♦️ آن‌که بصیرت داشت و آن که ادعای بصیرت داشت کلمه - پانزده سال پیش شهروندان درعا در جنوب دمشق در تجمع اعتراضی مسالمت‌آمیز بزرگی شرکت کردند تا خواست عمومی مردم سوریه برای کناره‌گیری بشار اسد مستبد و نظام بعثی که چند دهه بر آنها حاکم بود را بگوش حکومت سوریه و جهانیان برسانند. این اعتراضات مسالمت‌آمیز مدنی از اعتراضات مشابه در دیگر کشورهای عربی تأثیر پذیرفته بود: نخست تونس، پس از آن مصر، سپس لیبی، بعد از آن بحرین و دیگر سرزمین‌هایی که یکی پس از دیگری، شاهد مردمان از بی‌عدالتی به‌جان آمده‌ای شد که خواستار اصلاح وضع و تعیین سرنوشت‌شان به‌دست خودشان بودند. 🔻مستبد حاکم بر ایران عزم کرد با آن خیزش اعتراضی همان کاری را بکند که با حضور میلیونی مردم خود در پای صندوق‌های رأی کرده بود: مصادره به مطلوب. نام آن خیزش را از «بهار عربی» به «بیداری اسلامی» تغییر داد تا نشان دهد رؤیایش برای گسترش دامنه اقتدارش در حال تعبیر شدن است. 🔻اما هنگامی که موج خیزش‌ها به سوریه رسید، موج‌سواری دیگر ممکن نبود. نظام بشار اسد شریک سیاسی او در منطقه محسوب می‌شد و همین کافی بود که آن خیزش مردمی، «توطئه دشمن» برای از میان بردن آنچه «محور مقاومت» نامیده بود توصیف شود. در ایران اما، رهبران جنبش سبز که نزدیک به هجده ماه بود که خواهان بازگرداندن جمهوریت به کشور بودند از شهروندان جمهوری اسلامی خواستتند به نشانه حمایت از خیزش‌های اعتراضی مردم منطقه به خیابان بیایند؛ حرکتی که نشانه همدلی با مبارزه علیه خودکامگی و تمامیت‌خواهی شمرده می‌شد. حاکم مطلقه که از مردمش پیروی مطلق منفعلانه می‌خواست و نه حضور آگاهانه فعال، این دعوت را برنتاببد و در یک اقدام غیرعادلانه، غیرقانونی و غیراخلاقی، دستور حصر خانگی رهبران جنبش سبز را صادر کرد. 🔻در همین راستا، حضور نیروهای سپاه در سوریه که با عنوان پشتیبانی از محور مقاومت مزین بود، زمینه را برای کمک به نظام متزلزل اسد فراهم ساخت (آن زمان هنوز از پدیده داعش خبری نبود). چنانچه بعدها از اظهارات فرماندهان و سیاستمداران آشکار شد، فرماندهان سپاه قدس و از جمله «سردار بی‌افتخار» با استناد به موفقیت‌شان در سرکوب خشونت‌بار جنبش مدنی مسالمت‌آمیز سبز در ایران به اسد کمک کردند تا سرکوب خشونت‌بار معترضان سوری را در دستور کار خود قرار دهد و بدینسان، زمینه برای تحول یک جنبش مدنی به مبارزات مسلحانه‌ای فراهم شد که برای سوریه چیزی بیش ازچهل هزار کشته، هشت میلیون نفر آواره، شهرهای مخروبه و نقض وسیع و وحشت اور اصول بدیهی انسانی را به ارمغان نیاورد. 🔻اینک پس از پانزده سال، درعا به تصرف نیروهای نظامی مخالف بشار اسد درآمده و شهرهای سوریه یکی پس از دیگری شاهد سقوط پلکانی نظام سیاسی شد که سنگ بنای آن بر حکومت یک اقلیت گذاشته شده بود و حافظ اسد به سرانجام دیگر خودکامگانی که در مقابل خواست مردم خویش ایستادند دچار شد. میرحسین موسوی به درستی و با بصیرتی مثال‌زدنی حضور منطقه‌ای جمهوری اسلامی در قالب نیروی نظامی را نه به نفع مردم منطقه و نه به نفع مردم ایران نمی‌دانست. 🔻اینک پس از چند دهه هزینه‌های مالی، سیاسی و انسانی گزافی که بر مردم ایران و سوریه تحمیل شد، نادرستی سیاست‌های متوهمانه مستبد حاکمی که ادعای بصیرت داشت آشکار شده است. میرحسین که همراه میلیون‌ها ایرانی خسته از مدیریت ناکارآمد و آلوده به فساد برای بازگرداندن عقلانیت جمعی بپاخواسته بود، با تکیه بر دانش و تجربه‌ای که طی سکانداری دستگاه اجرایی کشور در هشت سال جنگ تحمیلی به‌دست آورده بود بار دیگر خواهان ایرانی شد که خوشبختی و آسایش مردمانش الگویی برای رنجدیدگان منطقه گردد. رهبران جنبش سبز صبورانه در کنار مردم و در برابر ماجراجویی‌های متوهمانه کسانی که سخن خود را کلام خدا می‌شمرند و به پیش‌گویی‌های رمزآلود بی‌فرجام دل خوش کرده‌اند ایستادند و رنج حصر را به جان خریدند تا شعله حق‌خواهی و آزادگی در این مرزوبوم همچنان تابان بماند. میر حسین موسوی 🆔️@tahkimmelat