زن و زندگی...
امینه محمد احمد، مهاجر ۶۳ ساله از روستای دمیلو منطقه تحت اشغال عفرین در شمال شرق سوریه، اکنون در منطقه شهبا ساکن است. او به همراه دیگر
زنان این منطقه، پیوند عمیقی با طبیعت و کشاورزی دارد. امینه میگوید: «پس از آوارگی اجباری از شهر ما و اشغال آن توسط نیروهای ترکیه،دور از سیاستها و تحت کنترل اشغالگران ترک به دنبال مکانی امن در منطقه شهبا رفتیم. منطقه شهبا، که آسیبهای زیادی از
جنگها و درگیریها دیده بود، با زیرساختهای شکنندهای مواجه است.»
افزود: «در ابتدا، سازگاری با طبیعت این منطقه برای ما دشوار بود و زندگی در این سرزمین چالشبرانگیز به نظر میرسید، زیرا محیط آن با منطقه ما که به خاطر طبیعت سرسبز و زیبایش شهرت داشت، متفاوت بود.
پس از مدتی، به دلیل علاقهمندی ما به کشاورزی و تعامل با زمین، تصمیم گرفتیم در خانههایمان گل بکاریم و باغچههایی بسازیم.»
امینه توضیح داد: «وضعیت معیشتی در منطقه شهبا بسیار دشوار است. ما مردم عفرین به خاطر مقاومت و استقامتمان در برابر سیاستهای نسلکشی و نابودی که با آن روبرو هستیم، شناخته شدهایم . بزرگترین نشانه این مقاومت، تبدیل اردوگاههای آوارگان به باغچههای گل است.»
دیگر آوارگان عفرینی، در منطقه شهبا حدود ۵۰ نوع درخت و گل رنگارنگ و متنوع کاشتهاند، از جمله درختان زیتون که آنها را به یاد درختان شهر خود و نعمتهای آن میاندازد. با کاشت این گلها، امینه امید به بازگشت به عفرین را در دل خود پرورش میدهد.
امینه احمد با اشکهایی بر چهره، خاطرات خانهاش در عفرین را مرور کرد و گفت: «تجربههای تلخی که طی سالهای اشغال توسط ترکیه و مزدو انش در عفرین کشیدیم، در یک لحظه همه چیز را به نابودی کشاند. آنها خانههای ما را غصب و خالی از سکنه کردند و ما را به آوارگی واداشتند تا حتی طبیعت منطقه ما را تغییر دهند.
#عفرین#زنان_علیه_جنگ#همبستگی_زنان#ژن_ژیان_ئازادی#قیام_زندگی #علیه_اعدام@zan_j