زن و جامعه (زن کارگر)

شرایط مردم کورد در عفرین سوریه تحت سلطه اشغالگران ترکیه ❗️

🔻پنج سال از اشغال کانتون عفرین توسط ارتش اشغالگر ترکیه و تروریست‌های جهادی تحت حمایت آنکارا سپری شد. در طی پنج سال گذشته اشغالگران به شکلی سیستماتیک درحال تغییر دموگرافی این سرزمین هستند و درپی این سیاست استعماری/اشغالگرانه صدها هزار نفر مجبور به ترک سرزمین آبا و اجدادیشان شده و هزاران نفر نیز توسط اشغالگران ربوده، شکنجه شده و به قتل رسیده‌اند (ارجاع به گزارش‌های سازمان ملل، عفو بین‌الملل و دیدبان حقوق بشر و دیدبان حقوق بشر سوریه).

🔻در روزهای گذشته نیز تروریست‌های جهادی به مردمی که در شهر جندریس درحال برگزاری مراسم نوروز بودند حمله کرده و دست کم چهار نفر را به قتل رسانده و ده‌ها تن را نیز مجروح کردند.

🔻پیش از آن نیز از امداد رسانی به مردمی که زیر آوار مانده بودند امتناع می کردند چراکه به باور تروریست‌های تحت حمایت ترکیه کوردها "کافر و خوک" هستند!

برگرفته از صفحه خبرنگار کورد عمار گلی
@ammargoli
#Afrin
#Rojava

#علیه_جنگ_کشتار_سلطه
#علیه_ستم_ملی_
#علیه_همه_ی_ستمها
#مرگ_بر_فاشیست
#زن_زندگی_آزادی
#اداره_شورایی

روز جهانی زبان مادری را گرامی می‌داریم

«کانون رشد و شکوفایی زبان‌های متنوع کشور را از ارکان اعتلای فرهنگی و پیوند مردم ایران می‌داند و با هر گونه تبعیض و حذف در عرصه‌ی چاپ و نشر و پخش آثار به همه‌ی زبان‌های موجود مخالف است»
اصل سوم منشور کانون نویسندگان ایران

زبان مادری گهواره‌ی فرهنگی هر فرد است و پاسداشت آن از نشانه‌های پویایی اجتماعی و سلامت فرهنگی هر جامعه‌ای به شمار می‌آید.
دریغا! زبان‌های مادری گوناگون که در سراسر تاریخ کهن این دیار رنگین‌کمانی دلپذیر بر آسمان فرهنگ آن نقش‌ می‌زده‌اند هرگز از گزند یورش‌ حکومت‌های استبدادی در امان نمانده‌اند و گواه روشن آن کوچ‌های اجباری اقوام و تحمیل زبان معیار است.
امروز نیز تنگ‌کردن دایره‌ی کاربرد زبان مادری و حصر و حبس کنش‌گران این حوزه نشان از همان سیاست حذف‌ و حصر تاریخی دارد. حاکمیت استبدادی پیش و پس از انقلاب 57، به بهانه‌های پوچ و واهیِ یکپارچه‌سازی فرهنگی، تقویت زبان رسمی یا مبارزه با «تجزیه طلبی»، آشکار و پنهان به دشمنی با این میراث بشری برخاسته است. 
همان‌گونه ‌که در بند سوم منشور کانون نویسندگان ایران آمده: «کانون رشد و شکوفایی زبان‌های متنوع کشور را از ارکان اعتلای فرهنگی و پیوند مردم ایران می‌داند و با هر گونه تبعیض و حذف در عرصه‌ی چاپ و نشر و پخش آثار به همه‌ی زبان‌های موجود مخالف است». 
زبان هویت هر انسان است، و بی‌گمان دست‌یابی به هویت، بدیهی‌ترین حق هر انسان آزاد است. پس حفظ و یادگیری و آموزش زبان مادری از مهم‌ترین نشانه‌های شکوفایی فرهنگی جامعه‌ای آزاد، فارغ از دیکتاتوری، امیدوار و بالنده به شمار می‌آید و هیچ حکومت و دستگاه و قدرتی به هیچ بهانه‌ای حق انکار و سرکوب آن را ندارد.

کانون نویسندگان ایران
۱۴۰۱/۱۲/۲
#علیه_تبعیض
#علیه_ستم_ملی
#نان_کار_آزادی
#اداره_شورایی
#حق_زبان_مادری