نیستی مریم ببینی چشم های ساده را دیده دیده کور گشته طول و عرض جاده را نیستی اما بیا و خاطراتت را ببر ناجوان مردانه کندی بیخ یک شهزاده را ذره ذره خاک راهت میشدم آخر چرا ذره ذره آب کردی، ذره آماده را زیر دل هر شب دعایت میکنم جز مادرم ای خدا هرگز نبخشی هرچه جنس ماده را مرگ هم بی تو سراغم را نمیگیرد ولی آرزو دارم ببینی مرگ این دلداده را کاش میشد زندگی را مثل فلمی سر کنیم کاش میشد میگرفتی دست یک افتاده را #کاوه_جبران