نوعی از آسودگی رو فقط در رمان‌های حجیم پیدا می‌کنم. شاید چون رمان حجیم‌ یعنی زمان طولانی‌‌تر. زمان طولانی‌تر یعنی «فرصت‌های بیشتر»، «اشکالی نداره اشتباه کردی چون هنوز وقتش رو داری‌»های بیشتر.