حاشیه‌ٔ سود معدن طبس در ایران نزدیک به ۱۰ برابر متوسط معادن استرالیاست گرچه یک روز قبل کارگران متوجه نشت گاز شده بودند اما همچنان گروهی از رسانه‌های مدافع سرمایه‌داران در تلاشند تا تقصیرها را به گردن اقتصاد دستوری انداخته و بگویند اگر اقتصاد دستوری و قیمت زغال سنگ ارزان نبود و دست سرمایه‌داران برای رقابت بر سر استخراج ارزش اضافه از کار کارگران بیش از این باز بود این اتفاق نمی‌افتاد اما حالا چون برای سرمایه‌دار نمی‌صرفد، برای سنسور گاز و ایمنی خرج نمی‌کند. پس یعنی نه تنها خواستار انجام مسئولیت دولت در قبال بازرسی از ایمنی محل کار (طبق قانون) نیستند بلکه حتی تلاش میکنند دستان سرمایه‌داران بخش معدن را از خون کارگران کشته‌شده پاک کنند. این دروغ‌پردازی‌های نولیبرالها و لیبرال‌فاشیست‌ها و دستگاه تبلیغاتی شرکتهای پیمانکاری و اتاق بازرگانی در حالی است که حاشیه‌ٔ سود معدن طبس در ایران نزدیک به ۱۰ برابر متوسط معادن استرالیاست و به طور کلی حاشیهٔ سود معادن زغال‌سنگ ایران تا ۵۰ درصد است و در سایر معادن زغال‌سنگ جهان بین ۲ تا ۲۰ درصد است. شکل برخورد با موضوع هم نشان می‌دهد که کارگران برای سرمایه‌دار و حکومت مدافع سرمایه‌دار و دولت سرمایه‌داری هیچ ارزشی ندارند جز ارزشی که می‌تواند به صورت «سود» از او استثمار کرد. قصد بازنشر اخبار را نداریم و خوانندگان گرامی می‌توانند در اخبار رسانه‌های کارگری بخوانند و ببینند که چطور وقتی در آمبولانس بسته نمی‌شد به زور و با پا جنازه‌های سوخته شده را به داخل هل می‌دادند و یا چطور در حالی که مرحوم قاسمی یکی از کارگران کشته شده (بنا به گفتهٔ همکاران) یکی دو روز قبل از حادثه، از همکارانش خواسته بوده به دلیل ناامن بودن معدن به کار نروند، کارفرما کارگران معترض را به اخراج تهدید کرد اما با این وجود در همان نخستین واکنشهای حکومتی، وزیر کار پشتِ شرکت درآمد و گفت «هیچ قصوری متوجه شرکت نیست» و «این اتفاق غیرقابل‌ پیش‌بینی بود»، آنگاه میفهمیم آن کسی که باید ناظر بر اعمال سرمایه‌دار باشد، دفاع از سرمایه‌دار را وظیفهٔ خود دانسته و آنچه این وسط اهمیتی نداشت و ندارد جان و زندگی این کارگران است. دور نیست آن روزی که تحت کنترل کارگری بر ایمنی کار و با پشتیبانی دموکراسی شورایی و یک اقتصاد سوسیالیستی، دیگر هیچ کارگری قربانی طمع بی‌پایان سرمایه‌داران برای سود بیشتر نشود. #در_ایران_چه_میگذرد #معدن_طبس @setizmonthly