🌺گلچین تازه های سپکو🌺

#بامداد


از دروازه ی بامداد می‌گذشت
شانه به شانه ی خورشید
باوری
که از پشت تپه‌های تفتیده
دنبال می کرد
تلواسه‌ ی بامداد  را


#یلدا_کولیوند
#سپکو_پارسی_سره

#سیاه


در مغاک سیاه شهر
از لابه لای استخوان های شب
نگاهم را به دندان میگیرد
یادت
تا ترس هایم را
پشت هفت کوه سیاه بیندازد


#یلدا_کولیوند
#سپکو_پارسی_سره

#چامه

‌چامه می سرود
تا رفو کند
دردهایش را
زنی که سد چاک داشت
سینه ی چامه هایش


#یلدا_کولیوند
#سپکو_پارسی

‌#کوک



سازش کوک نبود
زنی
که با تار گیسوانش
می دوخت
درز دل ناکوکش را


#یلدا_کولیوند
#سپکو_پارسی

‌#کوک

سازش کوک نبود
زنی
که با تار گیسوانش می دوخت
درز دلِ ناکوکش را

#یلدا_کولیوند
#سپکو

‌

‌

#چهره

چهره اش را پوشاند
پشت چینِ دست هایش
تا چرخ گردون
به چوبه ی دار نکشد
چهره ی چروکیده اش را

#یلدا_کولیوند
#سپکو

#دل

دلم را می خراشد
ناخن نگاهی
که بی‌هراس از فقر
چنگ می‌زند
دل ورشکسته‌ام را

#یلدا_کولیوند
#سپکو

‌

‌


#چشم

چشمانش موج داشت
زنی که  دُر می ریخت
از خلیج چشمانش

#یلدا_کولیوند
#سپکو

‌

‌
#چشم

چشمانش سخاوت داشت
و به گاه دلبری
درّ می ریخت
از خلیج چشمانش

#یلدا_کولیوند
#سپکو

‌

#صبح

بر پیشانی صبح بوسه‌ای زد
و با نوازش گونه‌های امواج
دل به دریا  سپرد
نسیم پا به ماهی
که آبستن بود
جنین صبحی دیگر را

#یلدا_کولیوند
#سپکو
‌

#‌گیج

گیج است
کوچه‌های شعرم
از عطر تنی
که میان شیب قلم
گیج می‌خورد

#یلدا_کولیوند
#سپکو

#آسمان

تکه‌های آسمان را
ماه به‌هم می‌چسباند
تا کامل کند
جورچین خیس ناگفته‌هایی را
که عمری لخته بودند
در رگ‌های گلگون آسمان

#یلدا_کولیوند
#سپکو

‌

#کوچه

کوچه را می‌پایید
پابه‌پای من
خاطراتی
که گردن نمی‌گرفت
دردهای نهفته
در قوزکِ کوچه را

#یلدا_کولیوند
#سپکو

#شانه

شانه ام را برمیدارم
دو پا هم قرض میکنم
می گریزم
از دردهایی که سنگینی میکند
بر شانه‌ی ذهن خسته ام

#یلدا_کولیوند
#سپکو

‌

#آشفته

آشفته می شد
خواب استخوان هایم
با عبور وهمگینِ خاطراتی
که مرورشان بیدار می کرد
رماتیسم وحشیِ آرمیده
در جان آشفته ام را

#یلدا_کولیوند
‌#سپکو

#یلدا

یلدا
دلهره‌ی پلک‌های من است
که خواب تو را
بیدار می‌کند
تا رویای‌حضورت
قصه‌ی پرنیان صبح را
در شب یلدایی موهایم زمزمه کند

#سارا_رضایی
#سپکو

#یلدا

یلدا را کدام دایه
به دختران هفت خط پاییز سپرد
که شبِ گیسوانشان را
سر سیاه زمستان
به بلندای یلدا  می‌بافند

#لیلا_ظفری
#سپکو

#جان

جان می داد
روی سنگفرش خیابان
و در شاهراه سینه اش
غمی خس خس می کرد
پاییزی که برگ  ها را
به جان جاده انداخته بود

#یلدا_کولیوند
#سپکو

‌

#باران

باران را هل می دهد
به سمت گونه هایم
نسیمی که سرگیجه داشت
به هنگام زل زدن
بر جنازه ی باران

#یلدا_کولیوند
#سپکو

#شب

در قیر شب فرو می رفت
پاهای افکارم
وقتی سکوتی مذاب
بی رحمانه پر می کرد
کاسه ی  شب را

#یلدا_کولیوند
#سپکو

‌