زن و جامعه (زن کارگر)

‌
از ۱۸ تیر سال ۱۳۷۸، که سعید را از خانه‌شان برای ده دقیقه بردند، ۲۴ سال گذشت و سعید را به خانواده‌اش برنگرداندند…

#سعید_زینالی
#اکرم_نقابی
#هاشم_زینالی
#تیر۷۸
#جمهوری_جنایت
@zan_j

🔸اکرم نقابی، مادر #سعید_زینالی ۲۳ سال است که در جستجوی حقیقت و اجرای عدالت است. می‌خواهد بداند چه بر سر پسرش آمد. می‌خواهد بداند او کجاست…

🔸سعید زینالی چند روز پس از حادثه حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر ۱۳۷۸، در منزل مسکونی خود بازداشت شد و تا به امروز از سرنوشت وی اطلاعی در دست نیست.
سعید زینالی که نامش در فهرست ناپدیدشدگان اجباری گروه کاری ناپدید شدگان سازمان ملل قرار دارد، در جریان اعتراضات دانشجویی پس از حمله نیروهای امنیتی به کوی دانشگاه در تیر ۱۳۷۸ در منزل بازداشت شد و علیرغم گذشت ۲۳ سال تاکنون خبری از وی به دست نیامده است.
#جنبش_دادخواهی
#جمهوری_کشتار_دروغ_سرکوب
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی

@zan_j

زادروز سعید زینالی🌹
«روزی که با به دنیا آمدنت مادر شده‌ام، نور و روشنایی به خانه من آمد. فکر می‌کردم روشن‌ترین خانه دنیا را دارم، اما بیست‌و‌سه سال بعد که تو را از خانه‌ام ربودند. خانه برایم از شب سیاه‌تر شد.

کفش‌هایم را پوشیدم، به هر جا که می‌توانستم رفتم و‌ سراغ تو را گرفتم. هر چه بیشتر گشتم کمتر یافتمت. اگر توان پاهایم اجازه می‌داد، می‌خواستم تمام خانه‌های دنیا را زنگش را بزنم و بپرسم آیا سعید مرا دیده اید؟
مگر می‌شود کسی در این شهر یکبار چشم‌های تو را دیده باشد و تو را به یاد نیاورد؟ مگر می‌شود من بگویم «من مادر سعیدم» و کسی جوابم ندهد؟

حالا که ناتوانم از رفتن به خانه‌ها. مسببین این روزگار تلخمان، آن‌ها مرا صدا می‌زنند و از من می‌خواهند تو را فراموش کنم.

به هر فرصتی مرا در اطاقی روی یک صندلی می‌نشانند و صدایی با تحکم به من می‌گوید: «چرا فراموش نمیکنی پسری داشتی؟ برای استخوان سعیدت به این در و آن در میزنی؟»

پرسیدند: «فلان جا، فلان استخوان را نشانت می‌دهیم و می‌گوییم سعید است، آرام میشوی؟» با دست راستم به قلبم کوبیدم و‌ گفتم اگر من مادرش هستم از استخوان‌هایش سعیدم را میشناسم!

بله من مادری هستم که پسرم را با استخوانش می‌شناسم و همان پسری که امروز زادروزش است و اگر بود، زیباترین قاب دنیا را با حضورش می‌ساختم.

پسرم تولدت مبارک
۳۱ شهریور ۱۴۰۰
✍ «اکرم نقابی» مادر سعید

- آنچه خواندید دل‌نوشته اکرم نقابی به مناسبت زادروز سعید زینالی بود. که اگر زنده بود، ۴۵ ساله شده بود.

