♦️ می‌دزدند، می‌دزدند و می‌دزدند ✍️فردین علیخواه 🔻-مدیر اداره برق شهر و روستا می‌گوید: تجهیزات و سیم‌های برق را می‌دزدند. -مدیر مخابرات می‌گوید: سیم‌ها و کابل‌های تلفن را می‌دزدند. -پلیس راهور می‌گوید: تابلو‌ها و دوربین‌های راهنمایی و رانندگی کوچه‌ها و خیابان‌ها را می‌دزدند. -مدیر آب و فاضلاب می‌گوید: درپوش‌های آهنی سطح خیابان‌ها را می‌دزدند. -شهردار می‌گوید: تجهیزات روشنایی و اقلام آهنی پل‌های سواره و پل‌های پیادۀ شهر را می‌دزدند. می‌دزدند، می‌دزدند و می‌دزدند. -از مدیر امور عمومی یک اداره می‌پرسم: چرا دستشوئی‌های اداره‌تان مایع دستشویی ندارد؟ می‌گوید: می‌گذاریم ولی با جاش می‌دزدند. -رئیس کمیته امداد می‌گوید: پول‌های صندوق صدقات را با جاش می‌دزدند. -در پارک‌های عمومی و دستشوئی‌های بین راهی، شیر‌های آب را با زنجیر جوش داده‌اند به دیوار. از متصدّی دلیل را می‌پرسم. می‌گوید: می‌دزدند. حفاظ گذاشته‌ایم تا ندزدند ولی باز هم می‌دزدند. 🔻گذاشتن حفاظ آهنی و قفل برای بطری مایع دستشویی در مکان‌های عمومی یک نشانه، و کاملا نمادین است. این نشانه زوال را جدی بگیرید. نمایندگان مجلس این کشور اما، به فکر آشکار شدن مو‌های زنان این سرزمین در خیابان‌اند. مردم از دزد‌ها می‌ترسند و نمایندگان این کشور برای آشکار شدن موی زنان قوانینی شگفت‌انگیز می‌نویسند. 🔻ای کاش نمایندگان نیز از آنچه مردم از آن می‌ترسند اندکی می‌ترسیدند. یک کشور باید به چه نقطه‌ای از بحران برسد تا نمایندگان مجلس‌اش ذره‌ای نگران مسائل جدی و مشهود آن بشوند. 🔻شاید طنز باشد ولی اگر به همین منوال پیش برویم من نگران آن هستم تا نمایندگان مجلس این کشور را نیز با جاش بدزدند. بیدار شوید لطفا. شاید دیر شود. 🆔️@tahkimmelat