مطالعات فمینیستی تفسیری پرگمتیستی بارویکرد فرودبه زمین

🔰چرا با ترور مخالفم؟
✍مجتبی نجفی
.
شادی همه قربانیان دستگاه فاسد قضایی را درک می‌کنم اما ترور را به مثابه روش، چه با انگیزه انتقام شخصی و چه سیاسی با رویکرد حزبی سازمانی نفی می‌کنم.
به عنوان کسی که این سالها در حد توان خود در ترویج گفتمان مقاومت مدنی کوشیده ام،رواج خشونت و کنش مسلحانه را در این راستا نمی‌بینم. این نگاه من پراگماتیستی است. هم اسلحه به دستان پیش از انقلاب دستاوردی برای ما ایرانیان نداشتند و هم اپوزیسیون مسلح پس از انقلاب. به خصوص در سالهای نخستین انقلاب، اسلحه به دستان، جمهوری اسلامی را تقویت کردند و میانه رو ها را تضعیف.
خشونت مسلحانه، هر چه بیاورد دموکراسی به عنوان شیوه زیست بشری نخواهد آورد. همچنانکه ترورهای نخستین انقلاب سیستم را تغییر نداد، ترورهای امروز هم توفیری نخواهد داشت چون جمهوری اسلامی نه یک فرد و گروه که یک سیستم است و کانون تکثیر مقیسه ها و رازینی هاست.
ترور، گفتمان امنیتی جمهوری اسلامی را تقویت خواهد کرد و بر شدت سرکوب خواهد افزود. « مقاومت مدنی»، مجموعه ای از شیوه های متفاوت برای تسخیر فضاست. در جنبش زن، زندگی و آزادی این بدن شهروند معترض، زن بی حجاب بود که فضا را تسخیر کرد و امروز جمهوری اسلامی آنچنان درمانده شده که نمی‌داند با لایحه آپارتایدی حجاب چه کند.
اینکه ترور بتواند مقامات جمهوری اسلامی را هراسناک کند و در نتیجه در راهبردهای خود تجدیدنظر کند، از گزاره های انتزاعی است که هیچگاه حقیقتش ثابت نشده. جمهوری اسلامی به مثابه یک سیستم خوب از حجم نارضایتی ها و خشم انباشت شده اطلاع دارد اما سیستم متصلبی شده ناتوان از اتخاذ تصمیم‌های راهبردی. در نتیجه ترور چه با انگیزه فردی انتقامی چه با سیاسی بعید است در رویکردش تغییری ایجاد کند.

من از ترور مقیسه و‌ رازینی نه ناراحتم و نه می‌خواهم ادای متاسفها را در بیارم چون باید همه قربانیان بیدادگاه ها را درک کرد اما با ترور به مثابه شیوه برخورد با مسایل به صورت رادیکال مخالفم و هرگز حاضر نیستم رویای عرصه عمومی متکثر مملو از بحثهای عمومی، اعتراض شهروندی و جنبش های مدنی را به رقص تفنگ و فشنگ بفروشم. از این منظر، به صورت روشی و با نگاه پراگماتیستی که از دیویی و پیرس آموخته ام که یک ایده از ایده دیگری با نتایجی که بار می آورد تفکیک می‌شود، با ترور مخالفت دارم. این مخالفت مبتنی بر مطالعه تاریخی و دیدن نتایج فاجعه بار هیجان اسلحه به دستان است.
در نتیجه مقاومت مدنی با ترور سروکار ندارد. قدرت ما قلم، سخن و کنشگری در حوزه های عمومی با نگاه آرنتی است و شاید یکی بگوید اگر کار به اسلحه و جنگ داخلی رسید چه؟
پاسخ میدهم اگر قدرت  کنش‌گران مدنی فایق نشد و عرصه برای جنگ داخلی باز شد، باز هم در نقد خشونت و کنش مسلحانه، ضرورت اتخاذ رویکردهای مدنی و تلاش برای محاکمه عادلانه و علنی همه جنایتکاران در یک مساعی جمعی خواهم کوشید. اما به روش برخوردم با مسایل خیانت نخواهم کرد. #فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی

‍ در پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد سعی کردم به این پرسش‌ها پاسخ دهم: جنسیت چگونه بر روابط کاری میان زنان و مردان کارگر فصلی در بخش کشاورزی اثر می‌گذارد، زن‌بودن چه تأثیری بر سازوکارهای اشتغال و جذب نیروی کار در بخش کشاورزی دارد، قدرت و سلطه چگونه در چنین خانواده‌هایی عمل می‌کند، هریک از طرفین چه بهره‌ای از آن‌ می‌برند و چگونه به چانه‌زنی برای تثبیت یا افزایش میدان عمل خود می‌پردازند.

