‌
من زبان فارسی را عاشقانه دوست می‌دارم و برخوردم با آن، برخورد با چیزی مقدس است. شاید به همین دلیل است که این اواخر کمتر می‌نویسم؛ زیرا معتقدم که در این «معبدِ قُدسی» تنها باید حضور قلب داشت و انسان همیشه حضور قلب ندارد.
اما ۲۷ سال پیش قضیه فرق می‌کرد. آن موقع‌ها، زبان در نظر من فقط یک وسیله بود، شاید یک چیز مصرفی که به‌خاطر یک شعر می‌شد پدرش را درآورد؛ کاری که متأسفانه امروز هم پاره‌ای از شاعران جوان می‌کنند.¹
‌
زبان فارسی است که کلمات عربی را به تسخیر خودش درآورده. عربی در پارسی وارد شد؛ اما پارسی پارسی ماند. مُشتی مفهوم را که لازم داشت از زبان عربی به‌نفع خودش مصادره کرد؛ اما ساختارش را از دست نداد.²
‌
۱. گفت‌وگویی دربارۀ شعر با احمد شاملو، روزنامۀ بامداد، ۲۰مرداد۱۳‌۵۸؛ ۲. یک هفته با احمد شاملو در اتریش، مهدی اخوان لنگرودی، تهران: مروارید، ۱۳‌۷۳.
@virastaran #زبان #فرهنگ #فارسی