#فاشیسم

جنبشهای توده ای در مرحله اولیه رشد خود باید عمدتاً بر مهارتهای تهییجی و تبلیغی رهبران و خلق ارزشهای آرمانی تکیه کنند. حال آنکه یک جنبش بالغ، احتمال بیشتری دارد که به سطحی از عقلانیت در قالب سازمانی اداری (با تأکید بر اثر بخشی عملیاتی، به جای جذابیت نمادی) دست یافته باشد. بر این اساس یک جنبش جوان تر برای روشنفکران جذاب تر است، زیرا نقشی مفیدتر و آبرومندانه تر برای آنها فراهم میکند.
رهبری و سازماندهی انقلاب ۱۹۱۷ در روسیه را روشنفکران جوان برجسته ای به عهده داشتند که از طبقۀ متوسط برخاسته بودند. در فرایند تحکیم دولت شوروی، نیاز به چنین افرادی کاهش یافت و آنها به تدریج جای خود را به مدیران و سازمان دهندگان کم هیجان تر ولی کارآمدتر دادند. این چرخش به طور نمادین در تغییر رهبری از لنین به استالین دیده می شود.