مفروق در آن هنگام مناسب ديد كه هاني بن قبيصه نيز در اين گفتمان، شركت كند و افزود: «اين شخص، هاني بن قبيصه يكي از بزرگان قبيله و پيشواي ديني ما است.» هاني به رسولخدا-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- گفت: «اي برادر قريشي! سخنانت را شنيدم و آن را تأييد ميكنم؛ اما چنين ميپندارم كه اگر به همين يك جلسه و ديدار، دين خود را رها كنيم و به دين تو درآييم، كار عاقلانهاي نباشد؛ چراكه هنوز دربارهي دعوتت و عواقب آن نينديشيدهايم و همين، سبكسري و بيتدبيري است و قطعاً عجله و شتابزدگي، پيامدي جز خطا و انحراف ندارد. گذشته از اين قبيلهاي داريم كه مناسب نميدانيم بدون نظر آنها، پيماني ببنديم. البته پيشنهاد ميكنم كه فعلاً شما برگرديد و ما هم برميگرديم تا بيش از اين بينديشيم.» هاني، مثني بن حارثه را نيز در اين گفتگو شريك كرد و گفت: «مثني، يكي از بزرگان قبيله و مسؤول امور جنگي است.» مثني، رو به پيامبر-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- كرد و گفت: «سخنانت را شنيدم كه چه نيك، سخن گفتي و مرا به شگفت و تعجب انداختي؛ اما جواب من نيز، همان جواب هاني بن قبيصه است؛ ما، درميان دو سرزمين ساحلي قرار گرفتهايم؛ يكي (يمامه) و ديگري (سماوه).» رسولخدا-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- دربارهي اين دو سرزمين پرس و جو كردند. مثني گفت: «يكي، قسمتهاي ساحلي سرزمين عرب و اطراف آن است وديگري، سرزمين فارس و نهرهاي كسري؛ ما، با كسري (حكومت فارس) پيمان بستهايم كه نه خودمان، در اين منطقه، جرياني را به راه بيندازيم و نه مجرمي را در اين منطقه پناه دهيم. بنابراين شايد دعوت شما، از همان مواردي باشد كه پادشاهان نميپسندند. عربها عادت دارند كه عذر خطاكار را بپذيرند؛ اما عادت مردم فارس و مناطق اطراف آن، اين است كه عذر خطاكار را نميپذيرند. لذا اگر بخواهيد شما را در برابر عربها ياري ميكنيم؛ اما در برابر اهل فارس، هيچ تعهدي به شما نميهيم.» رسول اكرم-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- فرمودند: «شما، پاسخ بدي نداديد و حقيقت را بهصراحت بيان كرديد. اما تنها كسي، به حمايت و جانبداري از دين خدا ميپردازد كه همهسويه و از تمام جوانب به اين كار اقدام كند.» آن حضرت-صلی الله علیه وعلی آله وسلم- افزودند: «مدت زمان زيادي بر شما نخواهد گذشت كه خداوند، سرزمينها و داراييهاي اهل فارس را به شما خواهد داد و دخترانشان را كنيزان و همبستران شما خواهد نمود.