زن و جامعه (زن کارگر)
#آزارگران_جنسی
Канал
2,08 тыс.
подписчиков
17,1 тыс.
фото
14,3 тыс.
видео
5,21 тыс.
ссылок
تماس با ما :
@Zan_jameh
Women's emancipation
Forwarded from زن و جامعه (زن کارگر)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فیلم کوتاه آموزشی
🔸چطور به کودکان‌مان یاد بدهیم از بدنشان محافظت کنند تا مورد #آزار_جنسی قرار نگیرند.
کودکان درک درستی از اتفاقی که برایشان می‌افتد ندارند. ممکن است بترسند حقایق را به ما بگویند و ما آنها را نکوهش کنیم. ممکن است فکر کنند تقصیر رخ دادن اتفاقی برایشان بر گردن خودشان است. ممکن است از کسی که مورد اعتمادشان بوده رفتار ناپسندی ببینند و فکر کنند کار اشتباهی نبوده است و از حس ناراحتی خود سردرگم شوند. بهتر است به‌عنوان کسانی که در قبال کودکان مسئول هستیم به آنها آموزش دهیم که چه چیزی رفتار نامناسب است و بعد از هرگونه رفتار نامناسب جنسی که با آنها صورت می‌گیرد چه‌کار باید انجام دهند تا از خود محافظت کنند.
#آزارگران_جنسی
#امنیت_کودکان
@zan_j
🔸چطور به کودکان‌مان یاد بدهیم از بدنشان محافظت کنند تا مورد #آزار_جنسی قرار نگیرند.
کودکان درک درستی از اتفاقی که برایشان می‌افتد ندارند. ممکن است بترسند حقایق را به ما بگویند و ما آنها را نکوهش کنیم. ممکن است فکر کنند تقصیر رخ دادن اتفاقی برایشان بر گردن خودشان است. ممکن است از کسی که مورد اعتمادشان بوده رفتار ناپسندی ببینند و فکر کنند کار اشتباهی نبوده است و از حس ناراحتی خود سردرگم شوند. بهتر است به‌عنوان کسانی که در قبال کودکان مسئول هستیم به آنها آموزش دهیم که چه چیزی رفتار نامناسب است و بعد از هرگونه رفتار نامناسب جنسی که با آنها صورت می‌گیرد چه‌کار باید انجام دهند تا از خود محافظت کنند.
#آزارگران_جنسی
#امنیت_کودکان
@zan_j
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
واکنش پولاد کیمیاییبه افشاگری های زنان دست‌اندر‌کار سینمای ایران در مورد تجاوز و تعرضات جنسی!!
او دلواپس است و به "ناخالصی" هایی اشاره می کند که وجود دارد.
در روایت های #من_هم وجود دارد. بله حتما وجود دارد و به همین دلیل و بدلیل نفوذ و قدرت متجاوزان از سوی دیگر، مهم است که کمیته مستقلی به بررسی روایت ها و شکایت ها بپردازد. اما اگر پولاد کیمیایی در مقام قضاوت قرار ندارد (چیزی که خودش می گوید)، چرا بدون حمایت از همان خیلی هایی که مورد تجاوز قرار گرفتند، تمام تاکیدش را بسوی "ناخالصی ها" میبرد؟!
اگر "ناخالصی" در خودش وجود ندارد، در وهله اول باید از چنین کثافتی که در کل جامعه وجود دارد خشمگین باشد و تنها پس از آن، با دوری از شتابزدگی در قضاوت، خواهان روند رسیدگی شفاف و مستند باشد.
#زنان_سینما_گر
#آزارگران_جنسی_افشا_باید_گردند
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
@zan_j
او دلواپس است و به "ناخالصی" هایی اشاره می کند که وجود دارد.
در روایت های #من_هم وجود دارد. بله حتما وجود دارد و به همین دلیل و بدلیل نفوذ و قدرت متجاوزان از سوی دیگر، مهم است که کمیته مستقلی به بررسی روایت ها و شکایت ها بپردازد. اما اگر پولاد کیمیایی در مقام قضاوت قرار ندارد (چیزی که خودش می گوید)، چرا بدون حمایت از همان خیلی هایی که مورد تجاوز قرار گرفتند، تمام تاکیدش را بسوی "ناخالصی ها" میبرد؟!
اگر "ناخالصی" در خودش وجود ندارد، در وهله اول باید از چنین کثافتی که در کل جامعه وجود دارد خشمگین باشد و تنها پس از آن، با دوری از شتابزدگی در قضاوت، خواهان روند رسیدگی شفاف و مستند باشد.
#زنان_سینما_گر
#آزارگران_جنسی_افشا_باید_گردند
#زنده_باد_جنبش_نان_کار_آزادی
@zan_j
درنگی بر سرنوشت جنبش افشاگری آزار جنسی
از «می تویِ» آنها تا «من همِ» ما
✍سیمین کاظمی جامعه‌شناس
زنان سراسر جهان در عین تفاوت‌ها، رنج‌ها و تجربیات مشترکی نیز دارند که آنها را به هم پیوند می‌زند. زن‌بودن در جوامع معاصر با سطوحی از رنج و ستم جنسیتی همراه است؛ از‌این‌رو دور از انتظار نیست که مقاومت در برابر رنج و تلاش برای رهایی از ستم‌های مبتنی بر جنسیت در جوامع مختلف، شباهت‌هایی نیز داشته باشد. وقتی در 15 اکتبر 2017 آلیسا میلانو، بازیگر زن آمریکایی، توییتی با مضمون دعوت به افشاگری درباره آزار جنسی را منتشر کرد، احتمالا نه او و نه هیچ‌کس دیگر فکر نمی‌کرد در 24 ساعت نیم‌میلیون زن دعوت او را با عبارت «من هم»، همراهی و روایت‌هایشان را از آزار جنسی بازگو کنند و جنبشی را شکل بدهند که حالا اهمیتش در تراز جنبش «وال‌استریت را اشغال کنید» و «جان سیاهان مهم است» ارزیابی می‌شود. جنبش «می تو» برایند آگاهی جمعی زنان است و به زنان این قدرت را می‌دهد که بار دیگر مانند سال‌های دهه‌های 1960 و 1970 آنچه را منحصر به حوزه خصوصی قلمداد می‌شود و عموما به اسم «تجربه شخصی» مُهر سکوت بر آن زده می‌شود، به حوزه عمومی بیاورند و این باور را احیا کنند که «شخصی سیاسی است». تز «شخصی سیاسی است»، این واقعیت را پیش‌روی جامعه می‌نهد که تجربیات زنان از استثمار، تبعیض و خشونت، نه‌تنها استثنائی و منحصر‌به‌فرد نیست، بلکه سیستماتیک است. این تز ارتباط بین تجربیات شخصی زنان و ساختارهای کلان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ارتباطی را تشخیص می‌دهد و به زنان آگاهی و قوت قلب می‌دهد که در تجربیاتشان تنها نیستند و با تلاش جمعی می‌توانند وضعیت بهتری را خلق کنند. جنبش می تو که دربرگیرنده رنج مشترک زنان بود، به مرزهای آمریکا و انگلیسی‌زبانان محدود نشد و با استفاده از امکانات فضای مجازی، جهان را در‌نوردید. از جمله، سه سال بعد کاربران زن ایرانی، توییت‌هایی را منتشر کردند که حاوی تجربه‌های آنها از آزار و تجاوز جنسی بود. ابعاد این افشاگری به‌زودی گسترش یافت و روایت‌های دانشجویان، روزنامه‌نگاران، کارمندان شرکت‌ها و دیگران پرده از آزارگری جنسی مردانی برداشت که بعضا چهره‌های شناخته‌شده و از نظر اجتماعی موجه بودند. روایت‌های زنان نشان می‌داد مردانی که در جایگاه اجتماعی بالاتری نسبت به زنان قرار دارند، با اتکا بر اقتدار منضم بر موقعیت‌شان، مرتکب سوءاستفاده و آزار جنسی شده‌اند. جنبش «من هم» با توجه به الزامات اخلاقی و محدودیت‌های فرهنگی جامعه ایران، حرکتی بی‌سابقه و کم‌نظیر به شمار می‌رود که از این جهت می‌توان آن را با جنبش می تو در جوامع غربی متفاوت دانست. در فرهنگی که زنان مسئول هر نوع آزار و تجاوز شناخته می‌شوند و در صورت مورد تجاوز و آزار قرار‌گرفتن، تنبیه و دستکم سرزنش می‌شوند، بازگو‌کردن تجربه آزار امر آسانی نیست. زنانی که در حوزه عمومی دست به افشاگری می‌زنند، با خطر باور‌نشدن، جدی‌گرفته‌نشدن، شماتت و مقصر قلمدادشدن روبه‌رو هستند؛ با وجود این همراهی و حرکت جمعی، این شجاعت و قدرت را به زنان داد که سکوت نکنند. دشواری افشاگری آزار جنسی و انگ اجتماعی بعدی، آنجا مشخص می‌شود که بسیاری از زنان همراه با این حرکت مجبورند هویت واقعی‌شان را پنهان کنند. اکنون با گذشت حدود یک سال از شروع جنبش من هم در ایران، این سؤال مطرح است که آیا این جنبش توانست موفق شود یا شکست خورده و به بن‌بست رسیده است؟ برای پاسخ به این سؤال باید محتاط بود؛ چون ارزیابی موفقیت یک حرکت اجتماعی به‌سادگی ممکن نیست، به‌خصوص اگر زمان زیادی از آن نگذشته باشد. با وجود این می‌توان گفت جنبش من هم در ایران تأثیرات مهمی داشته است که نمی‌توان از آنها چشم‌پوشی کرد. این جنبش حرکت بدیع و جدیدی است که توانسته کلیشه‌های موجود و تفکرات قالبی درباره آزار جنسی و تجاوز را زیر سؤال ببرد و زوایای تاریک مسئله آزار جنسی را تا حدودی روشن کند. این جنبش، یک جنبش تقریبا غیرمتمرکز بود که از سوی کنشگرانی شکل داده شد که فعالان حرفهای جنبش زنان به شمار نمی‌آیند. افشاگری درباره یکی از مسائل زنان، در شرایطی که فعالیت‌های آگاهی‌بخشی کنشگران جنبش زنان در عرصه عمومی با محدودیت‌هایی مواجه است، حکایت از آن دارد که در عصر ما، سرچشمه‌های آگاهی قابل کنترل نیست و زیست متفاوت زنان و هستی اجتماعی آنها در این دوره خود می‌تواند سرچشمه آگاهی و شناخت و معرفت جدیدی به مسئله زن باشد. ..
