🏛 تاریخ درترازو 🏛 Date in the balance

#زن_فرنگی
می خوام!

حسین ‌قلی‌خان #نظام‌السلطنه از فرنگ برای رفیقش #محمد‌ولی_خان_افشار نامه‌ای می‌فرستد و فراوان از زنان فرنگی تعریف می‌کند که در عقل و خط و سواد بی‌همتایند،
و بی‌کران از زنش گلایه دارد، و اینکه چرا قسمتش، زنی شبیه زنان فرنگی نیست؟

و پاسخ محمدولی خان به نامه بی‌نظیر است:🔻
"قربانت شوم؛
عقل و شعور ذاتی‌ست نه اکتسابی، ولی خط  وسواد مکتبی ست.
شما که اهل دودمان جلیله قجرید و تمام مقدرات ایران و ایرانی در دست ایل و اقوام و طایفه شماست؛
- کدام #مدرسه را برای زنان ساخته اید؟!
- کدام معلم و معلمه را تعیین نموده‌اید برای آموزش به زنان؟!
- عدم قابلیت زنان را با چه معیاری اندازه گرفته‌اید؟!
- از کجا پی به بی‌‌استعدادی زنان ایران برده‌اید؟!
آخر:
ارزش زن ایرانی را  به سازگاری با اندرونی معیار گذاشته‌اید،
نه خط و سواد...
از زن، ضبط و ربط اولاد و خانه ‌داری خواسته‌اید، نه خط‌نویسی...
زنان را در مسیر #خرافه و سحر  و دعا و جادو و #اطاعت_کورکورانه از دین رهنمود کرده‌اید نه علم و ترقی ...
زنان شجاع  و آزاده را به جرم سرپیچی از فرامین تان کتک می ‌زنید تا سر حد مرگ!
زنان را #کنیز و #کلفت می‌خواهید نه موثر  در پیشرفت مملکت.
زنان را نصف مرد می‌دانید و #ضعیفه خطابشان می‌کنید!
تمام عزتِ نفس و خود باوری را از زنان مملکت سلب کرده‌اید
بعد توقع دارید
شبیه زنان فرنگ شوند؟!
زهی خیال باطل...!!

👈برگرد رفیق!
برگرد به مملکت و با زنت شبیه فرنگیان رفتار کن!بعد خواهی دید زن ایرانی در عقل و هوش و درایت و کیاست و ذکاوت
سرآمد جهان است."

طهران/ 15 ذی القعده ١٣٢٠ هجری قمری

t.center/tarikhdartarazoo 🏛

‍ مورخان ریشه‌ #برده‌داری در ایران را در دوره‌ی هخامنشیان و ساسانیان شناسایی کرده‌اند، اما رواج شکل رسمی برده‌داری به صورت سنتی، همزمان با حمله‌ی مغولان به ایران بوده است. در دوره‌های ایلخانیان (۶۵۴ـ۷۵۰)؛ تیموریان / گورکانیان (۷۷۱ـ۹۱۶)؛ صفویه (ح. ۹۰۵ـ ۱۱۴۸)، زندیه (ح ۱۱۶۳ـ ح ۱۲۰۸). مردان برده را #غلام و «زرخرید»، بردگان سیاه را معمولاً #کاکاسیاه و زنان را #کنیز یا «کنیزک» می‌خواندند.
بردگان سیاه، معمولاً از دو طریق به ایران می‌آمده‌اند. یا حجاج ایرانی در موسم حج آنان را از #مکه خریداری نموده و از طریق شامات و عراق به ایران می‌آوردند و یا برده فروشان آنها را از راه خلیج فارس به سواحل جنوبی کشور انتقال می‌داده‌اند. ورود بردگان به ایران در دوران صدارت امیرکبیر، سالانه بین دو تا سه هزار نفر گزارش شده‌است. این بردگان به سه گروه بمبئی، نوبه‌ای و حبشی تقسیم می‌شده‌اند.
علاوه بر بردگان وارداتی، برده‌های داخلی نیز وجود داشته‌اند که معمولاً از خانواده‌های #بلوچ خریده و یا دزدیده می‌شده‌اند. به بردگان مذکر کاکا و به بردگان مونث دده یا کنیز گفته می‌شده‌است.
برای کنیزها، نامهای #غنچه‌دهان، «زعفران» و یا صنوبر، نامهای معمول بوده‌است. با پیر شدن کنیز، به او «دده» اطلاق می‌شده‌است.
قانون منع خرید و فروش برده در خاک ایران و آزادی برده در موقع ورود به مملکت‌مصوب ۱۸ بهمن ماه ۱۳۰۷ .
‌ماده واحده - در مملکت ایران هیچ کس به عنوان برده شناخته نشده و هر برده به مجرد ورود به خاک یا آبهای ساحلی ایران آزاد خواهد بود هر کس‌انسانی را به نام برده خرید و فروش کرده یا رفتار مالکانه دیگری نسبت به انسانی بنماید یا واسطه معامله و حمل و نقل برده بشود محکوم به یک تا سه‌سال حبس تأدیبی خواهد گردید.
‌تبصره - هر یک از مأمورین دولتی مکلف است به محض اطلاع یا مراجعه کسی که مورد معامله یا رفتار بردگی شده است فوراً وسائل استخلاص‌او را فراهم آورده برای تعقیب مجرم به نزدیکترین پارکه بدایت اطلاع دهد.
‌این قانون که مشتمل بر یک ماده است در جلسه هیجدهم بهمن ماه یک هزار و سیصد و هفت شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.


t.center/tarikhdartarazoo 🏛