دسَه وَجه سوَ : سبدی که با « تَره رییا » همان شاخه های تازه و نرم و قابل انعطاف هستن ؛ درست می‌کنند و برای پختن دوشاب استفاده میشد چون ( امبرا ) خرمالو را با ( سَوَ ) از باغ یا جنگل حمل می‌کردند برای پختن.. و استفاده دیگرش هم برای نشاء شالیزارها ؛ توم ( بذر سبز شده) را از تومه جار ( خرانه) با سَوَ می‌بردند برای نشاء کردن .. البته قدیما کاربرد داشت... و یک ضرب المثل تالشی هم در مورد سَوَ هست که میگه: اشته عروسی را سَوَنه آو بوهرُم ... سارا روحانی تالشی تالشدولاب 🌺