ديده‌بانِ زنان

📍بازتولید #کلیشه‌های_جنسیتی در برنامه‌های تلویزیون_الهام فخرایی

🔻در روانشناسی اجتماعی، «کلیشه» هرگونه شیوه رایج و پذیرفته شده جمعی است که رفتار فردی و گروهی را اعم از درست یا نادرست در جامعه تعیین می‌کند. کلیشه‌ها قرار است شیوه زیست افراد را تسهیل و به انتقال و درونی‌سازی فرهنگ کمک کنند. اما خرد انسانی حکم می‌کند کاربرد و تعهد به کلیشه‌ها در خدمت رشد و بهبود زیست انسان باشد؛ بنابراین اگر کلیشهٔ پذیرفته شده و رایج در جامعه فاقد کارکرد مثبت و موثر باشد، با کلیشه‌ای بدکارکرد مواجهیم و لازم است در نقد، نفی و تغییر آن کوشا باشیم.

🔻این موضوع به خصوص در کلیشه‌های جنسیتی اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند:
کلیشه‌هایی نظیر اینکه: چند نوع هویت جنسی پذیرفته شده داریم، نقش‌های جنسیتی چه هستند، هر جنس چه ویژگی‌های شخصیتی دارد؛ برای مثال از زن‌ها انتظار می‌رود مطیع و عاطفی باشند، درحالی‌که اعتماد به نفس، جرات‌ورزی و تهاجمی‌بودن برای مردها پذیرفته شده است، نقش‌های خانگی مانند تمیزکاری، پخت‌وپز و مراقبت از کودک مختص زنان است و مردها در اموری نظیر کار، ماشین، ملک و تعمیرات تصمیم‌گیرنده و عامل هستند، حرفه‌های مراقبتی و تعلیمی نظیر پرستاری و معلمی مناسب زنان و خلبانی، پزشکی و مهندسی متعلق به مردها است و باید آن در ساختار تقسیم کار و توزیع امکانات نیز لحاظ کرد.

🔻همین‌طور کلیشه‌های ظاهری و فیزیکی مانند #لاغری، تحت #رژیم‌بودن و گیاه‌خواری برای زنان و عضلانی بودن برای مردها، آرایش صورت، مو، پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند برای زنان و رنگ‌های تیره برای مردها...

ادامه مطلب در وبسایت الفبا 👇
https://goo.gl/rDGpYu
@womenwatcher

#دیده_بان_زنان
#روانشناسی_جنسیت(۱۰)

#gender_roles_examined
#بازی ها و #رنگ های جنسیتی

بازار اواخر قرن بیستم کمتر روی اسباب بازی های جنسیتی به طور صریح اشاره می کرد و بیشتر روی شخصیت های مجازی تمرکز کرد,که حاصل آن خلق عروسک های #پرنسس برای #دختربچه ها و عروسک هایی با ماهیچه های قوی و شخصیت هایی نیرومند و افسانه ای و #قهرمانانه برای #پسربچه ها بود. به زبان ساده تر همان "خانه دار کوچک" تبدیل به "پرنسس کوچک " شده بود!
بااینکه #نظریات_فمینیستی_آبی_صورتی که مسئله شکل دادن به بازی و ظاهر واتاق کودک را به چالش می کشیدند مطرح شدند و همواره مدنظر فعالان و محققین حوزه زنان و جنسیت بودند، هنوز هم در بسیاری جوامع این مسئله که اسباب بازی های مربوط به خانه داری، زیبایی و رنگ صورتی برای دختربچه ها و وسائل و کارهای مخالف آن و رنگ آبی برای پسربچه ها مناسب است کاملا مشهود است.

اینها همه می توانند عوامل هویت پذیری های تحمیلی جسنیتی و نقش پذیری زنان از همان کودکی به منزله عروسک تزیینی خانه باشند که باید مثل باربی ها لاغر باشد، ازانواع رنگ و لعاب های خاص برای زیباتر شدن ظاهری استفاده کنند ،وگرنه دچار نقص فرض می‌شود!
این نوع جامعه پذیری می تواند ریشه این امر مهم نیر باشد که #کارخانگی به منزله کاری صرفا" زنانه در فرهنگ و جامعه تلقی شود و در ذهن زنان و مردان از همان کودکی این تفکر تاحدی با این نوع القائات و آموزش هایی که گاهی ناخواسته ازجانب والدین و سرپرستان صورت می‌گیرند، نهادینه می شود.

درپژوهش جدیدی که در بریتانیا بر روی #دوهزار #زن انجام شد، بیش از ده درصد زنان گروه سنی ۲۴ تا ۳۵ سال که اکثرا متاهل بودند یا زندگی مشترک داشتند، گفتند که از انتخاب رنگ صورتی برای دختربچه هایشان پرهیز می‌کنند، به فرزندانشان هم اسباب‌‌بازی‌های خنثی ازنظر جنسیتی می‌دهند و برای آنها قصه‌هایی که #کلیشه‌های_جنسیتی دارند نمی‌خوانند.
تحقیقی جدیدتر، حاکی از آن است که در سال‌های اخیر، زنان روز به روز بیشتر از دیدگاه‌های سنتی در زمینه جنسیت فاصله می‌گیرند و قطعا این روند در دهه های آینده به نتایج متفاوتی درباره تحقیق روی موضوع هویت زیستی جنسیتی منجر خواهد شد

ادامه دارد...
https://telegram.me/zananwatcher