زن و جامعه (زن کارگر)

ترانه‌ای برای زنان رنج‌دیده‌ی افغانستان 💔

#زن

صدای #مژگان_عظیمی

#زن_زندگی_آزادی
#عدالت_امنیت_رهایی
#مرگ_بر_ارتجاع
#مرگ_بر_طالبان

@zan_j

جاپان‌تایمز: طالبان هزاران زن طلاق گرفته را به شوهران‌ سابق‌شان باز گردانده‌اند❗️
۸صبح، کابل: در پی به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان هزاران زن طلاق گرفته دوباره به عقد شوهران قبلی‌شان در آورده شده‌اند.
جاپان‌تایمز روز پنج‌شنبه، ۱۰ حمل، در گزارشی روایت‌های تکان‌دهنده‌ای از زنان قربانی خشونت در افغانستان زیر حاکمیت طالبان را نشر کرده است.
مروه چهل‌ساله، از زنان خشونت دیده و طلاق گرفته، گفته است: «دخترانم به من می‌گویند که وقتی به زندگی فاجعه‌بارت نگاه می‌کنیم، از کلمه شوهر متنفر می‌شویم.»
براساس این گزارش، زنانی نیز هستند که برای در امان ماندن از گرفتار شدن در دام شوهران قبلی‌شان و تعقیب شدن از سوی طالبان، با فرزندان خود به‌گونه پنهان زندگی می‌کنند.
طالبان از طریق فرماندهان محلی‌شان به زنان طلاق گرفته ابلاغ کرده‌اند که طلاق‌های آنان باطل شده است.
از هر ۱۰ زن در افغانستان ۹ تن آنان در طول زندگی مشترک از سوی شریک زنده‌گی‌شان مورد خشونت فزیکی قرار می‌گیرند.این آمار در جهان یک نفر از سه زن است.

#مرگ_بر_ارتجاع
#مرگ_برطالبانیسم
#زن_زندگی_آزادی
#عدالت_برابری
#حق_زندگی
@zan_j

انسیه خزعلی معاون زنان ریاست جمهوری در توییتی به جای آن‌که انگشت اتهامش را بگیرد به سمت فرهنگ نادرست مردسالار و زن‌ستیزی که خودکشی را چاره زنی که مورد تجاوز قرار گرفته می‌داند، این فرهنگ را تبلیغ و ترویج می‌کند. نوشته است شلیر اصالت کردستان را با زنانگی و پاکدامنی خود به نمایش گذاشت ولو به قیمتی گران. نوشته است شلیر تجسم عینی تربیت دینی، عفت، شرافت و نجابت است. ❗️❗️

🔸خزعلی به جای این که پاسخ دهد لایحه منع خشونت علیه زنان به کجا رسیده و چرا هنوز قانونی برای حمایت از زنان خشونت دیده و تحت آزار جنسی وجود ندارد، زنان ایرانی که در معرض خشونت جنسی و تجاوز هستند را به خودکشی فرا می‌خواند. به جای آن که به زنان خشونت دیده اطمینان دهد که حکومت مدافع آن‌ها‌ست، دستشان را می‌گیرد، تجاوزگر را مجازات می‌کند و امکان درمان روحی و بازگشت به زندگی برای چنین زنانی را فراهم می‌کند.
#علیه_خشونت_سیستماتیک_ساختاری
#علیه_قوانین_زن_ستیز
#مرگ_بر_ارتجاع

زنان در شهرستان‌ گیان حتی اسمشان را هم فراموش کرده‌اند


زنان در شهرستان‌ گیان حتی اسمشان را هم فراموش کرده‌اند
در شهرستان گیان، بیشتر زنان نه سواد دارند و نه از حقوق انسانی خود باخبرند؛ آن‌ها حتی در مورد بهداشت شخصی خود هم چیزی نمی‌دانند
 
