زن و جامعه (زن کارگر)

یکی از عجیب‌ترین مشکلات #پرستاران کشور که شاید در دنیا نظیر نداشته باشد این است که دولت و به طور مشخص #وزارت_بهداشت و زیر مجموعه‌های آن مانند دانشگاه‌های #علوم_پزشکی، #بیمارستان و #مراکز_درمانی، قانون‌هایی را که ذره‌ای نفع #پرستار در آن باشد اجرا نمی‌کنند و از آن طرف قانون‌های بد و ناعادلانه علیه آن‌ها وضع می‌کنند.

برای مثال #قانون_بهره‌وری خیلی ساده و خلاصه می‌گوید که احدی از بالاترین مقام کشور تا رئیس جمهور، #وزیر_بهداشت و روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی و… حق ندارند یک پرستار را بر خلاف رضایتش مجبور به #اضافه_کاری کنند اما در عمل این اتفاق می‌افتد و حتی پرستاران معترض با شدیدترین برخوردهای انضباطی روبرو می‌شوند از جمله اخراج و تعلیق!

در مقابل قوانینی مانند #تعرفه‌گذاری_خدمات پرستاری علیه پرستاران وضع می‌شود که به تبعیض‌های نجومی میان دستمزد پرستاران با #پزشکان دامن می‌زند. قانونی که در واقع تحقیر زحمات پرستاران است نه قیمت‌گذاری خدمات آنان.

از آن طرف پرستاران شاهد هستند همین وزارت بهداشت و مجلس و مراکزی که قانون تعرفه‌گذاری را علیه پرستاران وضع می‌کنند برای پزشکان «افزایش ۴۶ درصدی تعرفه‌های پزشکی» را تصویب می‌کنند و…

خلاصه اینکه شرایط حاکم بر #جامعه_پرستاری یکی دیگر از آش‌های شور مدیریت کشور است و شاید یکی از شورترین‌هایش!
پریستار
کارتون: #مانا_نیستانی

#پیشگامان_سلامت
#مطالبات_پرستاران

@zan_j

مصائب بهیار بودن در ایران

از #شیفت‌های طولانی تا شب‌کارهایی بدون اضافه پرداخت و…

چند وقتی است که از #بهیاران عزیز کشورمان پیام‌هایی دریافت می‌کنیم که چرا از شرایط نابسامان کار ما پستی منتشر نمی‌کنید. این پست پاسخی به این پیام‌ها و ادای دین به بهیارانی است که نقش مهم آن‌ها در #نظام سلامت کشور معمولا نادیده گرفته می‌شود.

اغلب مواقع هنگامیکه از #کادر_درمان و سلامت صحبت می‌شود، #پزشکان و #پرستاران به ذهن خطور می‌کنند و کمتر کسی به گروه بزرگ و زحمت کش بهیاران اشاره می‌کند. گروهی که بخش قابل توجهی از بار خدمت‌رسانی به بیماران و مراجعین به نظام بهداشت و سلامت را بردوش دارند. دستمزد کم، شیفتهای طولانی و انجام کارهای سنگین بخشی از مشکلاتی است که بهیاران در #ایران با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.

بهیاران عمدتاً به صورت #قراردادی در بیمارستان‌ها و #مراکز_درمانی کار می‌کنند و برخلاف پزشکان و پرستاران، #حق_بیمه و سایر مزایایی مانند پرداخت اضافی برای کار اضافه و شب کاری ندارند. بسیاری از بهیاران به دلیل حقوق اندک، در زمان‌های غیراداری به کارهای جایگزینی همچون مسافرکشی، دلیوری غذا و یا خیاطی در خانه مشغول هستند.

شیفت‌های طولانی یکی از مشکلات دیگری است که بهیاران با آن روبرو هستند. برخی از آن‌ها مجبور به کار کردن در شیفتهای دوازده‌ساعته و گاه حتی بیشتر نیز هستند. ایستادنهای طولانی، جابه جایی مداوم بیماران، در معرض انواع تشعشعات و موارد دارویی و شیمیایی قرار داشتن، در کنار ساعات کاری طولانی به طور جدی سلامت فیزیکی و روانی آن‌ها را مورد تهدید قرار می‌دهد. خستگی شدید، کاهش تمرکز، کاهش سطح انرژی و افسردگی از جمله این مشکلات فیزیکی و روانی است.

بهیاران در بیمارستان‌ها شرح وظایف مشخصی ندارند، از این رو در دوره‌های مختلف کارهای جدیدی به آن‌ها محول می‌شود. به طور مثال در دوران #کرونا آن‌ها مجبور بودند کارهای همراهان بیماران را نیز برعهده بگیرند. بسیاری از بهیاران از این که به آن‌ها به چشم نیروی خدماتی نگاه می‌شود گلایه دارند. طرف قرارداد بهیاران اغلب شرکت‌های خصوصی هستند و بیمارستان و مراکز درمانی هیچ مسئولیتی در قبال بهیاران که به طور قراردادی مشغول به کار هستند، ندارند.

اگر به عنوان بهیار در مراکز بهداشت و سلامت در ایران کار می‌کنید، لطفا برای ما از سختی‌ها و مشکلات کاریتان بنویسید. پریستار خود را موظف می‌داند تا رسانهای برای بخش‌ها و گروه‌هایی از کادر درمان باشد که صدای کمتری دارند و به مشکلات و مصائب کاری آن‌ها کمتر پرداخته شده است.
pareestar
#اول_ماه_مه
#زن_زندگی_آزادی
#رفاه_برابری

@zan_j