همچنین کوشیده‌ام با رفت‌وبرگشت میان محل کار و اقامتگاه‌های کارگری (نیز مسکن شخصی کارگران)، ابتدا شیوه‌ی زیستن ناشهروندانی را نشان دهم که اغلب از چشم‌ها پنهان است، سپس جای‌گیری و سامان‌یابی کنشگران مختلف در این فضاها را ترسیم کنم  و به ابعاد و مشخصات خشونت ساختاری در فضاهای کار و اسکان کارگران بپردازم. صفحات پایانی این پژوهش، به‌نوعی به ترسیم میدان قدرت و امکان‌ یا عدم امکان مقاومت در آن اختصاص دارد.
مخاطبینی که برای جلسه‌ی نشست ثبت‌نام می‌کنند به مدت یک‌هفته به متن پایان‌نامه دسترسی خواهند داشت و پیشنهاد می‌شود پیش از جلسه آنرا مطالعه کنند.

درباره‌ی نویسنده‌ی رساله:
سارا حسینی دانش‌آموخته‌‌ی کارشناسی ارشد مردم‌شناسی دانشگاه تهران و دانشجوی دکترای انسان‌شناسی در دانشگاه مک‌گیل است. علایق پژوهشی وی به‌عنوان مردم‌نگار و انسان‌شناس فرهنگی، حوزه‌های کار (labor)، جنسیت (gender)،‌ زمانمندی (temporality) و روش‌ پژوهش (research method) است. او در پایان‌نامه‌‌ی کارشناسی ارشد خود (۸-۱۳۹۷)، به بررسی تقاطع جنسیت و اشتغال در کار فصلی زنان کارگر کشاورزی استان‌های مازندران و گلستان پرداخته است. پژوهش دکترای وی، متمرکز بر نسبت زمان، کار فصلی و کار خانگی زنان کارگر کشاورزی است.

درباره‌ی مدیر جلسه:
نهال نفیسی در تهران ادبیات انگلیسی (دانشگاه علامه طباطبائی، ۱۳۷۷-۱۳۷۳) و در تگزاس انسان­ شناسی فرهنگی  (دانشگاه  Rice ، ۲۰۰۰-۲۰۰۷ )خوانده است.  پس از یک دوره‌ی پسادکترا در موسسۀ کاوش­های فرهنگی برلین (ICI  Berlin, ۲۰۱۲ - ۲۰۱۴)، امروز به عنوان عضو هیئت علمی گروه مطالعات فرهنگی دانشگاه علامه طباطبائی به تدریس، و اگر برسد تحقیق و حتی نوشتن، مشغول است.  او به مردم­‌نگاری به ویژه در حوزه‌ی علم و فناوری و پزشکی و دنبال کردن زندگی اجتماعی کنشگران غیرانسانی همچون اشیاء، حیوانات، گیاهان، مواد، ذرات، و سازه­‌ها علاقه­ دارد.

🔻جهت ثبت‌نام و کسب اطلاعات بیشتر به آیدی زیر پیام دهید:
@public_yekchand
#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی

مدرسه‌ی بیدار با همکاری حلقه‌ی مطالعاتی یکچند برگزار می‌کند:

جنسیت و اشتغال: مردم‌نگاری زنان کارگر فصلی در استان‌های مازندران و گلستان/سارا حسینی

پنجشنبه ۴ بهمن، ساعت ۱۷ تا ۱۹

پژوهش حاضر،‌ پیش‌درآمدی برای شناخت وضعیت اشتغال زنان کارگر فصلی استان‌های مازندران و گلستان است. این مردم‌نگاری چندمیدانه به ترسیم تجربه‌ی زیسته‌ی زنان کارگر فصلی بخش کشاورزی می‌پردازد و نیز چگونگی بازتولید این بخش از نیروی کار  را شرح می‌دهد.
#رساله_پس_از_دانشگاه

[P. 1]

❤️ مدرسه فمینیستی زن روز برگزار می‌کند:


✅ درس‌گفتار «جامعه‌شناسی بدن: دیالکتیک بدن‌مندی»


👤 مدرس: دکتر بیتا مدنی


🕔۶ جلسه غیر حضوری؛ آغاز دوره از بهمن ماه؛
🗓سه‌شنبه‌ها از ساعت ۱۹ تا ۲۰:۳۰


📔طرح درس جامعه‌شناسی بدن:


📝 پیش درآمدی بر بنیانهای جامعه‌شناسی بدن: معرفت‌شناسی تاریخی بدن

📝 بدنمندی به مثابه دیالکتیک: از اسلوب تا نظریه

📝 سنخ شناسی دیالکتیک‌های بدنمندی


📝 تحلیل موقعیت بدن زنانه در برابر ساخت سرسخت اجتماعی


📬جهت ثبت‌نام لطفاً به آی‌دی زیر در تلگرام پیام دهید:

