در زبان فارسی وقتی یک نفر عزادار می‌شود بهش می‌گویند غم آخرت باشد، اینطوری استنباط می‌شود که آن شخص اگر زودتر بمیرد، با مرگ خودش دیگر مصیبتی نخواهد دید، هر چند چنین قصد و منظوری هم در میان نباشد ولی در معنا مستتر است. متنبی اما در یکی از شعرهایش می‌گوید:
وَ مِن مُنانا بَقاوُهُ ابَدا
حتی یُعَزّی بِکُلِّ مَولودِ
و یکی از آرزوهای ما، بقای همیشگی اوست، آنچنان که در مرگ هر مولودی به او تعزیت گفته شود.
اینطوری به نظرم دعای قشنگ‌تری‌ست.
@whatisliterature