#زن_و_جامعه
#آزارگران_جنسی
#من_هم
#نان_کار_آزادی
@zan_j
https://sharghdaily.com/fa/main/detail/299015/%D8%A7%D8%B2-%C2%AB%D9%85%DB%8C-%E2%80%8C%D8%AA%D9%88%DB%8C%D9%90%C2%BB-%D8%A2%D9%86%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D8%A7-%C2%AB%D9%85%D9%86%E2%80%8C-%D9%87%D9%85%D9%90%C2%BB-%D9%85%D8%A7
از «می تویِ» آنها تا «من همِ» ما
✍سیمین کاظمی جامعه‌شناس
زنان سراسر جهان در عین تفاوت‌ها، رنج‌ها و تجربیات مشترکی نیز دارند که آنها را به هم پیوند می‌زند. زن‌بودن در جوامع معاصر با سطوحی از رنج و ستم جنسیتی همراه است؛ از‌این‌رو دور از انتظار نیست که مقاومت در برابر رنج و تلاش برای رهایی از ستم‌های مبتنی بر جنسیت در جوامع مختلف، شباهت‌هایی نیز داشته باشد. وقتی در 15 اکتبر 2017 آلیسا میلانو، بازیگر زن آمریکایی، توییتی با مضمون دعوت به افشاگری درباره آزار جنسی را منتشر کرد، احتمالا نه او و نه هیچ‌کس دیگر فکر نمی‌کرد در 24 ساعت نیم‌میلیون زن دعوت او را با عبارت «من هم»، همراهی و روایت‌هایشان را از آزار جنسی بازگو کنند و جنبشی را شکل بدهند که حالا اهمیتش در تراز جنبش «وال‌استریت را اشغال کنید» و «جان سیاهان مهم است» ارزیابی می‌شود. جنبش «می تو» برایند آگاهی جمعی زنان است و به زنان این قدرت را می‌دهد که بار دیگر مانند سال‌های دهه‌های 1960 و 1970 آنچه را منحصر به حوزه خصوصی قلمداد می‌شود و عموما به اسم «تجربه شخصی» مُهر سکوت بر آن زده می‌شود، به حوزه عمومی بیاورند و این باور را احیا کنند که «شخصی سیاسی است». تز «شخصی سیاسی است»، این واقعیت را پیش‌روی جامعه می‌نهد که تجربیات زنان از استثمار، تبعیض و خشونت، نه‌تنها استثنائی و منحصر‌به‌فرد نیست، بلکه سیستماتیک است. این تز ارتباط بین تجربیات شخصی زنان و ساختارهای کلان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی ارتباطی را تشخیص می‌دهد و به زنان آگاهی و قوت قلب می‌دهد که در تجربیاتشان تنها نیستند و با تلاش جمعی می‌توانند وضعیت بهتری را خلق کنند. جنبش می تو که دربرگیرنده رنج مشترک زنان بود، به مرزهای آمریکا و انگلیسی‌زبانان محدود نشد و با استفاده از امکانات فضای مجازی، جهان را در‌نوردید. از جمله، سه سال بعد کاربران زن ایرانی، توییت‌هایی را منتشر کردند که حاوی تجربه‌های آنها از آزار و تجاوز جنسی بود. ابعاد این افشاگری به‌زودی گسترش یافت و روایت‌های دانشجویان، روزنامه‌نگاران، کارمندان شرکت‌ها و دیگران پرده از آزارگری جنسی مردانی برداشت که بعضا چهره‌های شناخته‌شده و از نظر اجتماعی موجه بودند. روایت‌های زنان نشان می‌داد مردانی که در جایگاه اجتماعی بالاتری نسبت به زنان قرار دارند، با اتکا بر اقتدار منضم بر موقعیت‌شان، مرتکب سوءاستفاده و آزار جنسی شده‌اند. جنبش «من هم» با توجه به الزامات اخلاقی و محدودیت‌های فرهنگی جامعه ایران، حرکتی بی‌سابقه و کم‌نظیر به شمار می‌رود که از این جهت می‌توان آن را با جنبش می تو در جوامع غربی متفاوت دانست. در فرهنگی که زنان مسئول هر نوع آزار و تجاوز شناخته می‌شوند و در صورت مورد تجاوز و آزار قرار‌گرفتن، تنبیه و دستکم سرزنش می‌شوند، بازگو‌کردن تجربه آزار امر آسانی نیست. زنانی که در حوزه عمومی دست به افشاگری می‌زنند، با خطر باور‌نشدن، جدی‌گرفته‌نشدن، شماتت و مقصر قلمدادشدن روبه‌رو هستند؛ با وجود این همراهی و حرکت جمعی، این شجاعت و قدرت را به زنان داد که سکوت نکنند. دشواری افشاگری آزار جنسی و انگ اجتماعی بعدی، آنجا مشخص می‌شود که بسیاری از زنان همراه با این حرکت مجبورند هویت واقعی‌شان را پنهان کنند. اکنون با گذشت حدود یک سال از شروع جنبش من هم در ایران، این سؤال مطرح است که آیا این جنبش توانست موفق شود یا شکست خورده و به بن‌بست رسیده است؟ برای پاسخ به این سؤال باید محتاط بود؛ چون ارزیابی موفقیت یک حرکت اجتماعی به‌سادگی ممکن نیست، به‌خصوص اگر زمان زیادی از آن نگذشته باشد. با وجود این می‌توان گفت جنبش من هم در ایران تأثیرات مهمی داشته است که نمی‌توان از آنها چشم‌پوشی کرد. این جنبش حرکت بدیع و جدیدی است که توانسته کلیشه‌های موجود و تفکرات قالبی درباره آزار جنسی و تجاوز را زیر سؤال ببرد و زوایای تاریک مسئله آزار جنسی را تا حدودی روشن کند. این جنبش، یک جنبش تقریبا غیرمتمرکز بود که از سوی کنشگرانی شکل داده شد که فعالان حرفهای جنبش زنان به شمار نمی‌آیند. افشاگری درباره یکی از مسائل زنان، در شرایطی که فعالیت‌های آگاهی‌بخشی کنشگران جنبش زنان در عرصه عمومی با محدودیت‌هایی مواجه است، حکایت از آن دارد که در عصر ما، سرچشمه‌های آگاهی قابل کنترل نیست و زیست متفاوت زنان و هستی اجتماعی آنها در این دوره خود می‌تواند سرچشمه آگاهی و شناخت و معرفت جدیدی به مسئله زن باشد. ..
#زن_و_جامعه
#آزارگران_جنسی
#من_هم
#نان_کار_آزادی
@zan_j
https://sharghdaily.com/fa/main/detail/299015/%D8%A7%D8%B2-%C2%AB%D9%85%DB%8C-%E2%80%8C%D8%AA%D9%88%DB%8C%D9%90%C2%BB-%D8%A2%D9%86%D9%87%D8%A7-%D8%AA%D8%A7-%C2%AB%D9%85%D9%86%E2%80%8C-%D9%87%D9%85%D9%90%C2%BB-%D9%85%D8%A7
شرق
از «می تویِ» آنها تا «من همِ» ما
زنان سراسر جهان در عین تفاوت‌ها، رنج‌ها و تجربیات مشترکی نیز دارند که آنها را به هم پیوند می‌زند. زن‌بودن در جوامع معاصر با سطوحی از رنج و ستم جنسیتی همراه
افشاگری ده‌ها زن درباره آزارهای جنسی «آندرس روئمر»
آنها کنار هم جمع شدند تا دنیا را به شنیدن وادار کنند
✍🏻نویسنده: مگان بیتلی
🖊برگردان: نیو صدر
برای «ایتزل اشناسِ» ۳۱ ساله، یک رقاص حرفهای در مکزیکوسیتی، اعلام کردن حقیقت برای مردم، سیاستی برای محافظت کردن از خود بود. او باور داشت اگر نقشه‌اش کار کند، یک روشنفکر معروف جهانی به نام «آندرس روئمر»، موسس و سرپرست جشنواره «ذهن‌های درخشان» را که ارتباطاتی با دولت مکزیک و غول‌های رسانه‌ای دارد، به عنوان یک آزارگر جنسی شناخته می‌شود.
🔹او در روز ۱۵ فوریه ۲۰۲۱ در یوتیوب ویدیویی هفت دقیقه‌ای منتشر کرد و در آن گفت: «معلوم شده که وقتی من هنوز به دنیا نیامده بودم تو شروع به خشونت علیه زنان و بعد هم با ترساندنشان آنها را وادار به سکوت کردی. تو یک احمق بدبختی که باید از ما بترسی. چون مطمئنم بسیاری از زنان دیگر هم به این اتهامات خواهند افزود.»
🔹بعد از انتشار این ویدیو، زنانی از مکزیک و سان‌فرانسیسکو تا نیویورک با اشناس از طریق فیسبوک و اینستاگرام ارتباط گرفتند و بیشتر از ۳۶ زن اتهامات خود علیه «آندرس روئمر» را به طور علنی اعلام کردند. یونسکو عنوان «سفیر حسن نیت» را که به روئمر اعطا کرده بود، پس گرفت و دانشگاه کلمبیا هم ارتباطات کاری‌اش را با او قطع کرد.
🔹با وجود گزارشاتی که می‌گفت رومئر به اسرائیل رفته است، یک قاضی در پنج می، حکم بازداشت او به دلیل تجاوز را صادر کرد و دارایی‌هایش هم همان روز مسدود شد. در روز ۲۱ می، دادستان کل مکزیکوسیتی اعلام کرد که دفتر دادستان در حال ارائه درخواستی برای استردادش از اسرائیل است. اما روئمر اتهامات را رد کرده است.
🔹ارتیز، خبرنگار ۲۷ ساله، در سال ۲۰۱۷ با روئمر ملاقات کرده بود. چند روز بعد از ملاقات، روئمر ارتیز را در فیسبوک به او پیام داد پیشنهاد یک قرار ملاقات برای یک موقعیت شغلی را داد. او این پیشنهاد را قبول کرد اما در روز قرار، روئمر به ارتیز پیام داد که برنامه تغییر کرده است و راننده‌ای فرستاد تا او را به محل جدید ببرد. محل جدید خانه‌اش بود؛ به گفته ارتیز، بعد از وارد شدن به اتاق او، روئمر در اتاق را قفل و شروع به خودارضایی کرد و بعد هم به او تجاوز کرد. بعد که کارش تمام شد، پولی درآورد و به او گفت که برای ملاقات بعدی لباس گران‌تری بخرد.
🔹این اتفاق الان به ماجرایی بین‌المللی تبدیل شده است. ده‌ها نفر از این زنان به سفیر اسرائیل در مکزیک نامه نوشتند و از او درخواست همکاری درباره استرداد روئمر به مکزیک را کردند. در بخشی از نامه آمده است: «می‌خواهیم مطمئن شویم که هیچ زن دیگری وحشتی را که ما با آن زندگی می‌کنیم، تجربه نکند.»
دیدبان آزار
#سکوت_نکنیم
#آزارگران_جنسی
متن کامل را از لینک زیر بخوانید:
https://harasswatch.com/news/1838/
آنها کنار هم جمع شدند تا دنیا را به شنیدن وادار کنند
✍🏻نویسنده: مگان بیتلی
🖊برگردان: نیو صدر
برای «ایتزل اشناسِ» ۳۱ ساله، یک رقاص حرفهای در مکزیکوسیتی، اعلام کردن حقیقت برای مردم، سیاستی برای محافظت کردن از خود بود. او باور داشت اگر نقشه‌اش کار کند، یک روشنفکر معروف جهانی به نام «آندرس روئمر»، موسس و سرپرست جشنواره «ذهن‌های درخشان» را که ارتباطاتی با دولت مکزیک و غول‌های رسانه‌ای دارد، به عنوان یک آزارگر جنسی شناخته می‌شود.
🔹او در روز ۱۵ فوریه ۲۰۲۱ در یوتیوب ویدیویی هفت دقیقه‌ای منتشر کرد و در آن گفت: «معلوم شده که وقتی من هنوز به دنیا نیامده بودم تو شروع به خشونت علیه زنان و بعد هم با ترساندنشان آنها را وادار به سکوت کردی. تو یک احمق بدبختی که باید از ما بترسی. چون مطمئنم بسیاری از زنان دیگر هم به این اتهامات خواهند افزود.»
