👆👆👆👆👆👆 " دکتر فرامرز سلیمانی"          بانی موج سوم شعر معاصر چهارم دیماه ۱۳۹۴ در ینگه دنیا درگذشت تا در این سوی دنیا، همه ی دوستان و دوستارانش، در اندوهی بزرگ فرو روند. اهل ساری بود اما چنانکه دوستانش می گویند، با همه ی ایران در ارتباط بود و در هر کجای این خاک پاک، شاعر و شاعرپیشه ای چون خود را که می یافت، با او چنان بود که گویی دیرزمانی ست که می شناسدش. در گرگان با دو تن از شاعران و نویسندگان ایران، از سال های پیش از انقلاب، ارتباط صمیمانه و نزدیکی داشت：سید حسین میرکاظمی و محمد مهدی مصلحی، به همین واسطه نیز به گرگان، آمد و شد می کرد و باز به همین واسطه دو عنوان از آثارش را در گرگان و در انتشارات آژینه، منتشر کرد و البته از همان سال های نخستین انقلاب با برادران قاری نیز در کانون نویسندگان و شاعران گرگان، رابطه ی دوستانه ای یافت. سخن از دکتر فرامرز مجتهدزاده سلیمانی است که اغلب با نام فرامرز سلیمانی شناخته می شود و گاه با عنوان فرامرز م. سلیمانی؛ در سوم آبان ماه سال ۱۳۱۹ در ساری، مرکز استان مازندران، متولد شد. از نوادگان محمد ولی خان سپهسالار تنکابنی بود و تحصیلات مقدماتی خود را در مدارس " هدایت"، " نواب"، " پهلوی" و " نمونه" ساری به پایان برد، سپس به تهران آمد و در مدرسه ی " هدف" تهران تحصیل کرد. او دانش آموخته ی دانشگاه علوم پزشکی تهران بود و دکترای تخصصی خود را از آمریکا گرفت. مدرسه ی پزشکی " کوه سینا"، " نیویورک" و دانشکاه " هاتمن فیلادلفیا" مکان هایی بودند که وی در آنها به ادامه ی تحصیل پرداخت و تخصص خود را در رشته ی بیهوشی و جراحی زنان، زایمان و نازایی دریافت کرد و همچنین فوق تخصص بیهوشی مامایی داشت. پیش از انقلاب بهمن ۱۳۵۷، او از جمله ی شاعرانی بود که ...در شعر ناب از آنان نام برده می شد...سلیمانی به عنوان فرزند طبیعت و پیرو نزدیک نیما یوشیج، اشعارش بسیار شخصی و نوستالژیک بود. او تا پیش از مرگش، سردبیر انتشارات کتاب موج، سردبیر بخش خارجی مجله ی بین المللی نوشتا و مدیر مسؤل نامه ی IAMA ، بولتن دوزبانه انجمن پزشکی ایرانی آمریکایی بود. همچنین عضو و مشاور مرکز بین المللی زندگی نامه ها، عضو کتابخانه بین المللی شعر و انجمن جهانی سردبیران پزشکی بود و بیش از ۶۰ عنوان کتاب و یک هزار مقاله به زبان های فارسی، انگلیسی و دیگر زبان ها منتشر کرده است. سلیمانی در نشریات بسیاری در ایران ویراستار بود. او تا پیش از فوتش، سردبیر نشریه ی " کتاب موج" در ویرجینیای آمریکا بود. موج سوم شعر：او در دی ماه سال ۱۳۶۶( درست ۲۸ سال پیش از درگذشتش)، در مقاله ای بحث انگیز در مجله دنیای سخن نوشت：" موج سومی در شعر امروز ایران به تلاطم درآمده است"...موج اول را محصول نیما...موج دوم را تجربه های تازه دوران پرجنب و جوش دهه ی ۴۰ و ۵۰ قلمداد می کرد..."موج سوم"، فرزند انقلاب و جنگ و تحولات سال های نخستین دهه ۶۰ جامعه ایران بود：" انقلاب و پس از آن، نگاهی تازه به شعر  و شاعر بخشید و موج سوم به راه افتاد."... شاید که دستان بی رحم اجل، او را از دوستان و دوستارانش گرفته باشد و ادامه ی سرنوشتش را میرانده باشد اما به قول محمد مهدی مصلحی، فرامرز همیشه زنده است چرا که او سراسر همه زندگی بود و زندگی. نام و یادش، هماره جاودان باد و روح و جانش، در برین بهشت برتر باری، همیشه جاودان.                " علی بایزیدی" ( نقل از ویژه نامه دکتر فرامرز سلیمانی، فصلنامه استارباد، شماره ۵، بهار ۱۳۹۵)       " از شکاف نور " سرک می کشد شاخه به تماشا از شکاف نور بر پیشانی ش می نشیند خال شکوفه یی رنگ شکوفه می گیرد آسمان                           " فرامرز سلیمانی " ( از کتاب " رویائی ها "، نشر دی، پائیز ۶۸ )         " گدوک ۶ " بر قله نمی پاید حوصله ی دل دمی که ابر پشت رفتار تندری اش پنهان می شود می گریزد گیسو آن باد بر پیشانی اش ابریشمی می ماند دمی جای حوصله ی دل.                       " فرامرز سلیمانی "                    گدوک، ۳۱ شهریور ۶۹ سوسک ها را دریابید و موش ها را که علف دود نمی کنند و الکل نمی نوشند موش ها را دریابید و سوسک ها را که در خانه ها قحطی را معنی می کنند خدا تمام روز          به اجتماع بزرگ اندیشید شکم گنده ها بی خیال ها و الکی خوش ها از کدام دسته اید شما؟ چیزی فروتر از این؟ آه، ای فرودستان بی هیچ ستاره اید شما در هیچ آسمان                           " فرامرز سلیمانی " ( از کتاب " خط ها و نقطه ها " ، از شعر : فرودستان ) @StarbaadMagazine