🔻درباره این روایات، که در متون روایی فراوانند، چه می‌توان گفت؟ از طرفی شهود عرفی ما آنها را عجیب می‌داند، از طرف دیگر برای مومنان همین‌که در متون روایی معتبر آمده می‌تواند قرینه خوبی، لااقل برای عدم نفیشان، محسوب شود، اما آیا می‌توان دلیلی هم بر نفی اقامه کرد؟ به نظرم می‌توان. 🔻فرض کنید شما ویروس کرونا گرفته‌اید، و هیچ بو و مزه‌ای متوجه نمی‌شوید. برای شما فرقی بین شکر و فلفل نیست، چون یا گیرنده‌های حسی شما دچار اختلال شده یا مغزتان در پردازش طعم‌ها مختل است. از این چه نتیجه‌ای می‌توان گرفت؟ اینکه شیرینی یا شوری یا تلخی، صفت اشیاء نیست، بلکه این ذائقه ماست که آن‌ها را شیرین یا تلخ می‌فهمد. در جهان بیرون از ذهن ما اساسا چیزی به نام شیرینی یا تلخی وجود ندارد، بلکه این ما هستیم که شیرینی می‌فهمیم یا تلخی. در اصطلاح فلسفی به اینها کیفیات ثانویه گفته می‌شود، یعنی کیفیاتی که وجودشان وابسته به وجود مدرِک است. 🔻با این وصف اساسا این سخن که شیرینی یا تلخی وابسته به اقرار ولایت یا اقرار هر چیز دیگری باشد موضوعا خارج است، چون طعم و بو کیفیت اولیه نیست که در ذات شیء باشد. @soofar_channel