🔹بعد از انتشار این ویدیو، زنانی از مکزیک و سان‌فرانسیسکو تا نیویورک با اشناس از طریق فیسبوک و اینستاگرام ارتباط گرفتند و بیشتر از ۳۶ زن اتهامات خود علیه «آندرس روئمر» را به طور علنی اعلام کردند. یونسکو عنوان «سفیر حسن نیت» را که به روئمر اعطا کرده بود، پس گرفت و دانشگاه کلمبیا هم ارتباطات کاری‌اش را با او قطع کرد.
🔹با وجود گزارشاتی که می‌گفت رومئر به اسرائیل رفته است، یک قاضی در پنج می، حکم بازداشت او به دلیل تجاوز را صادر کرد و دارایی‌هایش هم همان روز مسدود شد. در روز ۲۱ می، دادستان کل مکزیکوسیتی اعلام کرد که دفتر دادستان در حال ارائه درخواستی برای استردادش از اسرائیل است. اما روئمر اتهامات را رد کرده است.
🔹ارتیز، خبرنگار ۲۷ ساله، در سال ۲۰۱۷ با روئمر ملاقات کرده بود. چند روز بعد از ملاقات، روئمر ارتیز را در فیسبوک به او پیام داد پیشنهاد یک قرار ملاقات برای یک موقعیت شغلی را داد. او این پیشنهاد را قبول کرد اما در روز قرار، روئمر به ارتیز پیام داد که برنامه تغییر کرده است و راننده‌ای فرستاد تا او را به محل جدید ببرد. محل جدید خانه‌اش بود؛ به گفته ارتیز، بعد از وارد شدن به اتاق او، روئمر در اتاق را قفل و شروع به خودارضایی کرد و بعد هم به او تجاوز کرد. بعد که کارش تمام شد، پولی درآورد و به او گفت که برای ملاقات بعدی لباس گران‌تری بخرد.
🔹این اتفاق الان به ماجرایی بین‌المللی تبدیل شده است. ده‌ها نفر از این زنان به سفیر اسرائیل در مکزیک نامه نوشتند و از او درخواست همکاری درباره استرداد روئمر به مکزیک را کردند. در بخشی از نامه آمده است: «می‌خواهیم مطمئن شویم که هیچ زن دیگری وحشتی را که ما با آن زندگی می‌کنیم، تجربه نکند.»
دیدبان آزار
#سکوت_نکنیم
#آزارگران_جنسی
متن کامل را از لینک زیر بخوانید:
https://harasswatch.com/news/1838/
هرس واچ | دیده‌بان آزار
آنها کنار هم جمع شدند تا دنیا را به شنیدن وادار کنند
برای «ایتزل اشناسِ» 31 ساله، یک رقاص حرفهای در مکزیکو سیتی، اعلام کردن حقیقت برای مردم، سیاستی برای محافظت کردن از خود بود. او باور داشت اگر نقشه‌اش کار کند، یک روشنفکر معروف جهانی که ارتباطاتی با دولت مکزیک و غول‌های رسانه‌ای دارد، به عنوان یک آزار
مردان پاکستانی یک دختر اینفلوئنسر را به شکل وحشیانه‌ای در خیابان کتک زدند
انتشار تصاویری از حمله وحشیانه صدها مرد پاکستانی به یک دختر و عریان کردنش به دلیل فعالیت در فضای مجازی در این کشور به شدت خبرساز شده است.
پاکستان ششمین کشور خطرناک جهان برای زنان است
خشم عمومی مردم پاکستان از آزار جنسی یک زن توسط ۴۰۰ مرد
از متن: «پلیس پاکستان در پی آزار جنسی بیش از ۴۰۰ مرد ناشناس به یک زن که قصد داشت در پارکی در لاهور ویدیویی برای اپلیکیشن Tik Tok درست کند، صدها پرونده قضایی باز کرده است. این اتفاق تکان‌دهنده توسط چندین ویدیو ضبط و در اینترنت پخش شده است و نشان می‌دهد عده‌ای روی زنی به نام «عایشه اکرم» افتاده‌اند که در مینار پاکستان، بنای ملی در لاهور، به همراه دوستانش مشغول تهیه ویدیویی برای Tik Tok در جشن روز استقلال پاکستان بود.
این زن پرونده شکایتی را علیه ۳۰۰ تا ۴۰۰ فرد ناشناس در پلیس لاهور ثبت کرده است. او در شکواییه‌اش به پلیس گفته است: «جمعیت مرا از هر طرف به قدری می‌کشیدند که لباس‌هایم پاره شد. من را به هوا پرتاب و وحشیانه به من حمله کردند. من با هیچ لباس بدی به آنجا نرفته بودم و یک لباس مناسب به تن داشتم.» او همچنین گفته که آنها پول، گوشواره و تلفنش را هم به سرقت برده‌اند.
▪️اگرچه گزارش می‌شود که پلیس لاهور صدها مردی را که در این حمله و آزار جنسی دست داشته‌اند تحت تعقیب قرار داده است اما نیروهای پلیس هم به دلیل عدم پاسخگویی به موقع در موارد خشونت علیه زنان با انتقاد مواجه شده‌اند.
کاربری به نام «بینیش زمان» در توییتر نوشته است: «من مصاحبه آن دختر را دیدم که گفته بود چندین تماس با پلیس گرفته بوده اما آنها پاسخ ندادند. پلیس را نیز به دلیل سهل‌انگاری مجرمانه خود پاسخگو بدانید.»
▪️در ماه جولای، دولت عمران خان از سوی فعالان حقوق بشر مورد انتقاد قرار گرفت؛ زیرا اخباری مبنی بر ارسال لایحه پیشگیری از خشونت خانگی که برای حمایت از زنان در معرض تهدید خشونت خانگی در سال ۲۰۲۱ تدوین شده بود، برای بازبینی به شورای ایدئولوژی اسلامی (CII) منتشر شده بود. ساختاری کاملاً مردانه، می بایست این قوانین را بررسی کند تا از مطابقت آنها با ارزش‌ها و احکام اسلام اطمینان حاصل کند. چند هفته گذشته، (CII) از این لایحه انتقاد و نگرانی‌های خود را درباره «دستورات غیر اسلامی» آن بیان کرد و گفت که این لایحه نهاد خانواده را از بین میبرد».
در وبسایت دیده‌بان آزار بخوانید:
https://bit.ly/3yjs3ig
@zan_j
#آزارگران_جنسی
#ناامنی_زنان
#نان_کار_آزادی
#امنیت_صلح_آبادی
انتشار تصاویری از حمله وحشیانه صدها مرد پاکستانی به یک دختر و عریان کردنش به دلیل فعالیت در فضای مجازی در این کشور به شدت خبرساز شده است.
پاکستان ششمین کشور خطرناک جهان برای زنان است
خشم عمومی مردم پاکستان از آزار جنسی یک زن توسط ۴۰۰ مرد
از متن: «پلیس پاکستان در پی آزار جنسی بیش از ۴۰۰ مرد ناشناس به یک زن که قصد داشت در پارکی در لاهور ویدیویی برای اپلیکیشن Tik Tok درست کند، صدها پرونده قضایی باز کرده است. این اتفاق تکان‌دهنده توسط چندین ویدیو ضبط و در اینترنت پخش شده است و نشان می‌دهد عده‌ای روی زنی به نام «عایشه اکرم» افتاده‌اند که در مینار پاکستان، بنای ملی در لاهور، به همراه دوستانش مشغول تهیه ویدیویی برای Tik Tok در جشن روز استقلال پاکستان بود.
این زن پرونده شکایتی را علیه ۳۰۰ تا ۴۰۰ فرد ناشناس در پلیس لاهور ثبت کرده است. او در شکواییه‌اش به پلیس گفته است: «جمعیت مرا از هر طرف به قدری می‌کشیدند که لباس‌هایم پاره شد. من را به هوا پرتاب و وحشیانه به من حمله کردند. من با هیچ لباس بدی به آنجا نرفته بودم و یک لباس مناسب به تن داشتم.» او همچنین گفته که آنها پول، گوشواره و تلفنش را هم به سرقت برده‌اند.
▪️اگرچه گزارش می‌شود که پلیس لاهور صدها مردی را که در این حمله و آزار جنسی دست داشته‌اند تحت تعقیب قرار داده است اما نیروهای پلیس هم به دلیل عدم پاسخگویی به موقع در موارد خشونت علیه زنان با انتقاد مواجه شده‌اند.
کاربری به نام «بینیش زمان» در توییتر نوشته است: «من مصاحبه آن دختر را دیدم که گفته بود چندین تماس با پلیس گرفته بوده اما آنها پاسخ ندادند. پلیس را نیز به دلیل سهل‌انگاری مجرمانه خود پاسخگو بدانید.»
▪️در ماه جولای، دولت عمران خان از سوی فعالان حقوق بشر مورد انتقاد قرار گرفت؛ زیرا اخباری مبنی بر ارسال لایحه پیشگیری از خشونت خانگی که برای حمایت از زنان در معرض تهدید خشونت خانگی در سال ۲۰۲۱ تدوین شده بود، برای بازبینی به شورای ایدئولوژی اسلامی (CII) منتشر شده بود. ساختاری کاملاً مردانه، می بایست این قوانین را بررسی کند تا از مطابقت آنها با ارزش‌ها و احکام اسلام اطمینان حاصل کند. چند هفته گذشته، (CII) از این لایحه انتقاد و نگرانی‌های خود را درباره «دستورات غیر اسلامی» آن بیان کرد و گفت که این لایحه نهاد خانواده را از بین میبرد».
در وبسایت دیده‌بان آزار بخوانید:
https://bit.ly/3yjs3ig
@zan_j
#آزارگران_جنسی
#ناامنی_زنان
#نان_کار_آزادی
#امنیت_صلح_آبادی
هرس واچ | دیده‌بان آزار
خشم عمومی مردم پاکستان از آزار جنسی یک زن توسط 400 مرد
دیدبان آزار: پلیس پاکستان در پی آزار جنسی بیش از 400 مرد ناشناس به یک زن که قصد داشت در پارکی در لاهور ویدیویی برای اپلیکیشن Tik Tok درست کند، صدها پرونده قضایی باز کرده است.
Forwarded from زن و جامعه (زن کارگر)
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
فیلم کوتاه آموزشی
🔸چطور به کودکان‌مان یاد بدهیم از بدنشان محافظت کنند تا مورد #آزار_جنسی قرار نگیرند.
کودکان درک درستی از اتفاقی که برایشان می‌افتد ندارند. ممکن است بترسند حقایق را به ما بگویند و ما آنها را نکوهش کنیم. ممکن است فکر کنند تقصیر رخ دادن اتفاقی برایشان بر گردن خودشان است. ممکن است از کسی که مورد اعتمادشان بوده رفتار ناپسندی ببینند و فکر کنند کار اشتباهی نبوده است و از حس ناراحتی خود سردرگم شوند. بهتر است به‌عنوان کسانی که در قبال کودکان مسئول هستیم به آنها آموزش دهیم که چه چیزی رفتار نامناسب است و بعد از هرگونه رفتار نامناسب جنسی که با آنها صورت می‌گیرد چه‌کار باید انجام دهند تا از خود محافظت کنند.
#آزارگران_جنسی
#امنیت_کودکان
@zan_j
🔸چطور به کودکان‌مان یاد بدهیم از بدنشان محافظت کنند تا مورد #آزار_جنسی قرار نگیرند.
