مسخِ تاریخ
بخش ۳
«تاریخِ ایران» تاریخِ پُر پیچ و خم درازی است، بگیریم سه هزار سال، از جهتی پنج هزار سال (با عیلام)،
در هر حال این کشور یکی از کهنترین کشورهایی است که ادامهی تاریخی دارند. آیا میشود به همین سادگی بر تمام این واقعیّات قلمِ بطلان کشید؟ مگر سراسر دنیا بهشت بوده که در ایران ناهمواریهایی وجود داشته؟ همزمان با ایران آشوریها چه میکردند؟ اقوامِ وحشیِ شرق و شمال را نمیگویم، یونانیها و رومیهای «متمدّن» را بگیرید، با بردهداری، استعمارگری و «گلادیاتور بازیهایشان»! وایکینگهای اسکاندیناو چه رفتاری داشتند؟ در «مجلّهی هستی» مقالهای از یک متخصّصِ تاریخِ روم آوردیم که گفته بود: «ژولیوسِ قیصر» یک قلم، دوازده میلیون از مردم «گُل» را کشته بود.
یکی از دوستان در تخت جمشید از یک ایرانشناسِ آلمانی پرسیده بود: «زمانی که این بناها را میساختند، شما چه میکردید؟» او سر به گوشش برده و جواب داده بود: «ما همدیگر را میخوردیم!».
آیا شنیدهاید که در تمدّنِ ایران، غلامان و کنیزان را به همراهِ نعشِ "صاحبِ" خود زنده به گور بکنند، یا به عنوان قربانی در رود بیفکنند، آنگونه که در چین و چندین کشور دیگر میکردند؟ آیا شنیدهاید که در ایران زنی را به همراه جنازهی شوهرش در آتش بیندازند، آنگونه که در هند میشد؛ یا دختر بچّه را زنده زنده به خاک بسپارند، آنگونه که رسم چین و عربستان جاهلی بود؟ آیا در ایران باستان بردهداری به رسم یونان و روم رواج داشته است، و صدها هزار مردم را به ساختن اهرام (چون در مصر) و ساختن دیوار چین (چون در چین) به بیگاری واداشتهاند؟
البتّه ایرانیها بیگناه نبودهاند، زیرا هیچ ملّتی بیگناه زندگی نکرده است. هر قومی در حدّ خود، جنگ، شقاوت و نابکاری داشته. این به آن سبب است که فلزّ بشر یکدست نیست، منتها چون همه چیز نسبی است، ملّتها و حکومتهای بهتر و بدتر داشتهایم، و وظیفهی تاریخ آن است که این بهتر_بدترها را سبک سنگین کند. ارزشِ یک ملّت در مقایسه با دیگران، در فزونتر بودنِ کارهای خوبش نسبت به بَدَش سنجیده میشود. انصاف را زیر پا نگذاریم، ما در اعتباری که هنوز داریم، نانِ تمدّنِ باستانیِ خود را میخوریم.
در جریان جنگ عراق «خاویرپرز دوکویار» دبیر کلّ سازمان ملل، که به ایران آمد، پای که بر زمین «مهرآباد» گذارد، نخستین حرفی که بر زبان آورد ابراز احترام نسبت به فرهنگ و تمدّن ایران بود، و خانم «مادلن آلبرایت» وزیر خارجهی پیشین آمریکا نیز چند سال پیش هنگامی که خواست از جریان کودتای ۲۸ مرداد عذرخواهی کند از سهم ایران در تمدّن جهان حرف زد.
منظور آن است که آنچه در زندگی این کشور گذشته نه از چشمِ خارجیان پنهان است، و نه از چشمِ مردمِ خودِ ایران. ولی ما خود از یک طرف دم از «گفتگوی تمدّنها» میزنیم و از سوی دیگر در رسانههای رسمی آن را به باد افترا میگیریم!
#هشدار_روزگار
💎کانال دکتر محمّدعلی اسلامی نُدوشن
https://t.center/sarv_e_sokhangoo