كتاب جريمة شكار كردن باب (11): حج گزاردن به نيابت از ميت 890- «عَنِ ابن عباس رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا أَنَّ امْرَأَةً مِنْ جُهَيْنَةَ جَاءَتْ إِلَى النَّبِيِّ ﷺ فَقَالَتْ: إِنَّ أُمِّي نَذَرَتْ أَنْ تَحُجَّ فَلَمْ تَحُجَّ حَتَّى مَاتَتْ، أَفَأَحُجُّ عَنْهَا؟ قَالَ: «نَعَمْ حُجِّي عَنْهَا أَرَأَيْتِ لَوْ كَانَ عَلَى أُمِّكِ دَيْنٌ أَكُنْتِ قَاضِيَةً؟ اقْضُوا اللَّهَ فَاللَّهُ أَحَقُّ بِالْوَفَاءِ»». (بخارى:1852) ترجمه: «از ابن عباس رَضِیَ اَللهُ عَن‍‍‍‍ْهُمَا روایت است كه یكی از زنان طایفه جهینه، نزد رسول ‏الله ﷺ آمد و گفت: مادرم نذر كرده بود كه به حج برود، ولی موفق نشد و فوت كرد. آیا من می‏توانم از طرف او، حج كنم؟ رسول ‏الله ﷺ فرمود: «بلی، از طرف او، حج كن. اگر مادرت بدهكار می‏بود، آیا بدهكاریش را پرداخت نمی‌كردی؟ پس وام خدا را ادا كن. زیرا ادای حق خدا، واجب‌تر است»». @sahyh_albukhariy