👍 @Zaneruz_admin
❤️ @Zane_Ruz_Channel

🔰وضعیت فقر و نابرابری در ایران: ۱۳۸۳-۱۳۵۸
✍سعید مدنی

متن به پیوست نوشتۀ دکتر سعید مدنی است که در چهار شمارۀ مجلۀ چشم‌انداز ایران در سال ۱۳۸۵ منتشر شده است. او در این گزارش ضمن توضیح دربارۀ محاسبات فقر و داده‌های پایه‌ای آن در ایران، وضعیت فقر و نابرابری و همچنین شاخص‌های مهم اقتصادی تأثیرگذار بر مسئلۀ فقر و نابرابری را در چهار مقطع انقلاب تا پایان جنگ، و برنامه‌های اول تا سوم توسعه (به‌تفکیک دوران هر برنامه) دسته‌بندی کرده‌است. آمار استفاده‌شده در گزارش برگرفته از داده‌های رسمی مرکز آمار ایران و گزارش‌های رسمی آن سال‌ها است و می‌تواند برای پژوهشگران در شاخه‌های مرتبط مفید و کاربردی باشد.
#سعید_مدنی
#فقر_و_نابرابری_اجتماعی
#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی
@sociology_of_sport

📚رزا لوکزامبورگ
✍نوشته: تونی کلیف
✍ترجمه: نسترن موسوی

فرانتز مرینگ، شرح‌حال نویس مارکس، زمانی که رزا لوکزامبورگ را برترین مغز متفکر پس از مارکس نامید زیاده‌روی نکرد. اما رزا تنها نیروی تفکر خود را به جنبش طبقه‌ی کارگر عطا نکرد، بلکه هرچه داشت، قلب، عواطف، اراده‌ی نیرومند و در واقع زندگی خود را بخشید.
رزا بیش از هرچیز یک سوسیالیست انقلابی بود و در میان رهبران بزرگ و انقلابی سوسیالیست جایگاه ویژه‌ای دارد.

زمانی که رفورمیزم صرفا در آرزوی «دولت رفاه» و پیوند با سرمایه‌‌داری از اعتبار جنبش سوسیالیستی کاست، نخستین کار مهم آن بود که نقدی انقلابی از این خادم سرمایه‌داری انجام بگیرد. این نکته حقیقت دارد که آموزگاران مارکسیست دیگری گذشته از رزا لوکزامبورگ – یعنی لنین، تروتسکی، بوخارین و دیگران – مبارزه‌ای انقلابی علیه رفورمیزم را پیش گرفتند، اما جبهه‌ی محدودی برای مبارزه با آن داشتند. در کشور آنان، روسیه، ریشه‌های این علف هرز چنان سست و بی‌رمق بود که فشار ساده‌ای کافی بود تا آن را از خاک درآورد. در شرایطی که هر سوسیالیست یا دموکراتی تبعید در سیبری و یا چوبه‌ی دار را پیش‌رو داشت، در اصل چه‌کسی می‌توانست با به‌ کار گرفتن خشونت از سوی جنبش کارگری به مخالفت برخیزد؟ چه‌کسی در روسیه‌ی تزاری رویای رسیدن به سوسیالیسم را از راه‌های پارلمانی در سر می‌پروراند؟ چه‌کسی می‌توانست از سیاست حکومت ائتلافی پشتیبانی کند، زیرا این ائتللاف می‌باید با چه کسانی صورت می‌گرفت، در جایی که اتحادیه‌های صنفی به ندرت یافت می‌شدند، چه‌کسی می‌توانست اتحادیه‌های صنفی را راه‌چاره جنبش کارگری بداند؟ لازم نبود لنین، تروتسکی، و دیگر رهبران بلشویک روسیه با جر و بحث‌های رفورمیزم با تحلیل دقیق و موشکافانه مقابله کنند تنها باید با جارو این بحث‌ها به زباله‌دانی تاریخ می‌ریختند. رفورمیزم محافظه‌کار در اروپای غربی و مرکزی ریشه‌هایی به مراتب عمیق‌تر داشت و تاثیری به مراتب فراگیرتر بر اندیشه‌ها و روحیه‌ی کارگران انقلابی گذاشته بود. کسانی که برتر بودند باید پاسخ استدلال‌های رفورمیست‌ها را می‌دادند و در این میان رزا لوکزامبورگ از دیگران شایسته‌تر بود. در این کشورها، چاقوی جراحی او اسلحه‌ای بسیار نیرومندتر از پتکِ لنین بود.

در روسیه‌ی تزاری توده‌ی کارگران در احزاب‌ یا اتحادیه‌های صنفی سازمان‌ نیافته بودند. در آنجا از آن تهدید قدرتمندِ امپراتوری‌های بروکراتیکِ برخاسته از طبقه‌ی کارگر چنانکه در جنبشِ به خوبی سازمانیافته‌ی طبقه‌ی کارگر آلمان می‌بینیم خبری نبود. طبیعی بود که رزا لوکزامبورگ بسیار زودتر از لنین و تروتسکی به دیدگاهی روشن‌تر از نقش بروکراسیِ کارگری دست یابد. رزا بسیار پیش‌تر از آنان دریافت که تنها نیرویی که می‌تواند زنجیرهایِ بروگراسی را از هم بگسلد قوه‌ی ابتکار کارگران است. نوشته‌های او در این باره می‌تواند سرچشمه‌ی الهام گارگران کشورهای صنعتی پیشرفته باشد و سهمی بسیار باارزش‌تر از هر مارکسیست‌ دیگری برای مبارزه‌ی رهایی‌بخش کارگران از قید ایدئولوژی زیان‌آور رفورمیسم بورژوایی داشته باشد.