کودکان درک درستی از اتفاقی که برایشان می‌افتد ندارند. ممکن است بترسند حقایق را به ما بگویند و ما آنها را نکوهش کنیم. ممکن است فکر کنند تقصیر رخ دادن اتفاقی برایشان بر گردن خودشان است. ممکن است از کسی که مورد اعتمادشان بوده رفتار ناپسندی ببینند و فکر کنند کار اشتباهی نبوده است و از حس ناراحتی خود سردرگم شوند. بهتر است به‌عنوان کسانی که در قبال کودکان مسئول هستیم به آنها آموزش دهیم که چه چیزی رفتار نامناسب است و بعد از هرگونه رفتار نامناسب جنسی که با آنها صورت می‌گیرد چه‌کار باید انجام دهند تا از خود محافظت کنند.
#آزارگران_جنسی
#امنیت_کودکان
@zan_j
#me_too
آیا متهمان به آزار جنسی و یا خشونت در روابط شخصی و خصوصی باید پیامدهای رفتار آزارگرانه‌شان را در محیط‌های کاری ببینند؟
آزارها از هر نوعی که بود، با افشای هر نامی، عده‌ای این بحث را مطرح می‌کردند که یا خود آزارگر باید از کارش استعفا دهد و یا باید اخراجش کنند. در مواردی که آزارگر، زن و یا زنانی را در محیط‌های آموزشی و کاری آزار داده و یا برای برقراری رابطۀ جنسی تحت فشار گذاشته بود و یا حتی اقدام به تعرض کرده بود، مطالبۀ اخراج یا استعفا منطقی‌تر به نظر می‌رسید. آزارگران با سوءاستفاده از شهرت، قدرت و جایگاهی که از طریق فعالیت در عرصۀ هنری، رسانه‌ای، آموزشی، پژوهشی و … به دست آورده بودند، زنانی را آزار داده بودند، پس باید با استعفا و یا اخراج، آن جایگاه و قدرت از آنها پس گرفته می‌شد
ما چه باید بکنیم؟
🔸پاسخ به این سوال در جامعه ما بسیار پیچیده‌تر می‌شود چون نه قانون مشخصی برای رسیدگی به آزار جنسی در محیط‌های کاری داریم، و نه قانونی برای رسیدگی به خشونت و آزار در روابط شخصی و یا همان خشونت خانگی. از طرفی نمی‌توان چندان خوش‌بین بود که حتی اگر قانونی برای تامین امنیت زنان به تصویب برسد، موارد خشونت و آزار در روابط شخصی غیررسمی را در برگیرد.
🔸ارتباط میان حوزۀ شخصی و عمومی_در این‌جا محیط کار_
«هر آنچه شخصی است سیاسی است». این شعار در واقع اعتراض به سنتی است که به آزادی عمل افراد در حوزۀ خصوصی اولویت می‌دهد، بدون توجه به این که عوامل عمومی، موقعیت‌های نابرابر و آسیب‌زای خصوصی را ایجاد می‌کنند. مشکلات موجود در زندگی زنان از جمله خشونت و آزار جنسی، و قوانین نارسا و ناکافی برای مقابله و پیشگیری از خشونت، ناشی از سیاست‌های نابرابر و نادرست در حوزۀ عمومی است.
فراموش نکنیم که خانواده و حوزۀ خصوصی یکی از جایگاه‌های اصلی روابط قدرت و نابرابری جنسیتی است. علاوه بر این، علت اصلی آزارگری جنسی نیز سوءاستفاده از قدرت است. آزارگر با توسل به جدایی دو حوزۀ شخصی و عمومی، از قدرتی که در حوزۀ عمومی یا محیط کار به دست می‌آورد، به آسانی برای رفع تمایلات و خواسته‌های شخصی‌اش سوءاستفاده می‌کند بدون اینکه رضایت و خواست طرف مقابل را در نظر بگیرد.
🔸علاوه بر استدلال از دیدگاه فمینیستی، دلیل دیگری هم وجود دارد که به واکنش‌های درست مجموعه‌های کاری نسبت به آزارگری اثبات‌شدۀ کارکنان‌شان در روابط خصوصی مشروعیت می‌دهد. مدیران برای حفظ وجهه و اعتبار مجموعۀ کاری‌شان باید نسبت به رفتارهای خشونت‌آمیز همکاران حتی در روابط شخصی حساس باشند، بخصوص وقتی روایت‌های آزار علنی می‌شود و در کشورهایی که قانون مشخصی دارند، این آزارها به دادگاه و صدور رأی محکومیت می‌رسند. مشخص است که این نوع جهت‌گیری برآمده از دیدگاهی تجاری است. پس دور از انتظار نیست که در دنیای سرمایه‌‌داری کارفرماها برای حفظ نام و اعتبار مجموعه‌شان در این عرصه نیز با هم رقابت داشته باشند و سیاست‌های مشخصی را برای کاهش آزار چه در حوزۀ عمومی و چه در حوزۀ خصوصی در پیش بگیرند.
✒️نوشین کشاورزنیا، محبوبه حسین‌زاده
https://www.radiozamaneh.com/674153/
@zan_j
#آزارجنسی‌درمحل‌کار
#آزارگران_جنسی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
آیا متهمان به آزار جنسی و یا خشونت در روابط شخصی و خصوصی باید پیامدهای رفتار آزارگرانه‌شان را در محیط‌های کاری ببینند؟
آزارها از هر نوعی که بود، با افشای هر نامی، عده‌ای این بحث را مطرح می‌کردند که یا خود آزارگر باید از کارش استعفا دهد و یا باید اخراجش کنند. در مواردی که آزارگر، زن و یا زنانی را در محیط‌های آموزشی و کاری آزار داده و یا برای برقراری رابطۀ جنسی تحت فشار گذاشته بود و یا حتی اقدام به تعرض کرده بود، مطالبۀ اخراج یا استعفا منطقی‌تر به نظر می‌رسید. آزارگران با سوءاستفاده از شهرت، قدرت و جایگاهی که از طریق فعالیت در عرصۀ هنری، رسانه‌ای، آموزشی، پژوهشی و … به دست آورده بودند، زنانی را آزار داده بودند، پس باید با استعفا و یا اخراج، آن جایگاه و قدرت از آنها پس گرفته می‌شد
ما چه باید بکنیم؟
🔸پاسخ به این سوال در جامعه ما بسیار پیچیده‌تر می‌شود چون نه قانون مشخصی برای رسیدگی به آزار جنسی در محیط‌های کاری داریم، و نه قانونی برای رسیدگی به خشونت و آزار در روابط شخصی و یا همان خشونت خانگی. از طرفی نمی‌توان چندان خوش‌بین بود که حتی اگر قانونی برای تامین امنیت زنان به تصویب برسد، موارد خشونت و آزار در روابط شخصی غیررسمی را در برگیرد.
🔸ارتباط میان حوزۀ شخصی و عمومی_در این‌جا محیط کار_
«هر آنچه شخصی است سیاسی است». این شعار در واقع اعتراض به سنتی است که به آزادی عمل افراد در حوزۀ خصوصی اولویت می‌دهد، بدون توجه به این که عوامل عمومی، موقعیت‌های نابرابر و آسیب‌زای خصوصی را ایجاد می‌کنند. مشکلات موجود در زندگی زنان از جمله خشونت و آزار جنسی، و قوانین نارسا و ناکافی برای مقابله و پیشگیری از خشونت، ناشی از سیاست‌های نابرابر و نادرست در حوزۀ عمومی است.
فراموش نکنیم که خانواده و حوزۀ خصوصی یکی از جایگاه‌های اصلی روابط قدرت و نابرابری جنسیتی است. علاوه بر این، علت اصلی آزارگری جنسی نیز سوءاستفاده از قدرت است. آزارگر با توسل به جدایی دو حوزۀ شخصی و عمومی، از قدرتی که در حوزۀ عمومی یا محیط کار به دست می‌آورد، به آسانی برای رفع تمایلات و خواسته‌های شخصی‌اش سوءاستفاده می‌کند بدون اینکه رضایت و خواست طرف مقابل را در نظر بگیرد.
🔸علاوه بر استدلال از دیدگاه فمینیستی، دلیل دیگری هم وجود دارد که به واکنش‌های درست مجموعه‌های کاری نسبت به آزارگری اثبات‌شدۀ کارکنان‌شان در روابط خصوصی مشروعیت می‌دهد. مدیران برای حفظ وجهه و اعتبار مجموعۀ کاری‌شان باید نسبت به رفتارهای خشونت‌آمیز همکاران حتی در روابط شخصی حساس باشند، بخصوص وقتی روایت‌های آزار علنی می‌شود و در کشورهایی که قانون مشخصی دارند، این آزارها به دادگاه و صدور رأی محکومیت می‌رسند. مشخص است که این نوع جهت‌گیری برآمده از دیدگاهی تجاری است. پس دور از انتظار نیست که در دنیای سرمایه‌‌داری کارفرماها برای حفظ نام و اعتبار مجموعه‌شان در این عرصه نیز با هم رقابت داشته باشند و سیاست‌های مشخصی را برای کاهش آزار چه در حوزۀ عمومی و چه در حوزۀ خصوصی در پیش بگیرند.
✒️نوشین کشاورزنیا، محبوبه حسین‌زاده
https://www.radiozamaneh.com/674153/
@zan_j
#آزارجنسی‌درمحل‌کار
#آزارگران_جنسی
#نه_به_خشونت_علیه_زنان
Radiozamaneh
آزار در زندگی شخصی: تاوان در زندگی شغلی؟!
آیا متهمان به آزار جنسی و یا خشونت در روابط شخصی و خصوصی باید پیامدهای رفتار آزارگرانه‌شان را در محیط‌های کاری ببینند؟
نگاهی تحلیلی به واکنش‌های مردان به جنبش «من هم» در ایران
مردانگی‌های جدید و خشونت یقه‌سفید
مردان اگر می‌خواهند واقعا علیه مردسالاری عمل کنند، در دفاع از منافع «طبقه زنان» چاره‌ای جز شورش علیه «طبقه اجتماعی» خود و خیانت به همبستگی مردانه ضامن این طبقه ندارند. آنها باید به میل مردانه‌ای نه بگویند که در روندی اجتماعی شکل گرفته و موجب می‌شود که از «مسلط شدن» بر زنان لذت ببرند.
خشونت مردانه یقه‌سفید
بر اساس تحقیقات انجام‌شده در کشورهای مختلف، محکوم شدن به خشونت جنسی یا جنسیتی در جریان «من هم»، تأثیر عینی و مادی کمی بر زندگی مردان متهم داشته است. در ایران نیز جز در چند مورد محدود که افشاگری‌ها به مداخله (پدرسالارانه) حاکمیت انجامید، سایر متهمان در زندگی اجتماعی و شغلی خود همچنان تا حد زیادی از امکان‌های سلطه‌گری پیشین برخوردارند و «من هم» برایشان چندان پرهزینه نبوده است. به نظر می‌رسد که به جهت جامعه‌شناختی، متاهل بودن، موقعیت برتر شغلی، شبکه روابط اجتماعی گسترده خصوصا با صاحبان قدرت و دانش، شهرت رسانه‌ای و مجازی، فرهیخته بودن، و همچنین نزدیکی به نهادهای امنیتی یا دولتی از جمله مواردی هستند که توانسته‌اند نوعی «مصونیت مردانه» را برای آزارگران، اغلب طبقه متوسط، در ایران فراهم کنند.