سه شنبه ۱۵ شهریور
برخی زنان شهرستان گیان باید برای رسیدن به مراکز بهداشت موقت و رایگانی که نهادهای امدادرسان ایجاد کرده‌اند، ساعت‌ها راه بپیمایند- عکس: ارسالی به ایندیپندنت فارسی
«اینجا گیان است؛ شهرستانی در شرق افغانستان که زلزله ۸۰ درصد خانه‌های آن را ویران کرد. من حدود دو ماه است که در اینجا، به زنان خدمات بهداشتی ارائه می‌دهم. در اینجا زنان معمولا تا ۱۲ فرزند دارند و مرگ مادر هنگام زایمان یک اتفاق عادی است که کسی را متعجب یا اندوهگین نمی‌کند. بیشتر زنانی که من ملاقات کردم، یا اصلا اسم خودشان را نمی‌دانند یا از ذکر آن خجالت می‌کشند...»
این روایت هدیه (نام مستعار)، یک کارمند خدمات بهداشتی، است که پس از وقوع زلزله، در چارچوب تیمی متشکل از چند پزشک، ماما و روانشناس عضو یکی از نهادهای امدادرسان بین‌المللی، به شهرستان گیان رفته است. او که هر روز از نزدیک با مردم و به‌ویژه زنان در شهرستان گیان در ارتباط است، روایت‌های تکان‌دهنده‌ای از زندگی زنان در این شهرستان بازگو می‌کند. او می‌گوید: «در دو ماه گذشته، دست‌کم سه بار اتفاق افتاد که نوزادی را با حال وخیم نزد ما آوردند و وقتی جویای احوال مادر شدیم، گفتند که مادر سر زا رفت.» او می‌افزاید که وقتی پرسیدیم چرا زن باردار را برای زایمان به مرکز درمانی روستا نبردید، همه یک پاسخ داشتند: «آنجا جای خوبی نیست؛ پزشکان نوزادان را می‌کشند.»
شهرستان‌های گیان و برمل در استان پکتیکا در شرق افغانستان، نمادی عیان از روزگار تاریک زنان این کشورند. در این شهرستان‌ها، سن ازدواج دختران ۱۲ سال است و زنان از بدو ازدواج تا هر زمان که زنده‌اند و بدنشان قدرت باروری دارد، باید بزایند. این زنان نه از سواد بهره‌ای دارند و نه از ابتدایی‌ترین حقوق انسانی خود باخبرند و حتی در مورد بهداشت و نظافت شخصی خود هم چیزی نمی‌دانند.
این دو شهرستان حدود دو ماه قبل بر اثر زلزله ویران شدند. تا آن زمان، درباره وضعیت زندگی مردم به‌ویژه زنان در این مناطق، هیچ خبری به بیرون درز نکرده بود. اکنون که سازمان‌های امدادرسان بین‌المللی برای کمک به زلزله‌زدگان به این مناطق رفته‌اند، روزنه‌ امید کوچکی برای بازتاب یافتن روزگار فلاکت‌بار زنان این مناطق به وجود آمده است. نگاهی به گذشته این مناطق نشان می‌دهد که در این شهرستان‌ها، پیش از زلزله هم چیزی به معنای واقعی زندگی وجود نداشت.
هدیه روایت می‌کند که در شهرستان گیان، جایی که او کار می‌کند، هیچ خانه‌ای وجود ندارد: «همه چادرنشین‌اند و به نظر می‌رسد پیش از زلزله هم خانه‌ای وجود نداشته است.» این شهرستان فقط یک مرکز بهداشتی کوچک دولتی دارد که کاملا فاقد امکانات است. اکنون نهادهای امدادرسان بین‌المللی به این منطقه رفته‌اند و چادرهایشان را برپا کرده‌اند و در این چادرها، به مردم خدمات بهداشتی و درمانی ارائه می‌کنند.
به گفته این زن امدادرسان، زنان در این شهرستان پیش از این هم به مرکز کوچک بهداشتی و درمانی که وجود داشت، مراجعه نمی‌کردند. او تصریح کرد: «دلیلش این است که زنان هیچ پولی ندارند و مردان در اینجا برای درمان یا معالجه یک زن ذره‌ای هزینه نمی‌کنند.»
هدیه اضافه کرد که اکنون برخی از زنان به مرکز بهداشتی آن‌ها می‌آیند؛ زیرا آنجا همه‌چیز از ویزیت پزشک یا ماما تا گرفتن دارو رایگان است. با این حال او می‌گوید که بسیار از زنان بدون اطلاع شوهر خود و پنهانی، به مرکز بهداشت می‌آیند و «گاهی اتفاق افتاده که شوهر یک زن پس از آنکه مطلع شده زنش به مرکز بهداشت آمده، او را به‌شدت شکنجه کرده و کتک زده است.»
روایت امدادگران از این مناطق نشان می‌دهد که زنان در این قسمت از افغانستان در شرایطی مشابه سده‌ها پیش زندگی می‌کنند و از زندگی قرن بیست‌ویکمی ما هیچ اطلاعی ندارند. این زنان همچون بردگان چندین قرن پیش کمترین اعتماد به نفسی ندارند و در هیچ مورد، برای خود حقی قائل نیستند.
یکی از مصداق‌های این فقدان اعتماد به نفس، فراموش کردن نام و هویت فردی این زنان است. هدیه می‌گوید: «وقتی زنی را معاینه می‌کنیم تا بیماری‌ او را تشخیص دهیم، در آغاز از او می‌پرسیم که نامت چیست؟ این زنان هیچ‌گاه نامشان را نمی‌گویند. انگار واقعا فراموش کرده‌اند که نامشان چیست. نام هر کدام این زنان فقط مادر یکی از فرزندانشان است.» او افزود که این زنان حتی از گفتن نام شوهرشان هم هراس دارند: «وقتی اسم پدر کودک را می‌پرسم، مادر کودک به زن کناردستی خود اشاره می‌کند که نام شوهرم را تو بگو.»...
🖍نیلوفر لنگر
#طالبان_دشمن_زنان
#مرگ_بر_ارتجاع
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j

✅ دغدغه دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر اصفهان:

گماشتن مربی غیر مسلمان بالای سر دختران مسلمان خلاف نص قرآن کریم است.❗️
#مرگ_بر_طالبان_چه_کابل_چه_تهران
#مرگ_بر_ارتجاع
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی

حذف رشته موسیقی برای دختران دانش‌آموز در شیراز❗️

❗️به اولیای ۶۱ دختری که برای رشته موسیقی هنرستان شهید کامیاب شیراز ثبت‌نام کرده بودند، دیروز اعلام شده که ثبت‌نام‌شان منتفی است.