برداشت رزا از ساخت سازمان‌های انقلابی – که باید از پایین به بالا و بر پایه‌ای منسجم و استوار و دموکراتیک ساخته شود – با نیازهای جنبش کارگری در کشورهای پیشرفته به مراتب مناسب‌تر بود و نزدیکی بیشتری داشت تا برداشت لنین در سال‌های ۱۹۰۲-۱۹۰۴ که استالینست‌ها از روی آن نسخه‌برداری می‌کردند و چرخشی بروکراتیک به آن می‌افزودند و در سراسر جهان پخش می‌کردند.
رزا روشن‌تر از هر کس دیگری دریافت که ساختار حزب انقلابی و رابطه‌ی متقابل میان حزب و طبقه‌ی کاگر نه تنها تاثیر عظیمی در مبارزه با سرمایه‌داری و مبارزه به نفع قدرت کارگران دارد بلکه در سرنوشت خود این قدرت نیز تاثیر می‌گذارد. رزا پیشگویانه ابراز کرد که بدون گستره‌ترین شکل دموکراسی کارگران، «مقامات رسمی پشت‌میزنشین» جانشین نفوذ و چیرگی قدرت سیاسی کارگران خواهند شد. رزا می‌گفت «نمی‌توان سوسیالیسم را با دستور مقامات برقرار کرد و یا با بخشنامه معمول داشت.»

در پانزدهم ژانویه ۱۹۱۹ رُزا لوکزامبورگ از رهبران اصلی جنبش سوسیالیسیتی و رفیق همیشگی‌اش کارل لیکبنشت به قتل رسیدند.

#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی
@sociology_of_sport

🟥 فراخوان مقاله تمدید شد  🟥

با توجه به اهمیت میزان مشارکت زنان در عرصه های بالای مدیریتی و سیاسی به عنوان یکی از شاخص های اساسی توسعه پایدار، امروزه بر ضرورت بهره‌‌مندی جامعه از توانمندی های فکری، کارشناسی و ظرفیت های مدیریتی زنان بسیار  تاکید می شود.

با وجود توانمندی های گسترده زنان در حوزه مدیریت، رهبری و خط مشی گذاری و افزایش شمار زنان دانش آموخته به ویژه در رشته های علوم انسانی در ایران، میزان اثربخشی و ورود آنها در بخش های مختلف تصمیم ساز و بالای مدیریتی به توجه بیشتری نیاز دارد.
نبود نگاه کارشناسی زنان به نادیده گرفته شدن نیازها و برخی ضرورتها در جامعه منجر می شود. فراوانی مشکلات ایجادشده در اثر نبود نگاه زنانه در سیاستگذاری و برنامه ریزی ملی، ضرورت توانمند شدن زنان برای افزایش مشارکت و اثرگذاری در جامعه و نیز نقش آفرینی فعال آنان در تعیین سرنوشت خود را، به یکی از ضرورت های نظام برنامه ریزی کشورها تبدیل کرده است.
در حالی که کشورهای جهان و نیز آسیا گام‌های قابل توجهی برای پرکردن شکاف جنسیتی  برداشته‌اند، زنان ایران هنوز دچار تبعیض های جنسیتی آشکار و نداشتن دسترسی به فرصت ها و موقعیت های مدیریتی مناسب دچار هستند.
در نخستین سالگرد درگذشت زنده یاد سیده زهرا شجاعی، از پیشگامان ارتقای جایگاه مدیریتی زنان در ج. ا. ایران، این همایش برای پاسداشت تلاش های ارزشمند او با همکاری سازمان ها و نهادهای مرتبط  برگزار می‌شود. هدف برگزارکنندگان تحلیل چالش‌ها، بررسی تجربه های موفق جهانی و منطقه ای و ارائه راهکارهای اجرایی است. در این همایش با همکاری و مشارکت شخصیت های برجسته علمی و اجرایی در این عرصه، الگوهای کارآمد و راهبردهای مناسب برای جامعه ایران ارائه خواهد شد. همچنین تقویت شبکه ارتباطی مدیران زن، یکی از هدف های این همایش است.

محورها:
1. چالش‌های قدرت سیاسی زنان
   - موانع فرهنگی، اجتماعی و ساختاری،
   - نقش دولت در کاهش چالش های مدیریتی زنان،

2. بررسی تجربه‌های موفق مدیریت سیاسی زنان
   -کشورهای جهان،
- کشورهای آسیایی،
https://t.center/IranAWS
3. قدرت سیاسی زنان ، عدالت جنسیتی و توسعه پایدار:
   - مشارکت سیاسی زنان و توسعه پایدار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی،
   - نقش زنان مدیر در حوزه های محیط‌زیست و فناوری‌های نوین،

4. قدرت سیاسی زنان و شبکه‌های ارتباطی:
   - همکاری های شبکه ای مدیران زن
( منطقه ای و بین المللی)، 
   - برنامه‌ها و راهکارهای مهارت افزایی مدیریت زنان. 

