ديده‌بانِ زنان
#فیلم_و_فمینیسم
Канал
1,86 тыс.
подписчиков
2,2 тыс.
фото
296
видео
1,11 тыс.
ссылок
با ما در ارتباط باشيد: [email protected]
Forwarded from ...
@zananwatcher
#فیلم_و_فمینیسم
دولاراتیس و #سوژگی_زنانه در فیلم
نویسنده:محمد حسین میربابا
زن نوعی، زن تاریخی:
دولاراتیس دوگانه‌ی مشخصی از زن ارائه می‌دهد و با اتکای به این دوگانه مسیر نظریه‌ی خود را پیش می‌برد؛ زن تاریخی و زن نوعی. زن تاریخی، زن در مقام شخصیت عینیت یافته و انضمامی است که در طول تاریخ چهرهای واقعی از خود را به نمایش گذاشته است. از طرف دیگر زن نوعی یک بازنمایی فرهنگی خیالی است که برساخته‌ی ذهن مردسالارانه بوده و با دور بودن از منطق واقعیت تنها تصویری خیالی از ابژه‌ی میل مردانه بشمار می‌رود.دولارتیس تفکر در رابطه‌ی متضاد و پرتنش بین این دوگونه‌ی متفاوت از زن را دستور کار خود قرار داده است. در ابتدا باید به بررسی تصویر زن نوعی در سینمای کلاسیک بپردازیم. چرا که به عقیده‌ی دولارتیس تمام تلاش سینمای کلاسیک نمایش چهرهای از زن است که منطبق بر مفهوم زن نوعی باشد. به عقیده‌ی دولارتیس این چهره از زن باعث می‌شود که او در فیلم نمایش داده شود.این نمایش منطبق بر اصولی است که دربردارنده‌ی منافع و لذات حاکم بر نظامی مردسالار است. در سینمای کلاسیک همواره از زن سخن گفته می‌شود اما خود او ناشنوده باقی می‌ماند. در این میان باید به این سؤال پاسخ گفت که آیا در بازنمایی همواره با نمایشی مواجه هستیم که منطبق بر حقیقت است؟ زمانی که شخصیتی را در فیلم نشان می‌دهیم آیا مابه‌ازای حقیقی او را در جهان پیرامونمان نشان می‌دهیم؟ بازنمایی در بسیاری از اشکال خود صرفاً دربردارنده‌ی حقیقت نیست و حتی منطبق بر منافع شخص یاگروه خاصی بوده و ازاین‌رو عرصه‌ی دست‌کاری علایق و منافع بشمار می‌رود.با درنظر گرفتن این مسئله می‌توان این‌گونه استنباط کرد که نمایش زن به‌عنوان زن نوعی، خالی از حقیقت بیرونی و واقعیت تاریخی او بوده. درنتیجه سینما تنها به نمایش وجهی از زن روی آورده است که به‌شدت در معرض دست‌کاری منافع و علایق دیگری بوده و امکانی برای بازنمایی حقیقی او در نظر نگرفته است.
@zananwatcher
تفکر دررابطه‌ی متضاد و پرتنش بین زنان به‌عنوان شخصیت‌های معین تاریخی و زن نوعی به‌عنوان یک بازنمایی فرهنگی خیالی اساس کار ترزا دولارتیس است. اهمیت دولارتیس به‌عنوان نظریه‌پرداز فیلم و سینما در آنجا است که هم توانسته نظریات فمینیستی خود را به حیطه‌ی سینما وارد کند و هم با بسط و گسترش آن در دل همین حوزه و با تکیه‌بر خوانش خاص خود از فیلم‌ها و بخصوص سینمای بدنه و نقطه‌ی مقابل آن یعنی سینمای زنان ، نظریات خود را به‌عنوان نظریات عام وارد حوزه وسیع مطالعات زنان نماید. ازاین‌رو رویکردی دیالکتیکی بین حوزه نظریه و شاخه‌ی فیلم و سینما را ذیل آرای وی شاهد هستیم.
