آرام که می‌شوی، همه چیز درست می‌شود. باید تجربه کرده‌باشی تا بفهمی از چه حرف می‌زنم، باید از همه طرف مورد هجوم مشکلات قرار گرفته‌باشی و ذهنت میان اینکه اول کدامشان را حل کنی، گیر افتاده‌باشد. باید گیر افتادهباشی میان هزار راهِ نرفته و هزاران کار نیمه‌تمام... باید حسابِ همه چیز از دستت در رفته‌باشد و بی‌تاب و درمانده کنج رینگ زندگی افتادهباشی تا بفهمی، فقط در صورتی نجات پیدا می‌کنی که تمام نگرانی‌های بی‌فایده‌ات را بریزی دور، اطرافت را مرتب و ذهنت را خلوت کنی و در نهایت آرامش ببینی می‌خواهی اولین حریفی که به رینگ فرا می‌خوانی کدام راه نرفته و کارِ نکرده و آرزوهای وقوع نیافته‌‌ات باشد؟ باید منظم و به ترتیب با همه چیز مواجه شوی و مطابق قاعده‌ی اولویت‌ها پیش بروی. معلوم است که یک ذهن از هم گسیخته و انسجام نیافته، حتی در نهایت توانمندی‌اش هم ناتوان است! باید خودت را آرام کنی، باید قبل از هر چیزی، خودت را آرام کنی...
تاحالا فکر کردید بین همه کشور هایی که ظهور سقوط کردن هر کدوم چه شخصیتی داشتن؟ اگرم این سوال ذهنتون نرسیده و از چالشا تکراری خسته شدید این پیام فور کنید تا بگم کدوم کشور شبیه شماست محدودیت: خداوند محدود کنندگان را دوست ندارد