در مواردی محدود حتی این افشاگری‌ها به شهرت بیشتر این مردان یا بالا رفتن مشروعیتشان در محافلی مردسالارانه منجر شده است. می‌توان فروش میلیاردی تابلوی آیدین آغداشلو را یکی از این موارد به شمار آورد. این مکانیسم‌های تدافعی جمعی در دفاع از «مردانگی» از سوی گروه‌هایی صورت می‌گیرد که هوشمندانه تلاش می‌کنند با تحقیر قربانی(ها) و انکار او (آنها)، مسئولیت را بار دیگر از مردان برداشته و بر دوش زنان بگذارند. این مسئولیت‌گریزی با تحمیل «عذاب وجدان» بر زنان انجام می‌شود، ابزاری سلطه‌جویانه که قرن‌هاست برای تثبیت جایگاه فرودست زنان از سوی مردان به کار گرفته شده است.
✍سمیه رستم‌پور
ادامه در سایت بیدار زنی
https://bidarzani.com/34921
@zan_j
#آزارگران_جنسی_را_افشا_کنیم
مردانگی‌های جدید و خشونت یقه‌سفید
مردان اگر می‌خواهند واقعا علیه مردسالاری عمل کنند، در دفاع از منافع «طبقه زنان» چاره‌ای جز شورش علیه «طبقه اجتماعی» خود و خیانت به همبستگی مردانه ضامن این طبقه ندارند. آنها باید به میل مردانه‌ای نه بگویند که در روندی اجتماعی شکل گرفته و موجب می‌شود که از «مسلط شدن» بر زنان لذت ببرند.
خشونت مردانه یقه‌سفید
بر اساس تحقیقات انجام‌شده در کشورهای مختلف، محکوم شدن به خشونت جنسی یا جنسیتی در جریان «من هم»، تأثیر عینی و مادی کمی بر زندگی مردان متهم داشته است. در ایران نیز جز در چند مورد محدود که افشاگری‌ها به مداخله (پدرسالارانه) حاکمیت انجامید، سایر متهمان در زندگی اجتماعی و شغلی خود همچنان تا حد زیادی از امکان‌های سلطه‌گری پیشین برخوردارند و «من هم» برایشان چندان پرهزینه نبوده است. به نظر می‌رسد که به جهت جامعه‌شناختی، متاهل بودن، موقعیت برتر شغلی، شبکه روابط اجتماعی گسترده خصوصا با صاحبان قدرت و دانش، شهرت رسانه‌ای و مجازی، فرهیخته بودن، و همچنین نزدیکی به نهادهای امنیتی یا دولتی از جمله مواردی هستند که توانسته‌اند نوعی «مصونیت مردانه» را برای آزارگران، اغلب طبقه متوسط، در ایران فراهم کنند.
در مواردی محدود حتی این افشاگری‌ها به شهرت بیشتر این مردان یا بالا رفتن مشروعیتشان در محافلی مردسالارانه منجر شده است. می‌توان فروش میلیاردی تابلوی آیدین آغداشلو را یکی از این موارد به شمار آورد. این مکانیسم‌های تدافعی جمعی در دفاع از «مردانگی» از سوی گروه‌هایی صورت می‌گیرد که هوشمندانه تلاش می‌کنند با تحقیر قربانی(ها) و انکار او (آنها)، مسئولیت را بار دیگر از مردان برداشته و بر دوش زنان بگذارند. این مسئولیت‌گریزی با تحمیل «عذاب وجدان» بر زنان انجام می‌شود، ابزاری سلطه‌جویانه که قرن‌هاست برای تثبیت جایگاه فرودست زنان از سوی مردان به کار گرفته شده است.
✍سمیه رستم‌پور
ادامه در سایت بیدار زنی
https://bidarzani.com/34921
@zan_j
#آزارگران_جنسی_را_افشا_کنیم
بیدارزنی
مردانگی‌های جدید و خشونت یقه‌سفید- سمیه رستم‌پور - بیدارزنی
مردان برای مقابله با مردسالاری چاره‌ای جز شورش علیه «طبقه اجتماعی» خود و خیانت به همبستگی مردانه ضامن این طبقه ندارند.
...برای زن بودن، دنیا جای بدی است. ۷۰ درصد فقرای جهان را زنان تشکیل می دهند که رقم حیرت آوری است. مؤنث بودن، همۀ جوانب زندگی زن را شکل می دهد: از کار گرفته تا مسکن و بهداشت و درمان و آموزش تا شخصی ترین روابط ما.
در بریتانیا گویاترین شاهد ستم بر زن، شکاف ۱۷ درصدی دستمزد مردان و زنان است. اما تهوع آورترین نشانه های ستم بر زن، تجاوز و خشونت هستند و همین طور گرایش غالب برای مقصر دانستن قربانی.
ماهیت بهت آور خشونت جنسی می تواند باعث شود خیلی مردم گمان کنند که انسان ها ذاتاً بی رحم هستند. همین باعث می شود که از آفرینش دنیایی عاری از خشونت جنسی و ستمِ سیستماتیک به کل دلسرد شوند.
میزان خشونت علیه زنان هولناک است. تخمین زده می شود که هر ساله دستکم ۴۷ هزار زن در بریتانیا مورد تجاور قرار می گیرند- در حالی که میزان محکومیت صادره بابت تجاوزهای گزارش شده تنها ۶.۵ درصد است.
اما اکثر قریب به اتفاق مردان به زنان تجاوز نمی کنند. اکثر مردان به زنان خشونت نمی ورزند.
تجاوز به دلیل غرایز «طبیعی» مردان رخ نمی دهد؛ بلکه نتیجۀ شیوه ای است که جامعۀ طبقاتی میل جنسی را منحرف و مردم را از یک دیگر و از خودشان بیگانه می کند.
https://bit.ly/3vGZPgT
#تجاوز_خشونت_ساختاری
#آزارگران_جنسی
@zan_j
در بریتانیا گویاترین شاهد ستم بر زن، شکاف ۱۷ درصدی دستمزد مردان و زنان است. اما تهوع آورترین نشانه های ستم بر زن، تجاوز و خشونت هستند و همین طور گرایش غالب برای مقصر دانستن قربانی.
ماهیت بهت آور خشونت جنسی می تواند باعث شود خیلی مردم گمان کنند که انسان ها ذاتاً بی رحم هستند. همین باعث می شود که از آفرینش دنیایی عاری از خشونت جنسی و ستمِ سیستماتیک به کل دلسرد شوند.
میزان خشونت علیه زنان هولناک است. تخمین زده می شود که هر ساله دستکم ۴۷ هزار زن در بریتانیا مورد تجاور قرار می گیرند- در حالی که میزان محکومیت صادره بابت تجاوزهای گزارش شده تنها ۶.۵ درصد است.
اما اکثر قریب به اتفاق مردان به زنان تجاوز نمی کنند. اکثر مردان به زنان خشونت نمی ورزند.
تجاوز به دلیل غرایز «طبیعی» مردان رخ نمی دهد؛ بلکه نتیجۀ شیوه ای است که جامعۀ طبقاتی میل جنسی را منحرف و مردم را از یک دیگر و از خودشان بیگانه می کند.
https://bit.ly/3vGZPgT
#تجاوز_خشونت_ساختاری
#آزارگران_جنسی
@zan_j
Telegraph
📕ریشه های تجاوز
📝ترجمۀ آزاد: آرام نوبخت برای زن بودن، دنیا جای بدی است. ۷۰ درصد فقرای جهان را زنان تشکیل می دهند که رقم حیرت آوری است. مؤنث بودن، همۀ جوانب زندگی زن را شکل می دهد: از کار گرفته تا مسکن و بهداشت و درمان و آموزش تا شخصی ترین روابط ما. در بریتانیا گویاترین شاهد…
یکی از قربانیان پرونده ،سعید طوسی در نامه ای با نام مستعار(محمد) به انصاف نیوز نوشت: ما در تاریخ ۹۱/۵/۸ از ایشان شکایت کردیم. در دادسرا، ، از شورای عالی قرآن با وثیقه‌ی ۱۰۰ میلیون تومانی مانع از بازداشت و انتقال ایشان به زندان اوین شدند. یکبار هم در سال ۹۳(در دادگاه) بود که با قرار کفالت ۶۰۰ میلیون تومانی توسط شورای عالی قرآن و حمایت برخی از قاریان، مانع از بازداشت ایشان شدند. یک طوماری هم از امضای برخی بزرگان از قاریان مطرح و سرشناس جامعه‌ی قرآنی، در دفاع از ایشان و محکوم کردن شکایت ما از ایشان، تسلیم دادگاه گردید که تعجب ما را برانگیخته بود!
روز دادگاه هم یکی از قاریان بین‌المللی همراه متهم به دادگاه آمده بود...
⚡️ از طریق آقای ناطق نوری رئیس سابق بازرسی بیت رهبری، قضیه را پیگیری می‌کردیم و نامه‌ای به رهبر نوشته بودیم اما دیگر پیگیری نشد.
بخشی از نامه
#متجاوزین_حکومتی
#آزارگران_جنسی
#سکوت_نکنیم
@zan_j
روز دادگاه هم یکی از قاریان بین‌المللی همراه متهم به دادگاه آمده بود...
⚡️ از طریق آقای ناطق نوری رئیس سابق بازرسی بیت رهبری، قضیه را پیگیری می‌کردیم و نامه‌ای به رهبر نوشته بودیم اما دیگر پیگیری نشد.
بخشی از نامه
#متجاوزین_حکومتی
#آزارگران_جنسی
#سکوت_نکنیم
@zan_j
این یک دقیقه از ویدئویی است که طی چند ساعت گذشته در توئیتر به یکی از ویدیوهای پربیننده تبدیل شده.
محمد تنگستانی روزنامه‌نگار،شاعر مقیم اروپا و همچنین یکی از اعضای تحریریه ایران وایر، در یک گفتگوی اینستاگرامی، زنی را بخاطر محجبه بودنش از لایو بیرون می‌کند و اجازه خواندن شعر را به او نمی‌دهد.
رضا رشیدپور هم چندی پیش همین رفتار را انجام داد دختر کم سن و سالی را بخاطر نداشتن حجاب از لایو خود بیرون کرد.
بابک صحرایی هم هنرجویی را بخاطر نوشیدن آب به این دلیل که ماه رمضان بوده از لایو اخراج کرد.
سینا جهانی در توئیتر خود نسبت به این اقدام تنگستانی نوشت: وقتی فاقد دانش ساختاری از جنس مبارزه هستید و حتی با الفبای مبارزه با حجاب اجباری که مبارزه‌ای مدنی‌است آشنایی ندارید، مثل آقای #محمد_تنگستانی در بهترین حالت به یک آزارگر کلامی و یک قلدر بی‌اخلاق تبدیل می‌شوید.
از صفحه :ترنج
#خشونت_کلامی
#آزارگران_جنسی
@zan_j
محمد تنگستانی روزنامه‌نگار،شاعر مقیم اروپا و همچنین یکی از اعضای تحریریه ایران وایر، در یک گفتگوی اینستاگرامی، زنی را بخاطر محجبه بودنش از لایو بیرون می‌کند و اجازه خواندن شعر را به او نمی‌دهد.
رضا رشیدپور هم چندی پیش همین رفتار را انجام داد دختر کم سن و سالی را بخاطر نداشتن حجاب از لایو خود بیرون کرد.