سعید زینالی، فارغ‌التحصیل رشته کامپیوتر از دانشگاه تهران، فقط ۲۲ سال داشت که در ۲۳ تیر ۱۳۷۸ در منزل پدری‌اش بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شد؛ درست پنج روز پس از اعتراضات دانشجویان دانشگاه تهران به توقیف روزنامه «سلام» در ۱۸ تیر ۱۳۷۸ و یورش ماموران امنیتی به کوی دانشگاه تهران.
خانواده سعید علی‌رغم جستجوها و پیگیری‌‌هایشان از نهاد‌های امنیتی تا سازمان‌های قضایی جمهوری اسلامی و حتی سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی، تا کنون به نتیجه‌ای نرسیده‌اند و هرگز پاسخی برای این‌که «سعید کجاست؟» یا «اگر کشته شده، پیکر او کجاست؟» دریافت نکرده‌اند.

اکرم نقابی؛ مادری که می‌پرسد سعید من کجاست؟


#اکرم_نقابی #سعید_زینالی #مادران_دادخواهی
@zan_j

هجده تیر سالگرد کشته شدگان کوی دانشگاه

اکرم نقابی، مادر #سعید_زینالی ۲۲ سال است که در جستجوی حقیقت و اجرای عدالت است. می‌خواهد بداند چه بر سر سعید آمد. می‌خواهد بداند فرزندش کجاست…

🔸سعید زینالی چند روز پس از حادثه حمله به کوی دانشگاه تهران در ۱۸ تیر ۱۳۷۸، در منزل مسکونی خود بازداشت شد و تا به امروز از سرنوشت وی اطلاعی در دست نیست.
#کوی_دانشگاه
#مادران_دادخواه
#مبارزه ادامه دارد
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی

🔴 پرچم هشت مارس امسال خونین است!

امسال هشت مارس روز جهانی زن در حالی فرا میرسد که جامعه ایران فصل تازه ای از مبارزات چهل ساله خود را با مناسبات حاکم رقم میزند.

مناسباتی که بعد از چهل سال ظلم و تبعیض و سرکوب و کشتار در برابر مطالبات شفاف جنبش زنان و دیگر جنبشهای مبارزاتی قرار میگیرد و به سرکوب گسترده فعالین در تمام عرصه ها و همچنین مقابله همه جانبه با فعالین زنان پرداخته و با احکام زندان تلاش میکند هر صدای حق خواهی را خاموش کند.

کم نبودند زنانی که تنها به جرم خواست زیست برابر، زندگیشان به تباهی کشیده شد. زنانی که می خواهند انسان شمرده شوند و از مناسبات ضد زن حاکم که حتی در زندان به شکنجه های جنسیتی مبادرت میکند، به فغان آمده اند.

دختر جوانی که تنها جرمش تلاش برای راه یافتن به استادیوم ورزشی است و با احکام ظالمانه زندان مواجه میشود و با سپردن جانش به دست شعله های آتش #سحر را فریاد میزند و #دختر_آبی میشود.

شعله هایی که شراره های آن در #آبان زبانه میکشد و اینبار آتش را به جان حاکمانی می اندازد که با تکیه بر نابودی زندگی مردم، ثروت های نجومی اندوخته و قدرتهای مافیایی ساخته اند.

رویارویی مردم ایران در جنگی نابرابر با دستهایی پر از فریاد در برابر بیرحمانی که گلوله را نثار زندگی کردند و چشمهای پرفروغ #نیکتا_اسفندانی دختر چهارده ساله را به نگاه #ندا_آقا_سلطان و #ریحانه_جباری و هزاران زنی که در این سالیان به دست جور حاکم کشته شدند، پیوند زدند. و پویا ها ، آمنه ها ، محسن ها و ...

نیزار ماهشهر و خیابانهای قلعه حسن خان تا شهریار و شیراز ..... را جاودانه ساختند.

اینبار زنانی از جنس فریاد قد برافراشتند و دستهای #ناهید_شیر_بیشه و مادر #کتابدار ، در دست مادرانی از چهار دهه خون خواهی نهاده شد.

از #مادران_خاوران تا مادر #سعید_زینالی و #شهناز_اکملی تا مادر #پویا_بختیاری

فریاد زدند نه میبخشیم و نه فراموش میکنیم.

