بیا فیلم ببینیم اگر تنهایی فیلم دیدن را دوست ندارید، در مترو فیلم ببینید. احتمال دارد سر و چشم فرد کناری به گوشی‌تان متمایل شود و همراهی بیابید. اگر مسیر طولانی بود، حتا می‌توانید درباره‌ی فیلم با هم حرف بزنید. اما از مصائب فیلم دیدن در مترو: گاهی فیلم جنجال‌برانگیزتری حواس‌تان را از فیلم خودتان پرت می‌کند. شاید وقتی محو حرف‌های جوراب‌فروشان بعد از دعوا با مامور مترو شده‌اید، فیلمِ همچنان در حال پخش برای توجه‌تان دست‌وپا بزند. گاهی ناخواسته وارد فیلم‌های جنجال‌برانگیزتر مترو می‌شوید، مثل فیلم‌های: دزدی در مترو، شهروندی که زیر دست و پا له شد یا ترمزی جان‌ستان. شاید فیلم ناتمام‌تان را یک دزد موفق تا آخر ببیند. شاید هم تا تهِ ته فیلم را ببینید، اما ناگهان خودتان را در ایستگاه آخر، در قطاری تاریک بیابید. در جای شلوغ که فیلم می‌بینی، آرزو می‌کنی فیلم را سانسورشده دانلود کرده بودی. در مترو، عشاق فیلم از هم سیر نمی‌شوند؛ تو هم باید این میان برای وصال این‌ها سختی بکشی: باید هر دو ثانیه یک بار گوشی را کج و نورش را کم کنی که کسی چشمش به آنچه می‌بینی نخورد. در مترو، حتا می‌توانی آن فیلم‌های صداوسیما را بیابی که از دست سانسورچی دررفته‌اند. ______________________________________________ #روایت‌های_زیرزمینی ✍🏻نیل، واژه‌خانه