http://problematicaa.com/delauretis/
https://telegram.me/zananwatcher
#فیلم_و_فمینیسم
دولاراتیس و #سوژگی_زنانه در فیلم
نویسنده:محمد حسین میربابا
زن نوعی، زن تاریخی:
دولاراتیس دوگانه‌ی مشخصی از زن ارائه می‌دهد و با اتکای به این دوگانه مسیر نظریه‌ی خود را پیش می‌برد؛ زن تاریخی و زن نوعی. زن تاریخی، زن در مقام شخصیت عینیت یافته و انضمامی است که در طول تاریخ چهرهای واقعی از خود را به نمایش گذاشته است. از طرف دیگر زن نوعی یک بازنمایی فرهنگی خیالی است که برساخته‌ی ذهن مردسالارانه بوده و با دور بودن از منطق واقعیت تنها تصویری خیالی از ابژه‌ی میل مردانه بشمار می‌رود.دولارتیس تفکر در رابطه‌ی متضاد و پرتنش بین این دوگونه‌ی متفاوت از زن را دستور کار خود قرار داده است. در ابتدا باید به بررسی تصویر زن نوعی در سینمای کلاسیک بپردازیم. چرا که به عقیده‌ی دولارتیس تمام تلاش سینمای کلاسیک نمایش چهرهای از زن است که منطبق بر مفهوم زن نوعی باشد. به عقیده‌ی دولارتیس این چهره از زن باعث می‌شود که او در فیلم نمایش داده شود.این نمایش منطبق بر اصولی است که دربردارنده‌ی منافع و لذات حاکم بر نظامی مردسالار است. در سینمای کلاسیک همواره از زن سخن گفته می‌شود اما خود او ناشنوده باقی می‌ماند. در این میان باید به این سؤال پاسخ گفت که آیا در بازنمایی همواره با نمایشی مواجه هستیم که منطبق بر حقیقت است؟ زمانی که شخصیتی را در فیلم نشان می‌دهیم آیا مابه‌ازای حقیقی او را در جهان پیرامونمان نشان می‌دهیم؟ بازنمایی در بسیاری از اشکال خود صرفاً دربردارنده‌ی حقیقت نیست و حتی منطبق بر منافع شخص یاگروه خاصی بوده و ازاین‌رو عرصه‌ی دست‌کاری علایق و منافع بشمار می‌رود.با درنظر گرفتن این مسئله می‌توان این‌گونه استنباط کرد که نمایش زن به‌عنوان زن نوعی، خالی از حقیقت بیرونی و واقعیت تاریخی او بوده. درنتیجه سینما تنها به نمایش وجهی از زن روی آورده است که به‌شدت در معرض دست‌کاری منافع و علایق دیگری بوده و امکانی برای بازنمایی حقیقی او در نظر نگرفته است.
@zananwatcher
تفکر دررابطه‌ی متضاد و پرتنش بین زنان به‌عنوان شخصیت‌های معین تاریخی و زن نوعی به‌عنوان یک بازنمایی فرهنگی خیالی اساس کار ترزا دولارتیس است. اهمیت دولارتیس به‌عنوان نظریه‌پرداز فیلم و سینما در آنجا است که هم توانسته نظریات فمینیستی خود را به حیطه‌ی سینما وارد کند و هم با بسط و گسترش آن در دل همین حوزه و با تکیه‌بر خوانش خاص خود از فیلم‌ها و بخصوص سینمای بدنه و نقطه‌ی مقابل آن یعنی سینمای زنان ، نظریات خود را به‌عنوان نظریات عام وارد حوزه وسیع مطالعات زنان نماید. ازاین‌رو رویکردی دیالکتیکی بین حوزه نظریه و شاخه‌ی فیلم و سینما را ذیل آرای وی شاهد هستیم.
http://problematicaa.com/delauretis/
https://telegram.me/zananwatcher
Forwarded from ...
@zananwatcher
#فیلم_و_فمینیسم
دولاراتیس و #سوژگی_زنانه در فیلم
نویسنده:محمد حسین میربابا
زن نوعی، زن تاریخی:
دولاراتیس دوگانه‌ی مشخصی از زن ارائه می‌دهد و با اتکای به این دوگانه مسیر نظریه‌ی خود را پیش می‌برد؛ زن تاریخی و زن نوعی. زن تاریخی، زن در مقام شخصیت عینیت یافته و انضمامی است که در طول تاریخ چهرهای واقعی از خود را به نمایش گذاشته است. از طرف دیگر زن نوعی یک بازنمایی فرهنگی خیالی است که برساخته‌ی ذهن مردسالارانه بوده و با دور بودن از منطق واقعیت تنها تصویری خیالی از ابژه‌ی میل مردانه بشمار می‌رود.دولارتیس تفکر در رابطه‌ی متضاد و پرتنش بین این دوگونه‌ی متفاوت از زن را دستور کار خود قرار داده است. در ابتدا باید به بررسی تصویر زن نوعی در سینمای کلاسیک بپردازیم. چرا که به عقیده‌ی دولارتیس تمام تلاش سینمای کلاسیک نمایش چهرهای از زن است که منطبق بر مفهوم زن نوعی باشد. به عقیده‌ی دولارتیس این چهره از زن باعث می‌شود که او در فیلم نمایش داده شود.این نمایش منطبق بر اصولی است که دربردارنده‌ی منافع و لذات حاکم بر نظامی مردسالار است. در سینمای کلاسیک همواره از زن سخن گفته می‌شود اما خود او ناشنوده باقی می‌ماند. در این میان باید به این سؤال پاسخ گفت که آیا در بازنمایی همواره با نمایشی مواجه هستیم که منطبق بر حقیقت است؟ زمانی که شخصیتی را در فیلم نشان می‌دهیم آیا مابه‌ازای حقیقی او را در جهان پیرامونمان نشان می‌دهیم؟ بازنمایی در بسیاری از اشکال خود صرفاً دربردارنده‌ی حقیقت نیست و حتی منطبق بر منافع شخص یاگروه خاصی بوده و ازاین‌رو عرصه‌ی دست‌کاری علایق و منافع بشمار می‌رود.با درنظر گرفتن این مسئله می‌توان این‌گونه استنباط کرد که نمایش زن به‌عنوان زن نوعی، خالی از حقیقت بیرونی و واقعیت تاریخی او بوده. درنتیجه سینما تنها به نمایش وجهی از زن روی آورده است که به‌شدت در معرض دست‌کاری منافع و علایق دیگری بوده و امکانی برای بازنمایی حقیقی او در نظر نگرفته است.