۵. تجربه زیسته، مطالعه موردی ایران:( تیره شود)
- بازخوانی اندیشه و عملکرد دکتر زهرا شجاعی در حوزه هویت و مشارکت سیاسی زنان،
-سیده زهرا شجاعی و نقش نهادهای سیاسی و مدنی در تغییر ساختارها و روندها.


زمان فرستادن چکیده مقاله ها تا ۸  بهمن  ۱۴۰۳
زمان فرستادن اصل مقاله ها تا ۲۸اسفند ۱۴۰۳
زمان برگزاری: اردیبهشت ۱۴۰۴
مکان: دانشگاه تهران
https://t.center/IranAWS
چکیده ها در ۳۰۰ تا ۳۵۰ کلمه، باید شامل مقدمه، روش، یافته ها و نتیجه همراه با ۵ تا ۷ واژه اصلی باشد.(وًرد باشد)

ایمیل همایش.     Womenconf8@gmail.com
www.iraws.ir
اینستاگرام.                                  @iraws1380
💢انجمن ایرانی مطالعات زنان💢
💢دانشکده حقوق دانشگاه تهران💢

#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی #دیالکتیک_خود_با_خود

‍ رئیس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت می‌گوید حدود ۲۱ درصد از موارد سقط جنین عمدی در ایران به دلیل مشکلات اقتصادی و معیشتی انجام می‌شود.

صابر جباری یک‌شنبه ۲۳ دی‌ماه با بیان این‌که ۹۰ درصد سقط‌ جنین‌های عمدی در چارچوب خانواده رخ می‌دهد، در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا گفت: «۴۱ درصد خانواده‌ها اعلام کرده‌اند که به دلیل نخواستن فرزند بیشتر مرتکب سقط جنین شده‌اند.»

آقای جباری همچنین اعلام کرد ۲۰ درصد خانواده‌ها نیز به دلیل «بدموقع بودن زمان بارداری» اقدام به این عمل می‌کنند.

رئیس مرکز جوانی جمعیت وزارت بهداشت مرداد امسال در یک برنامهٔ تلویزیونی در صداوسیمای جمهوری اسلامی گفت روزانه دست‌کم هزار سقط جنین در کشور رخ می‌دهد.

رئیس انجمن متخصصین زنان و زایمان نیز ابتدای دی‌‌ماه با بیان این‌که سالانه ۵۰۰ هزار سقط جنین در ایران انجام می‌شود، گفت:‌ «برخی از این تعداد نیز به صورت غیرقانونی انجام می‌شود که به همین دلیل آمار دقیقی در دسترس نیست.» این آمار در حدود یک‌سوم میزان زاد و ولد در ایران است.
@sociology_of_sport

‍ 🔰نوگرایی در شیوه‌های حکمرانی در تایوان

اودری تانگ از اعضای کابینه‌ی دولت تایوان و نخستین وزیر امور دیجیتال بود. او نحوه‌ی تعامل حکومت تایوان با شهروندان را دگرگون و با کمک فناوری دموکراسی را تقویت کرد، اشکال مختلف مجمع شهروندان مجازی را به وجود آورد و بسیاری کارهای دیگر انجام داد. او همچنین طراح اصلی واکنش منحصر به فرد تایوان به کووید بود. او همچنین نخستین مدیر ارشد تراجنسیتی در دولت بود. آنچه در ادامه می‌خوانید ترجمه‌ی بخش‌هایی از یکی از برنامه‌های پادکست «The Rest is Politics» است.

«سال‌ها پیش از شیوع کووید، ما یک ساختار دیجیتال مدنی ایجاد کرده بودیم که با مشارکت شهروندان به طور زنده کیفیت هوا،‌ آب و سایر عوامل محیط‌زیستی را پایش می‌کرد. در نتیجه، وقتی کووید آمد،‌ مردم این زیرساخت‌ را تغییر کاربری دادند تا از آن برای گردآوری اطلاعاتی استفاده کنند که برای مقابله با کووید مفید بود. برای مثال، وقتی در همان ابتدا در سال ۲۰۲۰ ماسک‌ها را سهمیه‌بندی کردیم، این زیرساخت نزدیک‌ترین محل فروش ماسک را برای هرکس نشان می‌داد. و همین ساختار، رهگیری افرادِ در تماس با مبتلایان را نیز انجام می‌داد و برای این کار به روشی دست یافته بود که از حریم خصوصی بیشتر محافظت می‌کرد و مردم به آن اعتماد بیشتری داشتند.»

«تایوان هیچ‌وقت به جمهوری خلق چین تعلق نداشته است. پس هر اقدامی برای تصرف تایوان بازپس‌گیری نیست بلکه ضمیمه کردن خاک است. به هر حال، آنها حدود سه دهه است که برای چنین کاری تلاش می‌کنند بنابراین این که بخواهند ما را تحت فشار قرار دهند، بر انتخاباتمان تأثیر بگذارند و کاندیداهایی دست‌نشانده معرفی کنند،‌ برایمان تازگی ندارد. اما خوشبختانه رهبران سیاسی ما ایده‌ی موسوم به مدل هنگ‌کنگ ــ مدل «یک کشور، ‌دو نظام» ــ را قبول نکرده‌اند به همین خاطر چین نمی‌تواند به راحتی وارد عرصه‌ی سیاسی تایوان شود. تصور می‌کنم جهان در چند سال گذشته تغییر کرده است. چند سال قبل دوستانمان در سراسر جهان به ما می‌گفتند که به هنگ‌کنگ نگاه کنید، شاید هم چنین چیزی برای تایوان چندان بد نباشد اما حالا دیگر کسی این حرف را نمی‌زند. فکر می‌کنم کشورهای دموکراتیک دیگر، حالا از ما حمایت بیشتری می‌کنند».

