میرزا عبدالحسین بردسیری معروف به میرزا آقاخان کرمانی (۱۲۷۰ – ۱۳۱۴ ق) نویسنده و روشنفکر و از نمونه‌های ممتاز نسل نخست ملّی‌گرایان سکولار بود. او در مشیز، روستایی در جنوب غربی کرمان متولّد شد و به یک خانواده مهم محلّی با پیش زمینه ای غنی از تصوّف تعلّق داشت. فنّ گفتن و نوشتن از جمله آثار قلمی وی است. این کتاب حاوی نکات ارزشمند دربارۀ فنّ سخنوری و نویسندگی است. رساله‌ای موجز که می‌تواند داده‌های ارزشمندی، در اختیار پژوهشگران و خاصّه دانشجویان علاقه‌مند به چنین مباحثی قرار دهد. نویسنده در این رساله کوتاه، نکاتی نادر به دست داده است که می‌توان طی سال‌ها برای اهل قلم در ترجمه و تألیف سودمند باشد. در ادامۀ این کتاب متن گزیدۀ دیگری به نام رساله در بیان لزوم انجمن دانش و منافع آن آمده است که نشان دهندۀ آرزوها و حسرت‌های نویسنده برای ترقّی ایران عصر ناصری بوده است. https://t.center/sanglajpublication