نامه‌ی بیستم:
از چانگبین هیونگ بی‌قرار به هیونجین بد قول من.
چشمام داره دو دو می‌زنه از بس به عقربه‌های این ساعت زشت و مسخره خیره شدم. دیگه حتی عددا هم دارن بهم دهن کجی می‌کنن و دیر کردنتو می‌کوبن پشت پلکام ولی من خوابم نمی‌گیره؛ نه تا وقتی که ببینم انگشتای…