درحالی هشت مارس خونین امسال را سپری می کنیم که کشتار بیرحمانه کودکان و زنان و مردان بیگناه در #سقوط_هواپیما ، توسط موشک های حاکمان که زندگی ۱۷۶ نفر را در آسمان به آتش کشیدند و جامعه بشری را در شوک هولناکی قرار داده است.

همچنین در سایه بی مسئولیتی حاکمان و بی ارزش شمردن جان انسانها در حال حاضر شاهد رواج گسترده بیماری خطرناک #کرونا در جامعه ایران هستیم و میرود تا به فاجعه انسانی دیگری بدل شود و در برابر چشمهایمان شاهد جان باختن عزیزانمان باشیم و هیچ کس پاسخگوی وضعیت موجود نمی باشد در حالیکه سیاستهای حاکم باعث کشته شدن انسانهایی میشود که حق سلامت و رفاه داشته و به دلیل نبود شرایط استاندارد و نبود امکانات بهداشتی رایگان جانشان را از دست می دهند‌. و برای جلوگیری از گسترش عواقب مرگبار بیماری #کرونا خواهان تعطیلی تمامی مراکز تجمع و گشوده شدن درب زندانها و آزادی و مرخصی #زندانیان تا بعد از شرایط بحرانی هستیم.

از همین رو "ندای زنان ایران" که هر ساله مبادرت به برگزاری مراسم های باشکوه به مناسبت هشت مارس روز جهانی زن مینمود و همواره با ابتکارات متنوع تلاش کرده این روز را به عنوان سنت اعتراضی جنبش زنان در سطح اجتماع بزرگ بدارد بنا به شرایط اضطراری موجود و ضرورت تعطیلی همه مراکز تجمع به منظورجلوگیری از رواج بیماری، از برگزاری تجمعات به مناسبت هشت مارس خودداری کرده و اعلام میدارد :

جنبش زنان در کنار تظلم خواهی از چهل و یک سال آپارتاید جنسیتی که زندگی میلیونها انسان را به نابودی کشانده است در هشت مارس امسال در کنار همه خانواده هایی که خون عزیزانشان بیرحمانه ریخته شد و یا عزیزانشان را به دلیل سیاستهای حاکمان از دست داده اند ، می ایستد و خواهان معرفی و محاکمه و مجازات تمام آمرین و عاملین کشتار بیرحمانه و جان باختن فرزندان این سرزمین است و همراه همه مردم ایران فریاد میزند:

چرا کشتید؟

ندای زنان ایران

اسفند ۱۳۹۸
@zan_j

‌‎#اکرم_نقابی، مادر ‎#سعید_زینالی:«یک مادر دلسوخته‌ام که نه جنازه {پسرم}را دارم نه می‌دانم کجا باید بروم. فقط از خانواده‌ها می‌خواهم پیگیر جدی باشند که{بچه‌های‌شان}کجا بازداشت شدند، کجا نگهداری می‌شوند.خانواده‌ها بیایند همدل باشیم که دوباره سعیدهای دیگر ناپدید نشوند.»

‎#دادخواهی

https://t.co/J3P9DFBKER‎
@zan_j

مادر اکرم، در همه پسران جهان سعید خویش را می‌بیند.
در نگاه‌شان، در ایستادن‌شان، در لبخند و در رنجی که دیده‌اند، سعید را می‌بیند.
مادر من، مادر همه ما، در آزادی همه پسران جهان، آزادی سعید را می‌بیند ...
پ.ن: #اکرم_نقابی، مادر #سعید_زینالی است، دانشجویی که پس از حوادث کوی دانشگاه در سال 1378، از سوی ماموران امنیتی بازداشت شد و از آن زمان ناپدید شده است.
از صفحه شاهد علوی
@zan_j

اکرم نقابی، مادر زنده یاد #سعید_زینالی، به رژیم ننگین جمهوری اسلامی «نه» می گوید.
سعید زینالی، جوان ستم ستیزی بود که در سال ۱۳۷۸ به دست جنایتکاران رژیم دستگیر و سر به نیست شد.
۹۸.۴.۱۲
@zan_j