من نمیخوام فراموش کنم
هر کس در حافظهی نگاهیاش یک اولین نگاه دارد. اولین نگاهی که جدا از که بود و چه کرد و چه شد هنوز میتواند خیره به جایی نگاهش را از هر جایی بگیرد.
اما الان نه، نمیگویم همین لحظه ولی در همین روزها اگر همان اولین نگاه دوباره جلوی چشممان بنشیند و بی هیچ حرفی نگاهمان کند چه میکنیم؟
آیا هنوز عشق همان عشق است و نگاه همان نگاه؟
آیا هنوز مثل ابتدای جوانی و انتهای نوجوانی به عشق همانطور ساده و زلال نگاه میکنیم؟
چرا عشق همیشه موج به موج یک دریا سوال برای ذهن ما میآورد؟ حکایت دریای سوال های ما چه میشود؟ حکایت آن اولین نگاه؟ آن سادگی ؟...
شما را نمیدانم ولی من هنوز میخواهم امیدوار به عشق باشم و نگاهدار همان اولین نگاه. هر چند میدانم در این همه سال هزاران لبخند در من نیامده، مردهاست.
متن #جلال_حاجی_زاده
از «حکایت دریا»
کارگردان و نویسنده #بهمن_فرمان_آرا
موسیقی: #پیمان_یزدانیان
🌺@selmuly▪️چکامه