والدین سهلگیر کودکان بیبند و بار و مستعد افسردگی تربیت میکنند
این والدین کودک را با سهلانگاری رها میکنند و به دلیل اینکه تحمل سماجت کودک را ندارند بلافاصله نیازهای او را برآورده میکنند. این روش فرزندپروری باعث میشود کودک بدون قانونمندی تربیت شود
و این برداشت را داشته باشد که باید به همه خواستههایش برسد. از آن جایی که کودک همیشه در محیط خانواده نیست و وارد اجتماع میشود، هرگاه که به خواستهها نرسد واطرافیان پاسخگوی او نباشند دچار ناامیدی و افسردگی خواهد شد.
بالا رفتن از سطوح و پله یکی از مراحل رشد کودک است بجای مانع شدن در کنارش باشید حمایتش کنید و به او فرصت بالا و پائین رفتن بدهید تا به رشد فیزیکی و ذهنی کودک کمک نمائید.
ترس، غم و خشم سه احساس طبیعی و اصلی کودکان هستند. از سالهای اولیه زندگی فرزندتان، تلاش کنید احساساتش را نامگذاری کنید. 🔸میدونم عصبانی هستی، 🔸حق داری ناراحت باشی، 🔸میدونم ترسیدی
این کار اساس بالا بردن هوش هیجانی کودک است.
قرار نیس کودک بخاطر ابراز احساساتش مانند خشم، غم، تنبیه شود، تمسخر شود یا مورد مواخذه قرار گیرد. تنها قرار است بیاموزد بر پایه احساساتش رفتار نکند مثلا کتک نزند و کم کم با دیدن پدر و مادرش یاد بگیرد چگونه احساساتش را مدیریت کند.
دریافت چنین پیامهای ناامیدکنندهای (مانند این سؤال که «چته؟») از سوی پدرومادر که انتظار میرود بیشترین محبت را به او نشان بدهند میتواند زخمهای عمیقِ روحی در نوجوانِ سردرگم ایجاد کند.
این پیامهای پدر و مادر در نوجوان درونی میشود و به خودخوریهای ناخوشایند در او تبدیل میگردد. وقتی این صداها در مغز منعطف نوجوان جا خوش کند خاموش کردن آنها کار دشواری خواهد بود، علاوه بر این که مسیرهایی را در مغز او به جای میگذارد که سلامت روانی آیندهی نوجوان را تحت تأثیر منفی قرار میدهد.
در عوض، هدیهای ارزشمند که میتوانید در این سن به نوجوانتان بدهید، علاوه بر درک اتفاقاتی که در مغز او در جریان است مفهومی است با نام «نگرش رشد». آخرین مطالعات علمی انجام شده روی مغز نوجوانان اثبات میکند که نگرش رشد کاملا در مورد آنها مصداق دارد.
۱. نپرسید: «چته؟» اشکالی در این سؤال وجود ندارد، به شرط آنکه هدف از آن فهمیدن مشکلی باشد که نوجوان با آن مواجه است. اما استفاده از این سؤال و لحنی که معمولا با آن ادا میشود خیلی بیشتر از آنچه بتوان گفت مناسب است، ناشی از فورانِ ناسنجیدهی خشمِ پدر و مادری است که شکیبایی خود را از دست دادهاند.
بدتر از این پیامی است که چنین سؤالی به همراه خود منتقل میکند، اینکه شما فکر میکنید عیب و نقصی اساسی دربارهی فرزندتان وجود دارد که هرگز قرار نیست تغییر بکند.
اما واقعا مشکل نوجوانان چیست؟ قشر پیشانی مغز، که مسئول کنترل تکانهها، استدلال منطقی و برنامهریزی است، آخرین بخشی است که در سنین پس از کودکی مجددا بازسازی میشود.
بنابراین مغز نوجوان هنوز نمیداند که چطور باید خودش را تنظیم کند. نوجوانان مثل ماشینهای فِراری با ترمزی ضعیف هستند؛ یعنی احساساتی شدید اما کنترلِ ضعیفی روی آنها دارند.
شاید فکر کنید که چه فرقی میکند؟ نوجوانان به هر حال هیچ وقت حرف گوش نمیدهند، اما برعکس، آنها حساسیت فوقالعاده زیادی نسبت به نظرات ما دربارهی خودشان پیدا میکنند. وانمود به اینکه به حرفهای ما اهمیت نمیدهند از این واقعیت ناشی میشود که میخواهند از این آسیبپذیریِ خود محافظت کنند (نوعی مکانیسم دفاعی)......
🌺چرا روابط اجتماعي خارج از منزل براي كودك حائز اهميت است؟
#فرزندپروری 🔴فرزند شما می داند که در محيط خانه حتي اگر كار ناپسندي از او سر بزند، باز هم مورد مهر و محبت والدين قرار مي گيرد.
🔴اگر از والدين چيزی بخواهد و در اختيارش قرار ندهند، می تواند با قهر، قشقرق و به هدفش برسد.
⬅️اما :
✔️محيط اجتماعي به بالغ شدن كودك كمك می كند، از اين رو كه او را آگاه مي كند اگر بخواهد در جمع پذيرفته شود و دوستانش پذیرای او باشند ، مي بايست، قوانین را رعایت و برای خواسته هایش صبر کند .
✔️رشد اجتماعی و رسش فرزند شما ، در محیط اجتماعی اتفاق می افتد . البته به شرط حمایت سالم والدین
سادگی و پاکی بچهها با دیدن کارتونها و تصاویر نامناسب تحت تأثیر منفی قرار میگیرد. به کار بردن الفاظی که به طور غیر مستقیم مربوط به حوزههای جنسی است نباید توسط والدین و اطرافیان نزدیک قرار بگیرد.
👈🏼ارائهٔ زیاد محرکهای محیطی باعث افزایش کنجکاوی جنسی خواهد شد. صحبتهای افراطی دربارهٔ جذابیتهای بدنی و اندامهای بدن کودک، آنها را از دنیای قشنگ و پاک دوران کودکی دور خواهد شد. @tarbiytf
😍 لذت غذا خوردن، لذت به خواب رفتن، لذت مطالعه کردن، لذت آشپزی، لذت ورزش کردن، لذت حرف زدن، لذت دویدن، لذت بیرون رفتن، لذت خرید کردن و ... در یک کلام «لذت بردن از فعالیتهای روزمره زندگی»
😔 امروزه ما نه تنها هیچ لذتی از کارهامون نمیبریم بلکه با بعضی حرفها اجازه نمیدیم بچهها هم لذت ببرند! «بخور، نخور، نریز، بخون، نکن، نپر، بخواب، پول نداریم، مریضی اومده، بدبخت شدیم، خستهام کردی و ...»
ترس، غم و خشم سه احساس طبیعی و اصلی کودکان هستند. از سالهای اولیه زندگی فرزندتان، تلاش کنید احساساتش را نامگذاری کنید. 🔸میدونم عصبانی هستی، 🔸حق داری ناراحت باشی، 🔸میدونم ترسیدی
این کار اساس بالا بردن هوش هیجانی کودک است.
قرار نیس کودک بخاطر ابراز احساساتش مانند خشم، غم، تنبیه شود، تمسخر شود یا مورد مواخذه قرار گیرد. تنها قرار است بیاموزد بر پایه احساساتش رفتار نکند مثلا کتک نزند و کم کم با دیدن پدر و مادرش یاد بگیرد چگونه احساساتش را مدیریت کند.