زندگی کنم. وقتی نوشتن را لمس و با آن زندگی کرده باشی، دیگر نمی‌توانی بی‌خیالش شوی؛ این رابطه تبدیل به بخشی از وجودت می‌شود. ندا احمدی :): *بچه‌ها: الهه و فرشته @yaddashtneda