خنیا به سوگ مینشیند؛ آواز، با درد و دریغ دمساز، میموید؛ چنگ، درمانده و دلتنگ، گیسو میپریشد؛ تار،زار، می گرید؛ نی، جانگزای و جگرسوز، می نالد؛ تنبک، دمادم از غم بر سر میکوبد؛ چرا؟ زیرا بزرگمرد آواز ایران، استاد محمدرضا شجریان؛ آن خرمخویترین خنیایی که یادش گرامی باد! به مینویی برین شتافتهاست تا از این پس بهشتیان را با بانگ پهلوی و مینوی خویش بافساید و دل از آنها برباید و دری از هنر جانپرور، بر رویشان، بگشاید
پیام تسلیت استاد
#میرجلالالدین_کزازی استاد زبان فارسی در پی درگذشت
#استادشجریان@smsu43