به عنوان مثال، آدم و حوا در بی گناهی خود نیازی به دانستن در مورد رستگاری مسیح نداشتند، اما پس از آن که گناه کردند، زمان مناسب بود و خدا آن را در پیدایش ۳:۱۵ برای آنها تعیین کرد. آن تکه مکاشفه در برهه‌ای از زمان ارائه شد، اما معنای کامل آن تا زمانی که مسیح در جسم آمد، روشن نشد - و نویسندگان عهد جدید تحت الهام می‌نوشتند. اکنون می دانیم که پیدایش ۳:۱۵ مستقیماً به مرگ کفاره عیسی اشاره می کند - و این مکاشفه برای ما امروز ضروری است. اما این اطلاعات برای آدم و حوا ضروری نبود. جهل قبل از سقوط آنها، که در معصومیت ظاهر شده بود، برای آنها مناسب بود. به همین ترتیب، خدا اراده خود را به تدریج برای قوم خود در کتب عهد عتیق آشکار کرد، و آن افراد موظف بودند مطابق با جایی که در جدول زمانی وحی بودند، اطاعت کنند. امروزه، مسیحیان مسئول تمام کلام خدا هستند، زیرا ما در زمانی زندگی می کنیم که کامل شده است. علاوه بر این، ایمانداران دارای روح القدس ساکن هستند، بنابراین هیچ بهانه ای برای نپذیرفتن عیسی مسیح به عنوان خدا وجود ندارد. 🔷و از آنجایی که وحی مترقی است، پاسخ شخص به خدا بستگی به این دارد که او در کجای جدول زمانی باشد. یک یهودی عهد عتیق هیچ مفهومی از خدا-انسان نخواهد داشت، اگرچه سرنخ هایی (مانند مزمور ۱۱۰:۱) وجود داشت. اما پیشگویی های یحیی تعمید دهنده و به دنبال آن معجزات عیسی، مکاشفه دیگری بود. در واقع، معجزات عیسی نشانه هایی برای اثبات اینکه او کیست بود: «عیسی نشانه های بسیار دیگری را در حضور شاگردان خود انجام داد که در این کتاب ثبت نشده است. اما اینها نوشته شده است تا ایمان بیاورید که عیسی مسیح، پسر خداست» (یوحنا ۲۰ : ۳۰ تا ۳۱). ♦️به طور خلاصه، اظهارات خدا مبنی بر اینکه او یک انسان نیست و اظهارات عیسی مبنی بر اینکه او پسر خدا است، در کنار هم صادق هستند.آنها در تعارض نیستند. مکاشفه مترقی است و مفاهیم عهد عتیق به طور کامل در عهد جدید توسعه یافته است. سرانجام، خدا همیشه در ذهن داشت که پسر جسم می‌شود و در میان انسان‌ها ساکن می‌شود، بنابراین خدا هرگز در مورد انسان شدن نظر خود را تغییر نداد.