#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی
@sociology_of_sport

🔰زنان و خشونت خانگی
✍فاطمه موسوی ویایه

خشونت خانگی انواعی دارد، خشونت نسبت به کودکان بیشترین فراوانی را دارد و در رتبه دوم خشونت شوهر نسبت به زن بیشتر رخ می‌دهند اما زنان نیز می‌توانند مسبب خشونت فیزیکی در خانواده باشند: خشونت علیه کودکان خردسال و شوهر.

مطالعات فمینیست‌ها درباره خشونت خانگی توجه‌ها را به سمت رواج و شدت و جدیت خشونت علیه زنان در خانه جلب کرد اما محققان محافظه‌کار ادعا کرده‌اند که خشونت در خانواده، آن طور که فمینیست‌ها می‌گویند، به قدرت مرد پدرسالار مربوط نمی‌شود بلکه ناشی از «اختلال کارکردی خانواده‌ها» است. خشونت علیه زنان، انعکاسی از بحران رو به رشد خانواده و کمرنگ شدن ضوابط اخلاق است.

تعدادی از محققان شواهد مربوط به نادر بودن خشونت زنان علیه شوهران را زیر سوال می‌برند. آنها استدلال می‌کنند مردان کمتر از زنان تمایل دارند که خشونت شریک جنسی خود را به پلیس گزارش دهند یا کمک بخواهند (واتسون و پارسونز، ۲۰۰۵؛ رابرتسون و موراچور، ۲۰۰۹). مردان قربانی خشونت شریک جنسی زن، ممکن است با مسائل فرهنگی مرتبط با مردانگی مسلط مانند قضاوت سایر مردان یا زیر سوال رفتن مردانگی خود مواجه شوند. (لوپری و گراندیان، ۲۰۰۴) در مواردی نیز گزارش قربانی خشونت شریک جنسی زن می‌تواند مرد را در معرض اتهام قرار دهد، مردان قربانی خشونت ممکن است بترسند که مردم فرض کنند قربانی واقعی زن است و در دفاع از خود یا تلافی آزار به خشونت متوسل شده است (سوان و همکاران، ۲۰۰۸)

این توافق عمومی ‌میان محققان وجود دارد که خشونت مردان پدیده جدی‌تری است. در درجه اول، خشونت‌های مردانه نسبت به خشونت زنان آسیب روحی و جسمی‌ بیشتری را تحمیل می‌کند. (ویوین و لنگاین ریچسن، ۱۹۹۴ و یانگ، ۲۰۰۵) زنان بیشتر احتمال دارد که توسط شرکای جنسی مرد خود یا همسرشان کشته شوند. (براون و ویلیامز، ۱۹۸۹) زنان پس از تجربه خشونت شریک جنسی به ویژه در شرایط آسیب فیزیکی، به طور نامتناسبی دچار ترس و استرس روانی پس از سانحه می‌شوند. خشونت شریک جنسی بر رضایت از رابطه زنان تاثیر دارد اما در مورد مردان چنین نقشی ایفا نمی‌کند. (کلدول و همکاران، ۲۰۱۲)

در ایران براساس یافته‌های پیمایش ملی بررسی پدیده خشونت خانگی علیه زنان (۱۳۸۲) که از میان پانزده هزار زن جمع‌آوری شد، خشونت‌های روانی ـ کلامی ‌با ۵۲ درصد شایعترین نوع خشونت علیه زنان بوده است؛ پس از آن نیز خشونت فیزیکی با ۳۷ درصد و خشونت اجتماعی با رقم ۲۷ درصد بالاترین رتبه‌ها از میان انواع خشونت خانگی را دارند (قاضی طباطبائی و دیگران، ۱۳۸۲).

