Ozarbayjon
Xayol oti bilan kezgil har yonni,
Topmassan bundayin xuşbaxt bir onni.
Muhr etdi dillarga tarix inçunun,
Qadim qondoşlikni — oliy ehsonni.
Ezozlab turibti kötarib boşga,
Bu kun ozar eli Özbekistonni.
Söylasin ming yillik möysafid tarix,
Bu döstlik bilganmi şubha, gumonni?
Özbekman, anglamay qayoqqa bordim,
Şu inja ozariy tilni, zabonni.
Döstlik bu — muhabbat yangliğ farahkim,
Bilgay u na hadni va na dovonni.
Asli Muqannaga qiyos etgulik
Bobakning qalbidan toşgan tuğyonni.
Nizomiy bolidan halvo pişirmiş
Navoiy zabr etib turkiy jahonni.
Bir lahza qölidan qöyganmi özbek,
Özing ayt, Fuzuliy bitgan devonni.
Azizim, dilimda asrab yuribman
Nasimiy qoldirgan sobit imonni.
Vurğunning şeri deb jon çeksa özbek,
Ozar ham ayarmi Gʻafurdan jonni.
Sen bilan keçmişning jangohlarida
Birga taniganmiz yaxşi-yomonni.
Tarix-ku, muhtaşam yodgordir oliy,
Söylayin şu kunni, ayni şu onni.
Qondoşlik tuğini qötarib kuşod
Tavob etmoqdadir gulgun makonni.
Xazar kosa bölsin, yani jomi Jam,
Sipqargil, şarafla davru davronni.
Men senday mezbonni topmoğim gumon,
Sen ham topolmassan menday mehmonni.
Mavjud bölmasaydi olamda agar,
Öylab topar edim Ozarbayjonni.
Abdulla Oripov
@suhrob_ziyo1
