تاجیک های چین دور از هموطنانشان هستند دور از وطن خود هستند ولی اصالت خود را دارند و هنوز نوروز را جشن می گیرند و شاهنامه می خوانند. این قوم یکی از ۵۶ ملیت به رسمیت شناخته شده توسط دولت چین بشمار می‌رود و جمعیتی حدود ۵۰۰ هزار نفر را شامل می‌شود. این مردم هنوز به رسوم اجدادی خود پایبند هستند و اکثر جشن های آریایی و خراسانی را جشن می گیرند و اکثر آنان تاجیکی را یاد دارند. خصوصیات چهره‌ای و ظاهری تاجیک‌های چین بیشتر شبیه به مردم آریایی تبار است. دو زبان اصلی کاربردی و بومی ایشان زبان سریکالی و زبان وخی است که هردوی این زبان‌ها از گروه زبان‌های آریایی و از شاخهٔ جنوب شرقی بشمار می‌روند. در توپراق قلعه و نیز در همان شرق چین آثار و متونی از سده‌های میانه بدست آمده که به سکایی میانه یا ختنی مشهورند. افسانه‌ای قدیمی رایج است که ورود ایشان به چین از دورهٔ ازدواج شاهنشاه ایران باستان با ملکه‌ای چینی بوده‌است. یزدگرد سوم برای جمع آوری سپاه به قصد رفتن به این منطقه را داشته که در مرو کشته میشود. گفته میشود که فرزندان یزدگرد سوم پس از تازش اعراب به این منطقه رفته و ساکن شده اند.