♦️ می‌دزدند، می‌دزدند و می‌دزدند✍️فردین علیخواه
🔻-مدیر اداره برق شهر و روستا می‌گوید: تجهیزات و سیم‌های برق را می‌دزدند.
-مدیر مخابرات می‌گوید: سیم‌ها و کابل‌های تلفن را می‌دزدند.
-پلیس راهور می‌گوید: تابلو‌ها و دوربین‌های راهنمایی و رانندگی کوچه‌ها و خیابان‌ها را می‌دزدند.
-مدیر آب و فاضلاب می‌گوید: درپوش‌های آهنی سطح خیابان‌ها را می‌دزدند.
-شهردار می‌گوید: تجهیزات روشنایی و اقلام آهنی پل‌های سواره و پل‌های پیادۀ شهر را می‌دزدند.
می‌دزدند، می‌دزدند و می‌دزدند.
-از مدیر امور عمومی یک اداره می‌پرسم: چرا دستشوئی‌های اداره‌تان مایع دستشویی ندارد؟ می‌گوید: می‌گذاریم ولی با جاش می‌دزدند.
-رئیس کمیته امداد می‌گوید: پول‌های صندوق صدقات را با جاش می‌دزدند.
-در پارک‌های عمومی و دستشوئی‌های بین راهی، شیر‌های آب را با زنجیر جوش داده‌اند به دیوار. از متصدّی دلیل را می‌پرسم. می‌گوید: می‌دزدند. حفاظ گذاشته‌ایم تا ندزدند ولی باز هم می‌دزدند.
🔻گذاشتن حفاظ آهنی و قفل برای بطری مایع دستشویی در مکان‌های عمومی یک نشانه، و کاملا نمادین است. این نشانه زوال را جدی بگیرید.
نمایندگان مجلس این کشور اما، به فکر آشکار شدن مو‌های زنان این سرزمین در خیابان‌اند.
مردم از دزد‌ها می‌ترسند و نمایندگان این کشور برای آشکار شدن موی زنان قوانینی شگفت‌انگیز می‌نویسند.
🔻ای کاش نمایندگان نیز از آنچه مردم از آن می‌ترسند اندکی می‌ترسیدند. یک کشور باید به چه نقطه‌ای از بحران برسد تا نمایندگان مجلس‌اش ذره‌ای نگران مسائل جدی و مشهود آن بشوند.
🔻شاید طنز باشد ولی اگر به همین منوال پیش برویم من نگران آن هستم تا نمایندگان مجلس این کشور را نیز با جاش بدزدند. بیدار شوید لطفا. شاید دیر شود.
🆔️@tahkimmelat