بابک صحرایی هم هنرجویی را بخاطر نوشیدن آب به این دلیل که ماه رمضان بوده از لایو اخراج کرد.
سینا جهانی در توئیتر خود نسبت به این اقدام تنگستانی نوشت: وقتی فاقد دانش ساختاری از جنس مبارزه هستید و حتی با الفبای مبارزه با حجاب اجباری که مبارزه‌ای مدنی‌است آشنایی ندارید، مثل آقای #محمد_تنگستانی در بهترین حالت به یک آزارگر کلامی و یک قلدر بی‌اخلاق تبدیل می‌شوید.
از صفحه :ترنج
#خشونت_کلامی
#آزارگران_جنسی
@zan_j
🔴روایتی تازه از آزار جنسی در مطبوعات ایران
بعدا به ما می‌گویند خائن/ اگر برای شفافیت در محیط مطبوعات گامی برنداریم، اعتباری برایش نمی‌ماند [۱]
◽گزارش تحقیقی که در ادامه می‌خوانید توسط ۶ نفر از روزنامه‌نگاران تهیه شده که درباره یکی از روایتگری‌های آزار جنسی در مطبوعات است. این گزارش می‌تواند شروعی برای کسب و گسترش آگاهی از حقوق افراد باشد. چنانکه بسیاری از افراد از حوادث سیاه مطبوعات مانند اصناف دیگر نیز مطلع هستند اما به دلایل مختلف از بیان آن پرهیز دارند.
◽از آنجا که زنان در مقایسه با مردان، به دلیل آن که نیروی کار ارزان قیمت‌تری محسوب می‌شوند، جایگاه شغلی متزلزلی دارند و از حقوق قانونی محدودتری برخوردارند، نخستین گزینه برای آسیب هستند. همچنین نیروهای کار پاره وقت، کم‌درآمد، بدون قرارداد یا دارای قراردادهای غیر رسمی و کارآموزان بیشتر می‌توانند در معرض آزار و اذیت جنسی قرار گیرند. دشواری اثبات آزار جنسی و عدم حمایت عمومی و دعوت قربانیان به سکوت، به تشدید فشارها بر قربانی می‌افزاید.
◽از این رو، تشکل‌های صنفی باید توجه ویژه‌ای به جایگاه این گروه داشته باشند و برای رفع فوری عوامل زمینه‌ای که ممکن است افراد را در معرض آسیب و آزار جنسی قرار دهد، تمهیدات لازم را پیشبینی کنند.
____
🖌 روزنامه‌نگاران مستقل ایران
https://telegra.ph/2282021-02-28
@zan_j
#آزارگران_جنسی
بعدا به ما می‌گویند خائن/ اگر برای شفافیت در محیط مطبوعات گامی برنداریم، اعتباری برایش نمی‌ماند [۱]
◽گزارش تحقیقی که در ادامه می‌خوانید توسط ۶ نفر از روزنامه‌نگاران تهیه شده که درباره یکی از روایتگری‌های آزار جنسی در مطبوعات است. این گزارش می‌تواند شروعی برای کسب و گسترش آگاهی از حقوق افراد باشد. چنانکه بسیاری از افراد از حوادث سیاه مطبوعات مانند اصناف دیگر نیز مطلع هستند اما به دلایل مختلف از بیان آن پرهیز دارند.
◽از آنجا که زنان در مقایسه با مردان، به دلیل آن که نیروی کار ارزان قیمت‌تری محسوب می‌شوند، جایگاه شغلی متزلزلی دارند و از حقوق قانونی محدودتری برخوردارند، نخستین گزینه برای آسیب هستند. همچنین نیروهای کار پاره وقت، کم‌درآمد، بدون قرارداد یا دارای قراردادهای غیر رسمی و کارآموزان بیشتر می‌توانند در معرض آزار و اذیت جنسی قرار گیرند. دشواری اثبات آزار جنسی و عدم حمایت عمومی و دعوت قربانیان به سکوت، به تشدید فشارها بر قربانی می‌افزاید.
◽از این رو، تشکل‌های صنفی باید توجه ویژه‌ای به جایگاه این گروه داشته باشند و برای رفع فوری عوامل زمینه‌ای که ممکن است افراد را در معرض آسیب و آزار جنسی قرار دهد، تمهیدات لازم را پیشبینی کنند.
____
🖌 روزنامه‌نگاران مستقل ایران
https://telegra.ph/2282021-02-28
@zan_j
#آزارگران_جنسی
Telegraph
در آینده به ما می‌گویند خائن/ اگر برای شفافیت در محیط مطبوعات گامی برنداریم، اعتباری برایش نمی‌ماند
«او هم‌زمان با چند نفر در رابطه بود»؛ «همه درباره روابط او می‌دانستند»؛ «بارها شاهد این بودم که زن‌ها را در محیط کار، ج... ده خطاب می‌کرد»؛ « تنها راهی که به ذهنم می‌رسید این بود که سعی کنم با گذاشتن دستم روی دهانم، مانع بشوم، چون او قصد بوسیدن من را داشت»؛…
گاردین: چهار زن کامیل احمدی، پژوهشگر ایرانی ـبریتانیایی را به آزار جنسی متهم کرده‌اند
🔷 کامیل احمدی، پژوهشگر ایرانی ـبریتانیای از سوی دستکم چهار زن که با گاردین صحبت کرده‌اند به آزار جنسی و تجاوز متهم شده
یکی از زنانی که گاردین با آن صحبت کرده گفته است که آزار کامیل احمدی علیه او بیش از ۱۵ سال پیش در خارج از ایران رخ داده است. بقیه شاهدان همه جزئیات حملات ادعایی را بیان کرده‌اند که به گفته آنها در زمانی که او در دهه گذشته در ایران کار میدانی انجام می‌داد، صورت گرفته است.
احمدی اندکی پس از انتشار اولین ادعا در سال گذشته، در بیانیهای که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد، «اشتباهات» خود را پذیرفت و از کسانی که صدمه دیده بودند عذرخواهی کرد، اما گفت که تمام روابط جنسی‌اش توافقی بوده است.
🔗https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.info/580375&rhash=6ceec904628381
@zan_j
#آزارگران_جنسی_
#سکوت_نکنیم
🔷 کامیل احمدی، پژوهشگر ایرانی ـبریتانیای از سوی دستکم چهار زن که با گاردین صحبت کرده‌اند به آزار جنسی و تجاوز متهم شده
یکی از زنانی که گاردین با آن صحبت کرده گفته است که آزار کامیل احمدی علیه او بیش از ۱۵ سال پیش در خارج از ایران رخ داده است. بقیه شاهدان همه جزئیات حملات ادعایی را بیان کرده‌اند که به گفته آنها در زمانی که او در دهه گذشته در ایران کار میدانی انجام می‌داد، صورت گرفته است.
احمدی اندکی پس از انتشار اولین ادعا در سال گذشته، در بیانیهای که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد، «اشتباهات» خود را پذیرفت و از کسانی که صدمه دیده بودند عذرخواهی کرد، اما گفت که تمام روابط جنسی‌اش توافقی بوده است.
🔗https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.info/580375&rhash=6ceec904628381
@zan_j
#آزارگران_جنسی_
#سکوت_نکنیم
t.me
گاردین: چهار زن کامیل احمدی، پژوهشگر ایرانی ـ بریتانیایی را به آزار جنسی متهم کرده‌اند
13 February 2021
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ببینید !!
ساعتی پیاده روی یک دختر در خیابانی در شهر مشهد ...
این ویدیو که در قالب دوربین مخفی توسط عده ای جوان ساخته شده است، نمونه بارز وجود حجم کثیری از خشونت های لفظی جنسی در خیابان های ایران و البته عدم امنیت روانی زنان است؛ معضلی که به گفته کارشناسان از قعر کمبود های جنسی در جامعه و در پی عدم وجود آموزش های مناسب در این راستا نشات می گیرد.
#آزارگران_جنسی
#امنیت_زنان
@zan_j
ساعتی پیاده روی یک دختر در خیابانی در شهر مشهد ...
این ویدیو که در قالب دوربین مخفی توسط عده ای جوان ساخته شده است، نمونه بارز وجود حجم کثیری از خشونت های لفظی جنسی در خیابان های ایران و البته عدم امنیت روانی زنان است؛ معضلی که به گفته کارشناسان از قعر کمبود های جنسی در جامعه و در پی عدم وجود آموزش های مناسب در این راستا نشات می گیرد.
#آزارگران_جنسی
#امنیت_زنان
@zan_j
🔸با هجوم فلش‌بک بعد از آزار جنسی چه کنیم؟
یکی از رایج‌ترین عارضه‌هایی که افراد آزاردیده از تجاوز بارها به تلخی تجربه می‌کنند، پدیده «فلش‌بک» و بازگشت پاره‌ای، تصویری یا تمام آن اتفاق هولناک است. فلش‌بک می‌تواند تنها چند ثانیه باشد، می‌تواند تمام آن تجاوز هولناک را با جزئیات دوباره در مغز مرور کند.
فلش‌بک ممکن است تصاویر آن فاجعه باشد، ممکن است بو یا طعمی باشد که با آن واقعه گره خورده، می‌تواند حضور در مکانی باشد که همان مکان تجاوز است یا چیزی در مبلمان و رنگ و در و دیوارش شبیه محل فاجعه است، می‌تواند شنیدن صدا، موزیک یا آوایی باشد که ربط مستقیم و غیرمستقیم به آزاری دارد که تجربه کردید. فلش‌بک ممکن است ناشی از «حافظه‌ی بدن» باشد و دردهای جسمانی مثل گرفتگی عضلانی، تنگی‌نفس، ناتوانی از بلع غذا، احساس خفگی و … را موجب شود. فلش‌بک گاهی عاطفی است و فرد را دچار هجوم خشم ناگهانی، استیصال محض، ناامیدی، ناتوانی، وحشت یا کرختی محض کند. فلش‌بک می‌تواند آزاردیده را دچار حس نفرت و انزجار از تمام تن یا بخشی از تن خود کند.
فلش‌بک بعد آزار جنسی قاعده‌ای ندارد. گاهی این فلش‌بک‌ها در بیداری رخ می‌دهد و گاهی وقتی فرد خواب است. گاهی وسط رابطه جنسی رخ می‌دهد و گاهی وسط کار. هشدار قبلی ندارد، گاهی ممکن است در اوج سرخوشی و آرامش ناگهان هجوم بیاورد و گاهی میان هزار نگرانی و استرس دیگر. این پیش‌بینی‌ناپذیر بودن، فلش‌بک را ترسناک‌تر می‌کند. انگار همیشه هیولایی است که پشت در است. بعضی‌ها تا چند هفته یا چند ماه بعد از آزار جنسی این پدیده را تجربه می‌کنند، بعضی‌ها تا سال‌ها بعد، عده‌ای هم تا آخر عمر از هجوم فلش‌بک در امان نخواهند ماند.
#آزارگران_جنسی
https://telegra.ph/%D9%81%D9%84%D8%B4%E2%80%8C%D8%A8%DA%A9-01-18
@zan_j
یکی از رایج‌ترین عارضه‌هایی که افراد آزاردیده از تجاوز بارها به تلخی تجربه می‌کنند، پدیده «فلش‌بک» و بازگشت پاره‌ای، تصویری یا تمام آن اتفاق هولناک است. فلش‌بک می‌تواند تنها چند ثانیه باشد، می‌تواند تمام آن تجاوز هولناک را با جزئیات دوباره در مغز مرور کند.
