۱) با تسلط
#پست_مدرنیسم (بخوانید
#مارکسیسم_فرهنگی!) بر دپارتمانهای غربی به ویژه از دههی ۱۹۶۰ به بعد، سیر انحطاط علوم اجتماعی آغاز شد و ظهور رشتههایی همچون مطالعات فرهنگی، مطالعات جنسیت و مطالعات پسااستعماری تبدیل به سنگری برای مبارزه با ارزشهای جهان مدرن شد.
۲) توجیه فرهنگهای بدوی و آداب و رسوم خرافی، به چالش کشیدن
#استدلال علمی با رتوریسم شبه علمی، قرار دادن غرایض ایدئولوژیک در نتایج پژوهشهای علمی، رواج بازی با کلمات و افزودن پسوند ness به هر اسمی برای توصیف نظریات خود از مهمترین دستاوردهای این نحلهی فکری در دهههای گذشته بود.
۳) گفتار نو (Newspeak) مفهومی است که ابتدا در
#کتاب ۱۹۸۴
#جرج_اورول بیان شد و به زبانی ساختگی اشاره میکند که توسط حکومتهای تمامیتخواه ساخته و ترویج میشود تا روش فکر کردن افراد را از طریق اجبار روشهای صحبت کردن تغییر دهد. دقیقا همان کاری که پست مدرنها با
#زبان میکنند!
۴) برای
#روشنفکران جهان سوم هیچ موهبتی عظیمتر از پستمدرنیسم نبود. هم چهره «
#امپریالیسم» فرهنگی غرب را رسوا میکرد، هم فاصلهی چند قرن فکری را میان آنها و جهان مدرن پنهان میساخت و در عین حال فراتر از مدرن هم بود! غریب نیست که چنین مباحثی در محافل دانشگاهی ما اینقدر دلداده دارد!
◾ علی پزشکی
🆔 @sociologycenter