آمار دقیقی از خشونت زن علیه شوهر وجود ندارد. آمار مراجعان پزشکی قانونی از سال ۱۳۹۶ تا ۱۴۰۱ نشان می‌دهد هر ساله به طور میانگین ۷۵ هزار زن قربانی خشونت فیزیکی به پزشکی قانونی ارجاع داده می‌شوند و در برابر آمار شوهران قربانی خشونت فیزیکی زن ۳.۵ هزار نفر بوده است. یعنی در برابر هر صد زن آسیب دیده کمتر از ۵ شوهر آسیب دیده وجود دارد. حتی اگر آمار مردان قربانی خشونت فیزیکی زن که حاضر به گزارش نشده‌اند را چند برابر در نظر بگیریم، همچنان شاهدیم که زنان بیشتر قربانی خشونت جسمی مردان هستند.
در پیمایشی که سال ۹۶ در شهر قم درباره خشونت زن علیه شوهر انجام دادم، ۳۰۰ زن متاهل در بازه سنی ۲۵ تا ۴۰ ساله در مورد شیوه حل تعارض زوجین و رضایت زناشویی مورد پرسش قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که مردان بیش از زنان به خشونت فیزیکی و اجبار جنسی متوسل می‌شوند. در مجموع ۱۱۱ مرد به همسرشان آسیب جسمی‌ وارد کرده‌ بودند در حالی که تنها ۳۰ زن چنین رفتاری داشتند، مردان بیش از زنان، از شیوه اجبار و زدن برای رابطه جنسی استفاده کرده بودند (۶۰ مورد گزارش شده از مردان در برابر ۹ مورد گزارش شده از زنان). در زمینه خشونت کلامی- روانی، مردان تفاوت چندانی با زنان نداشتند ( ۲۷۱ نفر از مردان در برابر ۲۷۴ نفر از زنان)، مردان بیش از زنان ناسزا ‌می‌گفتند، همسر خود را زشت و چاق خطاب و او را به پرتاب اشیاء تهدید ‌می‌کردند، زنان بیشتر رفتارهایی مانند پا کوبیدن بر زمین و متهم کردن همسر به خیانت را نشان می‌دادند. آزمون همبستگی نشان داد که رابطه میان خشونت خانگی زن علیه شوهر (متغیر وابسته) با متغیرهای مستقل خشونت خانگی مرد، رضایت زناشویی زن و فاصله سنی زوجین معنادار است. خشونت زن علیه شوهر واکنشی به خشونت شوهر علیه او است.

در جمع‌بندی نهایی می‌توان دید خشونت شوهر علیه زن بیشتر رخ می‌دهد و آسیب بیشتری وارد می‌کند، در حالی‌که خشونت شوهر علیه زن به طور منظم و برای کنترل او انجام می‌شود، خشونت زن علیه شوهر بیشتر در واکنش به خشونت و دفاع از خود رخ می‌دهد. خشونت شوهر با کاهش رضایت از ازدواج زن همراه است. در نهایت شوهر بیش از زن، امکان، قدرت و منابع لازم برای خروج از ازدواج خشونت‌آمیز را دارد.
#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی
@sociology_of_sport

من این کارزار در اعتراض به حکم اعدام پخشان عزیزی را امضا کردم.
با این توضیح که از نظر من نیاز به اثبات مدد‌کار بودن او نیست و حکم اعدام بلاشرط و مطلقا محکوم است.
اساساً نخستین معیار همدلی و همراهی من با هر جریان مدعی اصلاح و انقلاب علیه وضع موجود، پذیریش لغو اعدام به‌عنوان اصلی بنیادی است؛ چنانچه باید اولین دستاورد نظام آتی باشد، همچون لغو دیگر مجازات‌های اسلامی نظیر قصاص و شلاق، و نیز رویه‌های حاکم همانند شکنجه.
اگر کسی از اعدام مخالفان یا حاکمان کنونی می‌گوید (و نه محاکمه‌ی منصفانه و احکامی با معیارهای انسانی)، یا خواهان تداوم رویه‌های موجود است، همین امروز باید محکوم شود.
هر کس که این مهم را نفی کند یا از تاکید بر آن طفره برود، فرصت‌طلبی است که سوار بر موج خشم و جهل توده شده؛ همچون سردمداران کنونی جمهوری اسلامی و برخی بدیل‌های آن که البته به نوبت خود قربانی همین رویه شدند. یک بار جمهوری اسلامی کافی است.
@RezaNassaji

عشق را عشق است!
https://www.khabaronline.ir/news/330686/%D9%86%D9%82%D8%B4%D9%87-%D8%AA%D9%88%D9%BE%D9%88%DA%AF%D8%B1%D8%A7%D9%81%DB%8C-%D8%A7%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%B3%D8%A7%D8%AA-%D9%88-%D8%AA%D8%A3%D8%AB%DB%8C%D8%B1-%D8%A2%D9%86%D9%87%D8%A7-%D8%AF%D8%B1-%D8%A8%D8%AF%D9%86-%D9%88-%D9%85%D8%B1%D8%B2-%D8%B9%D8%B4%D9%82-%D9%88-%D9%86%D9%81%D8%B1%D8%AA

#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی
#جامعه‌شناسی_عشق
#جامعه‌شناسی_احساسات

