زن و جامعه (زن کارگر)

🍃🍃
چگونه #کرگدن می‌شویم!!

در دهه‌ی ۳۰ میلادی #اوژن_یونسکو، نمایشنامه‌نویس فرانسوی، شاهد بود که دوستانش یکی پس از دیگری به دام #فاشیسم می‌افتند. این تجربه‌ی باورنکردنی چند سال بعد اساس نمایش‌نامه‌ی عجیب‌اش، #کرگدن، شد. نمایشنامه‌ای که در آن آدم‌ها به جانوران شاخ‌دار و سخت‌پوستِ خشنی تبدیل می‌شوند که مسخ شده‌اند، نابودی به بار می‌آورند و کسی حرف‌شان را نمی‌فهمد. آدم‌هایی که به سادگی در تور شعارهای توخالیِ تبلیغی و وعده‌های نظام مستبد گیر می‌کنند.
یونسکو درباره‌ تجربه‌اش در آن سال‌ها می‌نویسد: «استادان دانشگاه، دانشجویان، روشنفکران و آدم‌هایی که فکرش را نمی‌کردیم، همه داشتند #نازی می‌شدند و یکی پس از دیگری به گارد آهنین می‌پیوستند. آن‌ها اولِ کار، نازی نبودند و مثل ما فکر می‌کردند. ما حدود ۱۵ نفر بودیم و سعی می‌کردیم در مخالفت با استدلال آنها در مورد #توجیه_نازیسم دلایلی بیاوریم. ما همگی مخالف نظرات متعصبانه و اعتقاد ساده‌لوحانه آنها نسبت به چنین حزبی بودیم. هر از گاهی یکی از دوستان‌مان می‌گفت: «من به هیچوجه با آنها موافق نیستم ولی...» و همین«#ولی»، نخستین نشانه‌ی بیماری بود. سه هفته بعد همین آدم، نازی می‌شد. سازوکار نظام فاشیستی او را گیر می‌انداخت. همه‌ی چیزهای غیراخلاقی و غیرانسانی را می‌پذیرفت... و #کرگدن می‌شد. حیوانی عجیب می‌شد که به هیچ ارزش اخلاقی پای‌بند نبود. اواخر فقط سه چهار نفر مانده بودیم که هنوز داشتیم مقاومت می‌کردیم.»
دوستان یونسکو در آن سال‌ها به عنوان نخبه‌گان و روشنفکران جامعه به اوباش و یکی از غیرانسانی‌ترین حزب‌های تاریخ می‌پیوستند. او می‌دید بی‌وجدانی فقط منحصر به اوباشی نیست که با تلقین و تبلیغ جذب رفتارهای غیرانسانیِ غریبی می‌شدند و از ستیزه‌جویی، ارعاب و تبعیض خوش‌شان می‌آمد. بی‌وجدانی در حقیقت از #سکوت و #بی‌طرفی آغاز می‌شد. این‌ها که در ابتدا کنار ایستاده بودند، با بی‌حرکتی و خنثی بودن، شراکت‌شان در جنایات آغاز می‌شد.         
هیچ کاری نکردن، دیدن ظلم، قدمی برنداشتن و همچنان در متن خاکستری باقی ماندن، آغازِ به قعر سیاهی رفتن است. آغازِ #کرگدن شدن، جانور شاخ‌دار ترسناک مسخ‌شده‌ای که کمترین کارشان نابودی تباهی است. خشونت، حماقت و جنایت، استعدادهای «والایی» هستند برای انسان‌هایی که جا و #سمت‌گیری‌شان را در این جهان گم کرده‌اند.

از صفحه اینستاگرامی گوشه

اتحاد بازنشستگان
@zan_j

#تهران
#نازی_آباد
اعتراضات شبانه مردم

این آخرین پیامه ، هدف کل نظامه
امسال سال خونه ، سید علی سرنگونه

۱۵ آبان
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
@zan_j

تهران- مردم معترض #نازی_آباد، خیابون رو
تسخیر کردن
پنجشنبه ۱۲ آبان ۱۴۰۱
#دانشجوی_زندانی_آزاد_باید_گردد
#مهسا_امینی
#زنده_باد_انقلاب
#مهسا_امینی
#اعتراضات_سراسری
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی

گزارشِ از #نازی_آباد ۳۰ مهر

میگه ماشالا
به بچه های نازی آباد ..،

#علیه_سکوت #مهسا_امینی #زن_زندگی_آزادی
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
@zan_j

تهران #نازی_آباد

این زنان تاریخ سازند...
درود بر زنان جسوری که در صف اول خیزش شهریور ۱۴۰۱ ایستاده اند و پیشتازان این مبارزات سرنوشت ساز شدند.

