📌 #یادداشت آقای حسین شرفخانلو نویسنده و معاون توسعهٔ مدیریت منابع شهرداری خوی، بر کتاب عزيز زيباى من:
🔰روزهای نابسامان بعد از زلزلهٔ ۵.۸ ریشتری ۸ بهمن ۱۴۰۲ خوی، وقتی از زمین و آسمان، هی سیل محبت و کمک می‌بارید به شهر، یک‌روز یک بنده خدائی از انتشارات مکتب حاج قاسم زنگ زد و نشانی خواست برای فرستادن کتابی که تازه منتشرش کرده بودند و ضمنش از اوضاع خوی و مردم و لرزه و پس‌لرزه‌های مدام و اسکان و اضطرار همشهری‌ها پرسید و شنید که مردم هنوز در دِهشَت و وحشت زلزلهٔ ۸ بهمن که شدیدترین لرزهٔ شهر در ۱۶۰ سال اخیر بوده، هی هر روز ده پانزده تا پس‌لرزه می‌پذیرند تا مگر کِی انرژی گسل‌های متراکم و بیدار شدهٔ زیر پوست شهر تمام شود و هرکس برگردد سر خانه و زندگیش.
🔸من آن روزها تازه جابجا شده بودم و جای شغل جدیدم مجال کمتری به خواندن و نوشتن می‌داد و مثل سابق، فراغت خواندن و نوشتن نداشتم و این‌که زلزله مسالهٔ علی‌حده شده بود برای‌مان و از خروس‌خوان تا پاسی از نیمه شب، دنبال هماهنگی و اسکان و رفع اضطرار و آواربرداری و تامین اقلام برای کمپ بودیم و نیمه‌های شب در کانکس، چند پتو به خود پیچیده از سرما، نه که بخوابیم، بیهوش می‌شدیم تا فجر فردا.
🔸غرض این‌که عمر آن‌روزهای تلخ، کم بود و در اثنای آن روزهای سخت، کتاب جدیدالانتشار مکتب حاج قاسم «عزیز زیبای من» رسیده بود و لای نایلون، بسته مانده بود تا روزهای بحران سپری شوند و دست مریزاد به دوستان مکتب حاج قاسم که وقتی پی گرفتند «کتاب رسیده دستت یا نه؟» سراغ از حال مردم هم گرفتند و فردایش مبلغی جور کردند در حق کمک به رفع و رجوع اوضاع نابسامان و حواله‌اش کردند به حساب موسسه‌ای که مشغول رتق و فتق اوضاع زلزله خوی بود. و من اثنای عید ۱۴۰۲ بود که بسته‌ی محبتیِ دوستان مکتب حاج قاسم را باز کردم به خواندن و این اولین کتابی بود که در سال نو خواندم.
🔸«عزیز زیبای من» تعبیر نغز شهید خوشبخت و خوش عاقبت انقلاب، حاج قاسم سلیمانی است از «شهادت» که قضا را و به حق، آخر سر روزیش شد و دوستان مکتب حاج قاسم، این تعبیر عاشفانه را به رنگ خون و با خط خود شهید روی جلد جاگذاری کرده‌اند و چه مراعات نظیر زیبائی ساخته است خط زیبا و رنگِ زیبنده‌ای که به جا انتخاب شده و دست آخر، از پراکندگی لکه‌های خون، پرنده ساخته که اوج بگیرد تا آسمان تا خود خدا.
🔸خط اصلی روایت کتاب، مربوط است به سه روز آخر عمر شهید در دنیا و البته روایتی خصوصی‌تر است از زندگی سردار بزرگ و عزیز ما. نویسنده این بخت را داشته که چراغ بیاندازد در خانهٔ شهید و زینبِ حاج قاسم را ببیند و شنوای کلمات این دو به هم باشد و دلواپسی پدری پا به سن گذاشته را تماشا کند از احوال دخترک دهه هفتادیش و ببیند سردار را که حتا وقتی رسیده سوریه، با خط امن زنگ زده به تهران به خانه که «زینبم امشب را که مادرت نیست، تنها نمان توی خونه»
🔸 نه فقط زینب که فاطمه هم حرف دارد برای خواننده و همان اول کتاب از چشم انتظاری و دلواپسی‌ای می‌گوید که سال‌های سال نگران و امیدوار پشت سر پدرشان داشته‌اند و همه‌ی آن امیدها به یکباره در شب ۱۳ دی ۹۸ برای همیشه ناامید شد.
و لابلای صفحات کتاب، عاشقانه شاهد ارتباط روحی عمیق این پدر و دختریم حتا پس از شهادت و می‌شنویم که سردار رفته به خواب کسی و گفته «این‌قدر فاطمه بی‌تابی می‌کنه که نمی‌تونم برم به خوابش. هم خودش اذیت می‌شه هم من!» و نه فقط زینب و فاطمه که «عزیز زیبای من» مجال تماشای پدرانگی عاشقانه حاج قاسم است با همه بچه‌هایش. و نه فقط بچه‌ها که خواننده این بخت را خواهد یافت که عکسی را ببیند از بازی حاجی با نوه‌ها لابلای برگ‌های خزان ریخته کف حیاط.
🔸کاش «عزیز زیبا»ی حاج قاسم، نصیب همه‌مان بشود.
📚 #عزيز_زيباى_من مستند روایی روزهای پایانی زندگی شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی از زبان خانواده، همرزمان و دوستان ایشانما را در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید
📲@soleimanipub ایتا |
بله |
تلگرام |
روبیکا