🔗پدر یکی از این دختران که صبح امروز به اتفاق بقیه اولیاء به اداره کل آموزش و پروش شیراز مراجعه کرده‌اند، در گفت‌وگو با خبرآنلاین می‌گوید: در مراجعه به اداره کل آموزش و پرورش به ما گفته شده باید از تهران مجوزی بیاید تا بتوانند ثبت‌نام کنند. گویا ثبت‌نام از پسران در همین رشته در هنرستان پسرانه انجام شده است.

❗️یکی از مسئولان این هنرستان: چیزی که از سوی آموزش و پرورش به عنوان دلیل حذف ثبت‌نام دختران در رشته موسیقی عنوان شده به ما اعلام شده عدم تامین منابع مالی است./خبرانلاین

چندی قبل طالبان نیز رشته موسیقی را از دانشگاه حذف کرد

#مرگ_بر_ارتجاع
#علیه_آموزش_پرورش_ایدیولوژیک
@zan_j

زنان هرات پیش از اشغال هرات:
ما این صلح را نمی‌خواهیم

هلیا عسگری

“اینجا هرات هست, کانون علم و فرهنگ با مردمی صلح دوست و آگاه….
جنگ برای هر سرزمینی ناگوار است و آسیبهای جانی، مالی و روحی فراوانی را در پی دارد، اما در این میان کودکان و زنان قشر آسیب پذیرتر جامعه اند. این روزها که آتش جنگ به دامان شهر هرات رسیده، کودکان زیادی بعنوان سپر انسانی گرفتار گروه تروریستی طالبان‌اند تا بلا گردان جان این ددمنشان باشند.
از حال و روز این کودکان معصوم ما حتی خدا نیز چیزی نمی داند!
زنان زیادی به سوگ همسر، فرزند و برادر خویش نشسته اند و دختران زیادی خواب شب از چشمانشان ربوده شده است.
این روزها موضوع جهادالنکاح طالب، کابوس هر خانواده است !”
این اولین جوابی است که ناجی برایم می‌فرستد، زمانیکه حالش را پرسیدم و از او خواستم از وضعیت هرات برایم بگوید. اما پیامی که فرستاد بیشتر شبیه آغاز صحبت انسانی است که قرار است در دادگاهی درباره ارتکاب جنایت علیه بشریت شهادت دهد.
کاربران افغانستانی سه‌شنبه ۱۲مرداد، با هدف حمایت از نیروهای امنیتی افغان و مقاومت مردمی علیه طالبان طوفان توییتری را با هشتگ «قیام هرات» راه‌اندازی کردند و این هشتگ توانست به ترند اول افغانستان در توییتر تبدیل شود. توییت‌ها روایتگر وضعیت وخیم هرات بود.
 از زنانی که ساکن هرات بودند خواستم تا از وضعیت هرات و زندگی زنان در این شرایط برایم بگویند. هراتی که مانند دیگر شهرهای افغانستان روزهای سختی را می‌گذراند. زمانی که برای اولین بار که با آنها صحبت کردم هنوز هرات به دست طالبان نیافته بود. آنها می‌گفتند که همه جا تعطیل شده. مراکز آموزشی، تمامی دفاتر ملی و بین‌المللی همه بسته هستند. مغازه‌ها صبح‌ها دیر باز می‌کنند و زودتر می‌بندند و تنها چند ساعت کوتاه وقت است تا مردم بتوانند مایحتاج خود را تهیه کنند. تنها در چند منطقه محدود از هرات صدای توپ و تانک و تیراندازی شنیده نمی‌شود. زنان انگشت‌شماری در شهر هستند که آنها هم بیشتر با ماشین شخصی و همراه پدر، همسر و برادر خود رفت و آمد می‌کنند. زنان شاغل زیادی هرات را ترک کردند، به خصوص زنانی که کارمند ان .جی .او‌ ها و سازمان‌های بین‌المللی بودند و با پشتیبانی دفاترشان به سمت پایتخت رفتند.

#مرگ_ بر_ارتجاع
#نان_کار_آزادی
#امنیت_آزادی
@zan_j
https://telegra.ph/ما-این-صلح-را-نمی%E2%80%8Cخواهیمزنان-هرات-از-طالبان-می%E2%80%8Cگویند-08-13