#قیام_زندگی
#مهسا_امینی
#مرگ_بر_جمهوری_اسلامی
#نان_کار_آزادی

#نازی_آباد _ تهران

قیام فرودستان
خیزش طبقاتی
#زنده_باد_انقلاب
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j

نازی اسکویی، مدیرمسئول انتشارات "نشر دیگر" برای گذراندن حکم یک سال حبس‌تعزیری به زندان رفت.

خانم اسکویی و همسرش علی اکبر امینی، عضو کانون نویسندگان ایران، پس از لغو مجوز نشر «دیگر» در سال ۱۳۹۱ به اتهامات "اقدام علیه امنیت کشور" و همکاری با "کانون غیرقانونی نویسندگان ایران" به یک سال حبس محکوم شده بودند.
#نازی_اسکویی
#نه_به_بازداشت_فعالین
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j

نازی اسکویی راهی زندان شد

دیروز دوشنبه، 13 بهمن، نازی اسکویی نیز، پس از زندانی شدن همسرش علی اکبر امینی، راهی زندان شد.
نازی اسکویی متولد 1330، مدیر «نشر دیگر» در شهر اسکو به دنیا آمد. در سال 1351 از دبیرستان «ناهید» اسکو دیپلم گرفت. اما سرنوشت او را واقعه‌ای رقم زد که تا هم‌امروز تأثیر خود را در او به جا گذاشته است: نازی به مدت چهار سال شاگرد معلمی بود که بعدها آوازه‌ قهرمانی‌های او همه جا پبچید: مرضیه احمدی اسکویی، چریک فدایی خلق، که جان در سر آرمان آزادیخواهانه‌ی خود کرد.
نازی در حال و هوایی وارد دانشگاه شد که مرضیه در پیرامون خود آفریده بود: طلب آزادی و برابری. از این رو، همین‌که به دانشگاه راه یافت به فعالیت سیاسی پرداخت و تنها پس از دوسال فعالیت سیاسی در زمستان 1355 دستگیر شد و به 8 سال زندان محکومیت یافت. در پی اوج گرفتن مبارزات مردم یرضد رژیم شاه در مرداد 1357 از زندان آزاد شد و در آبان همان سال با رفیق هم‌رزم و هم گروهش علی اکبر امینی، که او نیز در همان هنگام از زندان عادل آباد شیراز آزاد شده بود، پیمان زناشویی بست.
نازی اسکویی در سال 1378 ، همراه همسر و یگانه فرزندش یاشار، مؤسسه‌ی «نشر دیگر» را بنیاد نهاد و در کمتر از ده سال، در برابر موج بی‌امان ارتجاعی‌ترین کتاب‌ها و نشریه‌های2 خردادی، بیش از 100 عنوان کتاب از مترقی‌ترین منابع مربوط به علوم انسانی، علوم اجتماعی، هنر و ادبیات داستانی و نقد ادبی منتشر کرد. طی این مدت ده ساله بارها در مراجع رسمی حکومتی مورد باز خواست و بازجویی قرار گرفت و هر بار تهدید شد که مجوز نشرش را لغوخواهند کرد تا این که سرانجام در اردی‌بهشت سال 1388 با هجوم نیروهای امنیتی به منزل و دفتر نشر، علی اکبر امینی و فرزندشان پس از چندین جلسه بازجویی به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام جمهوری اسلامی از طریق همکاری مستمر با کانون نویسندگان ایران، فعالان حقوق زن و فعالان کارگری و نیز حضور دایمی در مراسم بزرگداشت سالانه‌ی احمد شاملو و قربانیان و مقتولان قتل‌های سیاسی سال 1377(محمد مختاری و محمد جعفر پوینده)، علی اکبر امینی، نازی اسکویی و فرزندشان یارشار امینی در دادگاه انقلاب جمهوری اسلامی هر یک به سال زندان محکوم شدند که یاشار در همان ایام محکومیت یک ساله‌ی خود را گذارند.
اکنون علی اکبر امینی و نازی اسکویی فقط به «جرم» آزادی‌خواهی و سر نگذاشتن بر یوغ سکوت و بی‌اعنتایی به سرنوشت میلیون‌ها مردم زحمتکش در زندان‌اند
نگذاریم پاسخ طلب آزادی و حق‌طلبی بند و زندان و داغ و درفش و اعدام باشد. خواهان آزادی همه‌ زندانیان عقیدتی و سیاسی، از جمله نازی اسکویی و علی اکبر امینی، باشیم و برای احقاق حقوق آزادی‌خواهان و حق‌طلبان یک دم از ننشینیم.
#نازی_اسکویی
از صفحه : اکبر معصوم بیگی
#نه_به_بازداشت_فعالین
@zan_j