@zananwatcher
تفکر دررابطه‌ی متضاد و پرتنش بین زنان به‌عنوان شخصیت‌های معین تاریخی و زن نوعی به‌عنوان یک بازنمایی فرهنگی خیالی اساس کار ترزا دولارتیس است. اهمیت دولارتیس به‌عنوان نظریه‌پرداز فیلم و سینما در آنجا است که هم توانسته نظریات فمینیستی خود را به حیطه‌ی سینما وارد کند و هم با بسط و گسترش آن در دل همین حوزه و با تکیه‌بر خوانش خاص خود از فیلم‌ها و بخصوص سینمای بدنه و نقطه‌ی مقابل آن یعنی سینمای زنان ، نظریات خود را به‌عنوان نظریات عام وارد حوزه وسیع مطالعات زنان نماید. ازاین‌رو رویکردی دیالکتیکی بین حوزه نظریه و شاخه‌ی فیلم و سینما را ذیل آرای وی شاهد هستیم.
http://problematicaa.com/delauretis/
https://telegram.me/zananwatcher
#فیلم_و_فمینیسم
دولاراتیس و #سوژگی_زنانه در فیلم
نویسنده:محمد حسین میربابا
زن نوعی، زن تاریخی:
دولاراتیس دوگانه‌ی مشخصی از زن ارائه می‌دهد و با اتکای به این دوگانه مسیر نظریه‌ی خود را پیش می‌برد؛ زن تاریخی و زن نوعی. زن تاریخی، زن در مقام شخصیت عینیت یافته و انضمامی است که در طول تاریخ چهرهای واقعی از خود را به نمایش گذاشته است. از طرف دیگر زن نوعی یک بازنمایی فرهنگی خیالی است که برساخته‌ی ذهن مردسالارانه بوده و با دور بودن از منطق واقعیت تنها تصویری خیالی از ابژه‌ی میل مردانه بشمار می‌رود.دولارتیس تفکر در رابطه‌ی متضاد و پرتنش بین این دوگونه‌ی متفاوت از زن را دستور کار خود قرار داده است. در ابتدا باید به بررسی تصویر زن نوعی در سینمای کلاسیک بپردازیم. چرا که به عقیده‌ی دولارتیس تمام تلاش سینمای کلاسیک نمایش چهرهای از زن است که منطبق بر مفهوم زن نوعی باشد. به عقیده‌ی دولارتیس این چهره از زن باعث می‌شود که او در فیلم نمایش داده شود.این نمایش منطبق بر اصولی است که دربردارنده‌ی منافع و لذات حاکم بر نظامی مردسالار است. در سینمای کلاسیک همواره از زن سخن گفته می‌شود اما خود او ناشنوده باقی می‌ماند. در این میان باید به این سؤال پاسخ گفت که آیا در بازنمایی همواره با نمایشی مواجه هستیم که منطبق بر حقیقت است؟ زمانی که شخصیتی را در فیلم نشان می‌دهیم آیا مابه‌ازای حقیقی او را در جهان پیرامونمان نشان می‌دهیم؟ بازنمایی در بسیاری از اشکال خود صرفاً دربردارنده‌ی حقیقت نیست و حتی منطبق بر منافع شخص یاگروه خاصی بوده و ازاین‌رو عرصه‌ی دست‌کاری علایق و منافع بشمار می‌رود.با درنظر گرفتن این مسئله می‌توان این‌گونه استنباط کرد که نمایش زن به‌عنوان زن نوعی، خالی از حقیقت بیرونی و واقعیت تاریخی او بوده. درنتیجه سینما تنها به نمایش وجهی از زن روی آورده است که به‌شدت در معرض دست‌کاری منافع و علایق دیگری بوده و امکانی برای بازنمایی حقیقی او در نظر نگرفته است.
@zananwatcher
تفکر دررابطه‌ی متضاد و پرتنش بین زنان به‌عنوان شخصیت‌های معین تاریخی و زن نوعی به‌عنوان یک بازنمایی فرهنگی خیالی اساس کار ترزا دولارتیس است. اهمیت دولارتیس به‌عنوان نظریه‌پرداز فیلم و سینما در آنجا است که هم توانسته نظریات فمینیستی خود را به حیطه‌ی سینما وارد کند و هم با بسط و گسترش آن در دل همین حوزه و با تکیه‌بر خوانش خاص خود از فیلم‌ها و بخصوص سینمای بدنه و نقطه‌ی مقابل آن یعنی سینمای زنان ، نظریات خود را به‌عنوان نظریات عام وارد حوزه وسیع مطالعات زنان نماید. ازاین‌رو رویکردی دیالکتیکی بین حوزه نظریه و شاخه‌ی فیلم و سینما را ذیل آرای وی شاهد هستیم.
http://problematicaa.com/delauretis/
https://telegram.me/zananwatcher