فلش‌بک ممکن است تصاویر آن فاجعه باشد، ممکن است بو یا طعمی باشد که با آن واقعه گره خورده، می‌تواند حضور در مکانی باشد که همان مکان تجاوز است یا چیزی در مبلمان و رنگ و در و دیوارش شبیه محل فاجعه است، می‌تواند شنیدن صدا، موزیک یا آوایی باشد که ربط مستقیم و غیرمستقیم به آزاری دارد که تجربه کردید. فلش‌بک ممکن است ناشی از «حافظه‌ی بدن» باشد و دردهای جسمانی مثل گرفتگی عضلانی، تنگی‌نفس، ناتوانی از بلع غذا، احساس خفگی و … را موجب شود. فلش‌بک گاهی عاطفی است و فرد را دچار هجوم خشم ناگهانی، استیصال محض، ناامیدی، ناتوانی، وحشت یا کرختی محض کند. فلش‌بک می‌تواند آزاردیده را دچار حس نفرت و انزجار از تمام تن یا بخشی از تن خود کند.
فلش‌بک بعد آزار جنسی قاعده‌ای ندارد. گاهی این فلش‌بک‌ها در بیداری رخ می‌دهد و گاهی وقتی فرد خواب است. گاهی وسط رابطه جنسی رخ می‌دهد و گاهی وسط کار. هشدار قبلی ندارد، گاهی ممکن است در اوج سرخوشی و آرامش ناگهان هجوم بیاورد و گاهی میان هزار نگرانی و استرس دیگر. این پیش‌بینی‌ناپذیر بودن، فلش‌بک را ترسناک‌تر می‌کند. انگار همیشه هیولایی است که پشت در است. بعضی‌ها تا چند هفته یا چند ماه بعد از آزار جنسی این پدیده را تجربه می‌کنند، بعضی‌ها تا سال‌ها بعد، عده‌ای هم تا آخر عمر از هجوم فلش‌بک در امان نخواهند ماند.
#آزارگران_جنسی
https://telegra.ph/%D9%81%D9%84%D8%B4%E2%80%8C%D8%A8%DA%A9-01-18
@zan_j
Telegraph
با هجوم فلش‌بک بعد از آزار جنسی چه کنیم؟
یکی از رایج‌ترین عارضه‌هایی که افراد آزاردیده از تجاوز بارها به تلخی تجربه می‌کنند، پدیده «فلش‌بک» و بازگشت پاره‌ای، تصویری یا تمام آن اتفاق هولناک است. فلش‌بک می‌تواند تنها چند ثانیه باشد، می‌تواند تمام آن تجاوز هولناک را با جزئیات دوباره در مغز مرور کند.…
مبارزه‌ی دیرپای زنان برای تعریف تجاوز جنسی
🔸ابهام در تعریف تجاوز جنسی یکی از عوامل سکوت و گزارش‌ندادن تجاوز به مراجع قانونی است. در موضع‌گیری‌های افراد در مورد روایت‌های منتشرشده از تجاوز جنسی می‌بینیم که سردرگمیِ تعریفی بسیاری از افراد را از بیان تجربه‌شان منصرف می‌کند و بسیاری از روایت‌ها را در نظر مردم کم‌اهمیت‌تر از آنچه هست جلوه می‌دهد.
_________
👉https://wp.me/p2GDHh-4kN
#آزارگران_جنسی_را_افشا_کنیم
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j
🔸ابهام در تعریف تجاوز جنسی یکی از عوامل سکوت و گزارش‌ندادن تجاوز به مراجع قانونی است. در موضع‌گیری‌های افراد در مورد روایت‌های منتشرشده از تجاوز جنسی می‌بینیم که سردرگمیِ تعریفی بسیاری از افراد را از بیان تجربه‌شان منصرف می‌کند و بسیاری از روایت‌ها را در نظر مردم کم‌اهمیت‌تر از آنچه هست جلوه می‌دهد.
_________
👉https://wp.me/p2GDHh-4kN
#آزارگران_جنسی_را_افشا_کنیم
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j
نقد اقتصاد سیاسی
مبارزه‌ی دیرپای زنان برای تعریف تجاوز جنسی / استل فریدمن / ترجمه‌ی شیرین کریمی
«تعریف تجاوز جنسی» و ابهام در تعریف آن یکی از عوامل سکوت و گزارش‌ندادن تجاوز به مراجع قانونی است. در موضع‌گیری‌های افراد در مورد روایت‌های منتشرشده از تجاوز جنسی می‌بینیم که سردرگمیِ تعریفی بسیاری …
پرونده تجاوز به دختران در ایرانشهر؛ تایید حکم شلاق و حبس برای متهمین پرونده
🔸 روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ایرانشهر از تایید بخشی از احکام صادره برای هر یک از متهمین پرونده تجاوز به دختران در ایرانشهر خبر داد و گفت: “از حیث اتهام مشارکت در تهیه فیلم از شاکیان و وسیله تهدید قرار دادن فیلم مزبور، هر کدام از متهمان به ۷۴ ضربه شلاق، ۵ سال حبس تعزیری و ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شده اند که رای صادره در دادگاه تجدید نظر استان تایید شده است”. وی همچین از نقض برخی از احکام صادره از جمله اعدام و حبس برای ۴ متهم این پرونده در دادگاه کیفری توسط دیوان عالی کشور و ارجاع آن به شعبه هم عرض خبر داد.
هرانا
#آزارگران_جنسی_تجاوز
#خشونت_علیه_زنان
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j
🔸 روابط عمومی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ایرانشهر از تایید بخشی از احکام صادره برای هر یک از متهمین پرونده تجاوز به دختران در ایرانشهر خبر داد و گفت: “از حیث اتهام مشارکت در تهیه فیلم از شاکیان و وسیله تهدید قرار دادن فیلم مزبور، هر کدام از متهمان به ۷۴ ضربه شلاق، ۵ سال حبس تعزیری و ۵ سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شده اند که رای صادره در دادگاه تجدید نظر استان تایید شده است”. وی همچین از نقض برخی از احکام صادره از جمله اعدام و حبس برای ۴ متهم این پرونده در دادگاه کیفری توسط دیوان عالی کشور و ارجاع آن به شعبه هم عرض خبر داد.
هرانا
#آزارگران_جنسی_تجاوز
#خشونت_علیه_زنان
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@zan_j
روایت آزار
#آزارگران_جنسی را افشا کنیم
با اینکه هیچ کسی حمایتم نکرد. با اینکه از ترس تمام وجودم میلرزه. با اینکه فقط خدا میدونه چی به سرم میاد.... روایت میکنم برای اینکه شاید این روایت زندگی یک نفر رو پیش از قربانی شدن نجات بده.👇
https://twitter.com/Principessa1848/status/1338867666929344514?s=08
@zan_j
#آزارگران_جنسی را افشا کنیم
با اینکه هیچ کسی حمایتم نکرد. با اینکه از ترس تمام وجودم میلرزه. با اینکه فقط خدا میدونه چی به سرم میاد.... روایت میکنم برای اینکه شاید این روایت زندگی یک نفر رو پیش از قربانی شدن نجات بده.👇
https://twitter.com/Principessa1848/status/1338867666929344514?s=08
@zan_j
Twitter
Principssa ( حدیث)
#روایت_آزار 1) با اینکه هیچ کسی حمایتم نکرد. با اینکه از ترس تمام وجودم میلرزه. با اینکه فقط خدا میدونه چی به سرم میاد.... روایت میکنم برای اینکه شاید این روایت زندگی یک نفر رو پیش از قربانی شدن نجات بده. @Bidarzani @Khani2Mina @Farahnazghalebi @ghonchehgh…
🔺️روایتی از آزار جنسی سردبیر یک نشریه
🟧 «دیگر سکوت نمی‌کنم»
🔹️از طرف یکی از استادان دانشگاه به او معرفی شدم تا کارهای ویراستاری یک نشریه علمی را انجام دهم. این مجله علمی در حوزه ادبیات کودک و نوجوان بود و چون به حوزه کاری من نزدیک بود برایم جذاب‌تر شد. یکی دو روز در هفته به دفتر مجله که در یک سازمان دولتی مرتبط با یکی از وزارتخانه‌ها بود، می‌رفتم و هر بار با حسی بدی باز می‌گشتم.
🔹️در مسیر به اینکه آیا این تنه زدن به من یا خوردن دستش به دستم اتفاقی است یا تعمدی در آن وجود دارد فکر می‌کردم و با توجه به ظاهر بسیار مذهبی و اختلاف سن ما همه چیز را به پای آن جملاتی که می‌گفت جای پدرت هستم و به من بگو بابا می‌گذاشتم؛ با اینکه حس بد همچنان باقی می‌ماند. رفته رفته لمس کردن‌های اتفاقی بیشتر شد و من سعی می‌کردم دورتر و با با فاصله از او قرار بگیرم و هر بار که به سمتم می‌آمد بلند می‌شدم و به بهانه‌ای بیرون می‌رفتم. گر چه از نظر مالی تحت فشار بودم ولی مبلغ زیادی برای کار در این مجله نمی‌گرفتم و فقط رودربایستی با استاد دانشگاهم و اینکه در فضای علمی باقی بمانم آنجا را رها نمی‌کردم.
🔹️او به لمس‌های اتفاقی و حرفهای نامربوط به محیط کار، افزوده بود و روز آخری که دیگر بدون هیچ توضیحی رفتم و برنگشتم با وقاحت دستش را به بدنم می‌زد و هر چه من خودم را جمع می‌کردم ادامه می‌داد و با نیشگون گرفتن از من هی خودش را نزدیک‌تر می‌کرد. کارم را به سرعت تمام کردم و رفتم و دیگر برنگشتم. روز آخر چه اتفاقی افتاد؟ چرا جیغ نزدم؟ چرا آبرویش را نبردم؟ چرا بعدتر شکایت نکردم؟چرا حتی یک فحش برایش مسیج نکردم و سکوت کردم؟ دلایل بسیاری دارم و دلیل اصلی این است که نمیدانستم؛ اصلا نمیدانستم در آن موقعیت با آگاهی کامل از اینکه آزار جنسی چیست و چطور باید برخورد کرد و من گناهکار نیستم و .... چه واکنشی نشان دهم. دچار شوکی بودم که فقط خودم را در مخمصه می‌دیدم و هیچ کمک و یاوری نداشتم.
🔹️آن دستگاه عریض و طویل دولتی بخشی که من به آن مراجعه کنم نداشت، کسی حرف من را که تنها فردی بودم که بدون مقنعه به آن جا مراجعه می‌کرد، در مقابل مردی مسن و آبرودار که همیشه آب وضو از دستهایش می‌چکید قبول نمی‌کرد. حتی حراست یک بار اطلاعات مرا گرفته بود چون لباسم شبیه بقیه نبود. حتی زنانی که آنجا کار می‌کردند تلاششان همکاری نکردن و کمک نکردن به من بود پس به واقع کسی را در آن ساختمان نداشتم که شکایت کنم.
دیدبان آزار
متن کامل را در لینک درج‌شده در استوری بخوانید.
http://harasswatch.com/news/1618/
#آزارگران_جنسی_را_افشا_کنیم
#سکوت_نکنیم
@zan_j
🟧 «دیگر سکوت نمی‌کنم»
🔹️از طرف یکی از استادان دانشگاه به او معرفی شدم تا کارهای ویراستاری یک نشریه علمی را انجام دهم. این مجله علمی در حوزه ادبیات کودک و نوجوان بود و چون به حوزه کاری من نزدیک بود برایم جذاب‌تر شد. یکی دو روز در هفته به دفتر مجله که در یک سازمان دولتی مرتبط با یکی از وزارتخانه‌ها بود، می‌رفتم و هر بار با حسی بدی باز می‌گشتم.
