#استالین زمان زیادی را به مطالعه کتاب اختصاص میداد. پسرخواندهاش میگوید: «همیشه با انبوهی از کتاب، روزنامه و بروشور احاطه شده بود.»
غالبا روی یک کاناپه به پشت میخوابید و مطالعه میکرد. او عشق و علاقه عجیبی به آثار کلاسیک از جمله کتابهای گوته، شکسپیر و داستایفسکی نشان میداد. به کتابهای تاریخی نیز علاقهمند بود و «شهریار» ماکیاولی، خاطرات بیسمارک و کتابهایی در مورد قیصر روم را همیشه مطالعه میکرد.
جالب آنکه نوشتههای رقبای حزبیاش از جمله تروتسکی و کامنف را نیز میخواند و ترجمه کتاب #نبردمن هیتلر را نیز در کتابخانهاش داشت.
بدین ترتیب میتوان گفت در آن بزرگترین کشور دنیا، آخرین کتابخوان آزادی که میتوانست بدون ترس و نگرانی آثار ممنوعه را بخواند کسی نبود به غیر از ژوزف استالین که با مدادهایی به رنگهای آبی و بنفش و سبز در حاشیه کتابها چیزهایی مینوشت. او در حاشیه کتابی که #تولستوی درباره تزار ایوان یا همان #ایوان_مخوف نوشته، این واژه را نوشت: #معلم. !!!