‍ 🔰سلام خانوم پ
✍هستی امیری

چندباری نوشتم و پاک کردم. آخر خوب می‌دانم مسئله برای تو اصلا شخصی نیست. آدمی که ژن، ژیان، ئازادی را زیسته است زیر سنگین‌ترین احکام و سخت‌ترین لحظات هم مسیر را به دیگران نشان می‌دهد. با یک کتاب، با یک گفتگو، یک چایی یا یک غذا.
خانوم پ، اینجا یکبار گفتم که تو ابدا مسئله اعدام را شخصی نکردی و اجازه ندادی نامت را فریاد بزنیم. اعدام را به طور کلی مسئله کردی. خوب یاد گرفتم که حتی اگر عزیزترین رفقایت هم زیر حکم اعدام باشند، باید کمی فاصله بگیری و ساز و کارهای سرکوب را عیان کنی. از تو خوب یاد گرفتم. تویی که زندگی‌ات مرزها را درنوردید و تنها از دل خانه امن خود علیه نسل کشی و جنگ ننوشتی، کوله بارت را برداشتی تا وسط میدان باشی. چرا که نجات جان یک آدم، لبخند یک آدم یا قصه یک آدم هم در جنگ مهم بود.
تو خودسوزی زنان را دیده‌ای، تو آوارگی و بمب و داعش را دیده‌ای، علیه آن ایستادی و من فکر می‌کنم پس انسان تا انتها می‌تواند بر باورهایش زندگی کند. حتی اگر جهان علیه‌اش ایستاده باشد.

خانوم پ
من فکر می‌کنم تخیل تمام ماجرا باشد، قبل از تمام آن کلمات و تئوری. قبل از هر چیزی، عشق هم از همین تخیل زاییده خواهد شد. مبارزه از تخیل جان می‌گیرد و تو خوب می‌دانی عشق و مبارزه و تخیل یعنی چه. از تو یاد گرفتم تخیل را همیشه زنده نگه‌ دارم. یاد گرفتم تخیل تمام ماجراست.
در تخیل‌ام این روزها آزادی تو و وریشه را دوره می‌کنم. آن لحظه که خبر می‌دهید آزاد شدید. تخیل از آن هم پیش می‌رود تا سنه، تا مریوان، تا کرکوک، تا دیاربکر. تو خود میدانی تخیل ژن ژیان ئازادی را. تو با رقص و آواز از زندان خواهی آمد. خواهرت، هم‌رزمانت و جلوتر از همه پدرت ایستاده است، پشت سر برادرانت.
خانوم پ آدم بعد از آن که شاهد خودسوزی و خودکشی و بریدن سر توسط داعش و جنگ شد، چطور تخیل را حفظ کند؟
اگر امروز بیرون زندان بودی این تخیل تو را کجا می‌برد؟ فلسطین؟ کوبانی؟ زاهدان؟

خانوم پ
چراغ این سرزمین، این خاورمیانه، این جهان اگر هنوز امیدی به روزهای رهایی داشته باشد تو و امثال تو چراغش را روشن نگه داشته‌‌اید.
وقتی آن زندان را ترک کردم به خودم به تو به تمام عزیزانم قول دادم تا سوختن آخرین چوبه دار، آخرین گیوتین مدرن دستانتان را رها نکنم.
آدمی وقتی با کسی فریاد می‌زند سر برود جان برود آزادی هرگز نرود مگر می‌تواند تخیل را فراموش کند.


هستی امیری برای پَخشان عزیزی 
زندانی سیاسیِ محکوم به اعدام

#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی
#نه_به_اعدام

گروه علمی‌تخصصی جامعه‌شناسی تفسیری و انجمن ایرانی مطالعات زنان برگزار می‌کنند:

خودزشت پنداری زنان از دنیای واقعی تا مجازی

🔘 کتایون مصری: پژوهشگر مطالعات زنان و رسانه

🔘 بی‌تا مدنی: پژوهشگر مطالعات زنان و خانواده

🕰 زمان: سه‌شنبه ۱۴۰۳/۱۱/۰۲
از ساعت ۱۷ تا ۱۹

🔗لینک نشست در اسکای روم:
http://www.skyroom.online/ch/iraws/women-social

شرکت برای همگان آزاد و رایگان است.
@iran_sociology
#انجمن_جامعه_شناسی_ایران

سیر تاریخی برهنگی بر پرده سینما
پیش از برادران لومیر تا هالیوود
#فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی

✴️مرد سالاری چیست؟

مردسالاری نظامی از ساختارهای اجتماعی است که به مردان نسبت به زنان و جنسیت‌های دیگر قدرت بیشتری می‌دهد. سیستمی است که از نابرابری جنسیتی به انحاء مختلف حمایت می کند. این کار به طرق مختلف در حوزه‌های عمومی و خصوصی انجام می شود، که برخی از آنها در تصویر قابل مشاهده است.
مردسالاری بر همه آدمیان از جمله خودِ مردان تأثیراتی منفی می گذار. مثلا  فشار بر مردان برای "قوی" جلوه کردن و پنهان کردن تمام ویژگی هایی که زنانه می‌نماید مانند عاطفی بودن، گریه کردن، انجام کارهای مراقبتی و کار عاطفی، صورتی پوشیدن یا عروسک بازی، و....

فشاری که ساخت سرسخت و لجوج مردسالار به مردان وارد می‌کند به تثبیت و تقویت نظام مردسالاری می‌انجامد مگر اینکه در برابر چنین زنجیره بازتولیدی، حلقه‌های کنشگری و مطالبه گری مستمر و جمعی زنان و مردان شکل گیرد.

#مردسالاری #نظام_مردسالاری #فمینیسم_تفسیری_پرگمتیستی #نابرابری_جنسیتی
#برابری_جنسیتی