🔹️در مسیر به اینکه آیا این تنه زدن به من یا خوردن دستش به دستم اتفاقی است یا تعمدی در آن وجود دارد فکر می‌کردم و با توجه به ظاهر بسیار مذهبی و اختلاف سن ما همه چیز را به پای آن جملاتی که می‌گفت جای پدرت هستم و به من بگو بابا می‌گذاشتم؛ با اینکه حس بد همچنان باقی می‌ماند. رفته رفته لمس کردن‌های اتفاقی بیشتر شد و من سعی می‌کردم دورتر و با با فاصله از او قرار بگیرم و هر بار که به سمتم می‌آمد بلند می‌شدم و به بهانه‌ای بیرون می‌رفتم. گر چه از نظر مالی تحت فشار بودم ولی مبلغ زیادی برای کار در این مجله نمی‌گرفتم و فقط رودربایستی با استاد دانشگاهم و اینکه در فضای علمی باقی بمانم آنجا را رها نمی‌کردم.
🔹️او به لمس‌های اتفاقی و حرفهای نامربوط به محیط کار، افزوده بود و روز آخری که دیگر بدون هیچ توضیحی رفتم و برنگشتم با وقاحت دستش را به بدنم می‌زد و هر چه من خودم را جمع می‌کردم ادامه می‌داد و با نیشگون گرفتن از من هی خودش را نزدیک‌تر می‌کرد. کارم را به سرعت تمام کردم و رفتم و دیگر برنگشتم. روز آخر چه اتفاقی افتاد؟ چرا جیغ نزدم؟ چرا آبرویش را نبردم؟ چرا بعدتر شکایت نکردم؟چرا حتی یک فحش برایش مسیج نکردم و سکوت کردم؟ دلایل بسیاری دارم و دلیل اصلی این است که نمیدانستم؛ اصلا نمیدانستم در آن موقعیت با آگاهی کامل از اینکه آزار جنسی چیست و چطور باید برخورد کرد و من گناهکار نیستم و .... چه واکنشی نشان دهم. دچار شوکی بودم که فقط خودم را در مخمصه می‌دیدم و هیچ کمک و یاوری نداشتم.
🔹️آن دستگاه عریض و طویل دولتی بخشی که من به آن مراجعه کنم نداشت، کسی حرف من را که تنها فردی بودم که بدون مقنعه به آن جا مراجعه می‌کرد، در مقابل مردی مسن و آبرودار که همیشه آب وضو از دستهایش می‌چکید قبول نمی‌کرد. حتی حراست یک بار اطلاعات مرا گرفته بود چون لباسم شبیه بقیه نبود. حتی زنانی که آنجا کار می‌کردند تلاششان همکاری نکردن و کمک نکردن به من بود پس به واقع کسی را در آن ساختمان نداشتم که شکایت کنم.
دیدبان آزار
متن کامل را در لینک درج‌شده در استوری بخوانید.
http://harasswatch.com/news/1618/
#آزارگران_جنسی_را_افشا_کنیم
#سکوت_نکنیم
@zan_j
هرس واچ | دیده‌بان آزار
«دیگر سکوت نمی‌کنم»
از طرف یکی از استادان دانشگاه به او معرفی شدم تا کارهای ویراستاری یک نشریه علمی را انجام دهم. این مجله علمی در حوزه ادبیات کودک و نوجوان بود و چون به حوزه کاری من نزدیک بود برایم جذاب‌تر شد. یکی دو روز در هفته به دفتر مجله که در یک سازمان دولتی مرتبط
🔶آغاز راه آزادی:
سکس، قدرت، خشونت، #من‌هم
🔹خشونت جنسی چگونه تعریف می‌شود؟ آیا تمامی افراد برای شکستن سکوت قدرت چانه‌زنی یکسانی دارند؟ آیا تمامی راویان شنیده می‌شوند؟ اطلاق مفهوم شجاعت بر افشاگری‌های زنان دارای موقعیت‌های ویژه اجتماعی و اقتصادی، چه پیامی برای زنان فرودست و فاقد جایگاه قدرت و ثروت که از قضا بیشترین آسیب‌ها متوجه آنهاست می‌تواند داشته باشد؟ روایتگری فردی چگونه با اعتراض جمعی پیوند می‌خورد؟ تکلیف ما با آزارگران چیست؟ با آنها چه باید کرد؟ آیا صرف مجازات افراد خاطی یک پیروزی بزرگ برای جنبش مبارزه با خشونت جنسی محسوب می‌شود؟
🔹در مجموعه پیش رو، Verso Books متن‌هایی را از کنشگران و دانشگاهیان گردآوری کرده که با دیدگاهی انتقادی به بررسی رویکردهای غالب در جنبش MeToo و به طور عام جریان مقابله با آزار جنسی پرداخته و به دنبال پاسخی برای این پرسش‌های اساسی بوده‌اند. این مجموعه راهکارهایی فراتر از روایتگری پیش روی ما می‌گذارد و تاریخچه مبارزه و سازماندهی دیرپای زنان کارگر، زنان رنگین‌پوست، زنان فرودست، زنان زندانی، زنانی که در نقش‌های سنتی جنسیتی جای نمی‌گیرند و ... را علیه خشونت جنسی توضیح می‌دهد. مبارزاتی که در بحبوحه روایتگری MeToo نادیده گرفته شده است.
🔹ما ترجمه این مجموعه را پیش از شکل‌گیری جنبش روایتگری آزار جنسی در ایران به پایان رسانده بودیم. اکنون پس از گذشت چندین ماه از اولین موج افشاگری‌ها، باور داریم این متون اگرچه از بستری به غایت متمایز برخاسته، برای جنبش نوپای روایتگری در ایران نیز پرسش و راهکارهایی اطلاق‌پذیر ارائه می‌کند.
🔹در خلال این متن‌ها با روایت‌هایی ناشنیده مواجه می‌شویم و مقاومت‌هایی نادیده. با رنج زنانی بدون مدارک اقامت و محروم از حداقلی‌ترین امتیازها و امکانات برای «شکستن سکوت»، با تشکل‌یابی «زنان کارگر که تمامی امور را ممکن می‌سازند» و با تقلای ذهنی، واکاوی درونی و عذاب مستمر زنی که حتی نمی‌تواند تجربه خود را تجاوز بنامد چرا که «به اندازه کافی» از خود مقاومت نشان نداده است.
🔹دیدبان آزار ترجمه این مجموعه را تقدیم می‌کند به آنهایی که سکوت را به ساحت زبان و کنش رساندند و همچنین آنهایی که فرصت و امکان فریاد زدن ستم‌های فروخورده را پیدا نکردند: «بار سنگین سکوت ما را خفه خواهد کرد. ما در نبرد علیه ستمگری‌های سکوت، در تلاش برای شکستن آن متحد هستیم. آنچه که مانع بسیج ما می‌شود نه اختلافمان که سکوتمان است. و چه بی‌شمارند سکوت‌هایی برای شکسته شدن.»
فایل پی‌دی اف این کتاب را در لینک زیر بخوانید:
http://harasswatch.com/news/1617/
@zan_j
#آزارگران_جنسی
سکس، قدرت، خشونت، #من‌هم
🔹خشونت جنسی چگونه تعریف می‌شود؟ آیا تمامی افراد برای شکستن سکوت قدرت چانه‌زنی یکسانی دارند؟ آیا تمامی راویان شنیده می‌شوند؟ اطلاق مفهوم شجاعت بر افشاگری‌های زنان دارای موقعیت‌های ویژه اجتماعی و اقتصادی، چه پیامی برای زنان فرودست و فاقد جایگاه قدرت و ثروت که از قضا بیشترین آسیب‌ها متوجه آنهاست می‌تواند داشته باشد؟ روایتگری فردی چگونه با اعتراض جمعی پیوند می‌خورد؟ تکلیف ما با آزارگران چیست؟ با آنها چه باید کرد؟ آیا صرف مجازات افراد خاطی یک پیروزی بزرگ برای جنبش مبارزه با خشونت جنسی محسوب می‌شود؟
🔹در مجموعه پیش رو، Verso Books متن‌هایی را از کنشگران و دانشگاهیان گردآوری کرده که با دیدگاهی انتقادی به بررسی رویکردهای غالب در جنبش MeToo و به طور عام جریان مقابله با آزار جنسی پرداخته و به دنبال پاسخی برای این پرسش‌های اساسی بوده‌اند. این مجموعه راهکارهایی فراتر از روایتگری پیش روی ما می‌گذارد و تاریخچه مبارزه و سازماندهی دیرپای زنان کارگر، زنان رنگین‌پوست، زنان فرودست، زنان زندانی، زنانی که در نقش‌های سنتی جنسیتی جای نمی‌گیرند و ... را علیه خشونت جنسی توضیح می‌دهد. مبارزاتی که در بحبوحه روایتگری MeToo نادیده گرفته شده است.
🔹ما ترجمه این مجموعه را پیش از شکل‌گیری جنبش روایتگری آزار جنسی در ایران به پایان رسانده بودیم. اکنون پس از گذشت چندین ماه از اولین موج افشاگری‌ها، باور داریم این متون اگرچه از بستری به غایت متمایز برخاسته، برای جنبش نوپای روایتگری در ایران نیز پرسش و راهکارهایی اطلاق‌پذیر ارائه می‌کند.
🔹در خلال این متن‌ها با روایت‌هایی ناشنیده مواجه می‌شویم و مقاومت‌هایی نادیده. با رنج زنانی بدون مدارک اقامت و محروم از حداقلی‌ترین امتیازها و امکانات برای «شکستن سکوت»، با تشکل‌یابی «زنان کارگر که تمامی امور را ممکن می‌سازند» و با تقلای ذهنی، واکاوی درونی و عذاب مستمر زنی که حتی نمی‌تواند تجربه خود را تجاوز بنامد چرا که «به اندازه کافی» از خود مقاومت نشان نداده است.
🔹دیدبان آزار ترجمه این مجموعه را تقدیم می‌کند به آنهایی که سکوت را به ساحت زبان و کنش رساندند و همچنین آنهایی که فرصت و امکان فریاد زدن ستم‌های فروخورده را پیدا نکردند: «بار سنگین سکوت ما را خفه خواهد کرد. ما در نبرد علیه ستمگری‌های سکوت، در تلاش برای شکستن آن متحد هستیم. آنچه که مانع بسیج ما می‌شود نه اختلافمان که سکوتمان است. و چه بی‌شمارند سکوت‌هایی برای شکسته شدن.»
فایل پی‌دی اف این کتاب را در لینک زیر بخوانید:
http://harasswatch.com/news/1617/
@zan_j
#آزارگران_جنسی
هرس واچ | دیدبان آزار
آغاز راه آزادی: قدرت، خشونت، #من_هم
در مجموعه پیش رو، Books Verso متن‌هایی را از کنشگران و دانشگاهیان گردآوری کرده که با دیدگاهی انتقادی به بررسی رویکردهای غالب در جنبش MeToo و به طور عام جریان مقابله با آزار جنسی پرداخته و به دنبال پاسخی برای این پرسش‌های اساسی بوده‌اند.