🔴 تناقض نوشته های روی صلیب ✍️«تناقض» دیگری از سوی بی‌ایمانان مطرح میشود و غالبا ایمانداران را هم دچار اشکال میسازد، چهار اشاره ای است که در اناجیل راجع به نوشته های روی صلیب مذکور می‌باشد. در متی ۲۷:۳۲ میخوانیم «و تقصیر نامه او را نوشته بالای سرش آویختند که این است عیسی پادشاه یهود.» در مرقس ۱۵:۲۶ چنین آمده است : «و تقصیر نامه وی این نوشته شد، پادشاه یهود.» در لوقا ۲۳:۳۸ نوشته شده :«و بر سر او تقصیر نامه ای نوشتند به خط یونانی و رومی و عبرانی که این است پادشاه یهود« و در یوحنا ۱۹:۱۹ میخوانیم :«و پیلاطس تقصیر نامه ای نوشته بر صلیب گذارد و نوشته این بود عیسای ناصری پادشاه یهود.» کلمات هیچ یک از این نوشته ها کاملا با یکی از آیات دیگر منطبق نیست. پس چگونه میتوان هر چهار نوشته را صحیح محسوب نمود؟ گفته شده باید بپذیریم که لااقل سه نوشته از نظر کلمات به کار رفته اشتباه هستند. اشخاصی که مخالف الهام لغوی کتاب مقدس هستند، تأکید بسیاری بر این مشکل دارند. 🔶در این مورد متعجب هستیم از اینکه چطور تا به این حد بر این موضوع تأکید میشود، چون پاسخ این مشکل در همین آیات داده شده است و هر شخص دقیقی میتواند آن را بیابد. یوحنا در ۱۹:۲۰ اظهار میدارد که به منظور اینکه همه از هر ملتی بتوانند نوشته را بخوانند، به سه زبان نوشته شد. زبان عبرانی، زبان عمومی بود، به لاتین برای رومی ها نوشته شد و یونانی هم زبان بین المللی محسوب میشد. جرم اصلی عیسی این بود که او ادعا کرده بود (پادشاه یهود) است. او به خاطر همین ادعا مصلوب شد و به همین دلیل عبارت (پادشاه یهود) به سه زبان عبرانی، لاتین و یونانی نوشته شد. همین کلمات در هر چهار آیه فوق مشترک هستند. متی (که برای یهودیان می‌نوشت) طبیعتا عبارت عبرانی را ذکر کرده است. مرقس که (برای رومی‌ها می‌نوشت) علاقه مند بوده که عبارت لاتینی را بنویسد و لوقا هم نوشته یونانی را ثبت نموده است. (عیسای ناصری) اعلام روشن و کاملی است از هویت عیسی و (پادشاه یهود) هم ادعای اوست که جرم وی محسوب میشود. ♦️تنها اشکالی که باقی میماند تفاوت میان مرقس و یوحناست، ولی اگر در مرقس ۱۵:۲۶ دقت نماییم. میبینیم مرقس نمی گوید که تمام کلمات نوشته شده روی صلیب را ذکر نموده است. او به سادگی میگوید :«تقصیر نامه وی این نوشته شد.» اتهام او این بود (پادشاه یهود) و مرقس هم فقط همین را مینویسد. این عبارت که (این است عیسای ناصری.) اتهام مسیح محسوب نمی‌شد، بلکه در حقیقت اسم متهم بود. بدین ترتیب تمام این اشکال که این همه بر آن تأکید می شود، با دقت کافی بر آنچه نوشته شده، رفع می گردد.